زباله
زُباله، به معناى محلى که آب را در خود نگه مى‌دارد و محل پر آب است. روستایى آباد و مسکونى بوده که طوایفى از بنى اسد در آنجا مى‌زیستند. در آن محل قلعه و مسجدى مربوط به بنى اسد بود. محل به نام زباله بنت مسعر شهرت یافته است.
امام حسین (علیه السلام) در راه کوفه در این منزلگاه توقف نمود و در همین منزلگاه بود که خبر شهادت «عبدالله بن یقطر» را شنید. او فرستاده سیدالشهدا (علیه السلام) به سوى کوفیان و حضرت مسلم بود که همزمان با شهادت مسلم و هانى، شهید شد.
امام در همانجا نیز، خبر شهادت قیس بن مسهر (پیک اعزامى خود به کوفه) را شنید. آنگاه اوضاع کوفه را براى همراهان تشریح کرد و از بى وفایى و سست عهدى کوفیان گفت، سپس بیعت خویش را از همراهان برداشت و فرمود: هر کس مى‌خواهد، برگردد. پیروانمان ما را خوار ساختند.
به گفته برخى مورخان جمعى از آن لحظه به بعد از چپ و راست متفرق شدند. صبح فردا به یارانش فرمود تا آب همراه بردارند و راه را به سوى کوفه ادامه دهند.
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۳؛ الحسین فی طریقه الى الشهادة، ص ۸۷.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||