مسجد النقطه

يكى از اماكنى كه نزد شيعه اهميت بسزايى دارد، مشهد الحسين عليه السلام يا مسجد النقطه است. اين مكان يادآور خاطره تلخى در تاريخ تشيع است.

گریه بر کشته کربلاء

هنگامى که کاروان اسرا و سرهای شهیدان کربلا از سرزمین عراق به منطقه شمالى شام یعنى حلب رسیدند، در کنار تپه یا کوهى به نام جوشن - در غرب حلب - کاروان شب متوقف شد تا لختى بیاساید و دوباره حرکت به سوى دمشق را صبحگاهان از سر گیرد.

نگهبانان و حاملان سرهاى مقدس ‍ نیز به استراحت نشسته و سر مبارک امام حسین علیه السلام را بر صخره اى قرار دادند. هنگام طلوع آفتاب که سر مقدس را برداشته اند، چند قطره اى خون بر این سخره یا سنگ جارى گشته بود. پس از حرکت کاروان ، مردم حلب از این مسأله خبر یافته و اطراف آن قطرات خون جمع شده و به عزاداری و شیون و زارى بر کشتگان کربلا و نواده رسول خدا صلى الله علیه وآله پرداختند.

جوشش هرساله خون

بر اساس روایات شیعه ، همه ساله در روز عاشورا آن خون بر سنگ مى جوشید و توجه بسیارى از مردم شام را به خود جلب کرده بود تا اینکه عبدالملک بن مروان اموى دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس ‍ اثرى از آن دیده نشد.

بعدها سیف الدواله حمدانى شیعی، در سال ۳۵۰ هجرى بر مکان آن سنگ، حجره و مسجدى ساخت و آن را مسجد النقطه نامید.

وضعیت فعلی مشهد الحسین

مشهد الحسین علیه السلام امروز در شهر حلب معروف و مورد زیارت اهالى و زائرین حضرت زینب علیها السلام که از طریق ترکیه و مرز زمینى به سوریه مى روند قرار دارد.

محل مشهد الحسین علیه السلام اکنون به حى الانصارى مشهور و سمت پل هوایى است. تپه جوشن نیز به رغم اینکه خانه هاى متعددى بر فراز آن ساخته شده است ولى همچنان باقى است.

مکان مشهد الحسین علیه السلام سمت راست خیابان اصلى و حدود پنجاه متر بالاتر از آن است که صحن بزرگى داشته و بر ورودى، نام این مکان بر روى سنگى حجارى شده است. در انتهاى صحن و حیاط درب دیگرى است که به داخل شبستان و محل اصلى مشهد مرتبط است. بر در ورودى آن کتیبه اى به خط کوفى است که بر آن نوشته شده است: «هذه مقام و مشهد الحسین علیه السلام» و پایین آن نیز نام سیف الله همدانى مى رسیم که در سازنده این بنا به چشم مى خورد. پس از ورود به شبستان دیگرى مى رسیم که در انتهاى آن ایوانى قرار دارد و کنار آن سنگى بر روى استوانه اى قرار داده شده و این جا همان مکانى است که سر مقدس امام حسین علیه السلام در آن روز بر آن گذاشته شده و قطره هایى از خون بر آن ریخته است. نویسنده کتاب حلب و التشیع مى نویسد: سنگ مزبور به مشهد الطرح یعنى مشهد المحسن منتقل شده است.

در هر حال این مکان بسیار مقدس و شریف بوده است و یادآور مظلومیت اهل بیت رسول خدا صلى الله علیه وآله در تاریخ است.

پانویس

منابع

• غلامرضا نيشابوری، داستانها و حكايتهاى مسجد
• اصغر قائدان، تاریخ واماکن سیاحتی و زیارتی سوریه
• ابراهیم نصرالله، حلب و التشیع