آثار شرعی با واسطه مستصحبآثار شرعی با واسطه مستصحب، لوازمى است که با واسطه و غیر مستقیم بر مستصحب مترتب مى‌شود. ۱ - اقساماین آثار گاهی در حکم است و گاهی در موضوع: اما در حکم، مثل این که وجوب نماز ظهر استصحاب گردیده، سپس وجوب ادای نذرِ صدقه به درهم بر آن مترتب شود؛ یعنی اگر مکلف نذر کرده باشد که هر گاه نماز ظهر بر او واجب شد درهمی به فقیر صدقه دهد، بعد از استصحاب وجوب نماز ظهر، وجوب تصدق بر آن مترتب می‌شود. اما در موضوع، مثل استصحاب حیات زید و نتیجه گرفتن رویش موی صورت وی و سپس حکم به وجوب وفا به نذر و پرداخت صدقه (در صورتی که شخص نذر کرده باشد که اگر بر صورت زید مو بروید، صدقه بدهد). ۲ - حجیتآثار شرعی با واسطه مستصحب، در حکم، حجت است، ولی در موضوع، حجت نیست. [۱]
آخوند خراسانى، محمدكاظم بن حسين، کفایة الاصول، ص۴۷۵.
[۴]
اصفهانی، محمدحسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۳۷۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۷، برگرفته از مقاله «آثار شرعی با واسطه مستصحب». رده‌های این صفحه : آثار مستصحب
|