شقوق (نام محل)

به معناى ناحیه‌ ها. نام یکى از منزلگاه هاى میان مکه و کوفه. این محل نزدیک کوفه و متعلق به بنى اسد بوده و برکه آب و چاهى داشته که محل فرود آمدن کاروان ها بوده است.

در این محل، سیدالشهدا علیه السلام با مردى از اهل کوفه برخورد که از آن شهر مى‌ آمد. امام اوضاع‌ کوفه را از او پرسید. وقتى شنید که مردم بر ضد او اجتماع کرده ‌اند، اشعارى خواند که با این مطلع آغاز مى ‌شود:

فان تکن الدنیا تعدّ نفیسة * فدار ثواب الله اعلى و انبل

(اگر دنیا ارزشمند به حساب آید، خانه پاداش الهى، برتر و بهتر است...).

پانویس

منابع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.