آیه 58 سوره آل عمران

ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)

ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ‌: اين قصه عيسى عليه السّلام و غير او را مى‌خوانيم بر تو در حالتى كه از جمله علامات نبوت و دلالات رسالت است، وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ‌: و از ذكر محكم است، كه ممنوع باشد از راه يافتن خلل به آن.

مراد، قرآن است، يعنى قصه زكريا و مريم و يحيى و عيسى عليهم السلام و احوال ايشان؛ و ذكر نموديم براى تو، همه آن از آيات قرآن. و ذكر محكم، مشتمل بر حكم و علم ممنوع از زلل و خطا و خلل است، و همه آن از علامات نبوت است و علمى است محكم و مطابق با واقع. و اخبار آن از مثل تو كه نخواندى و نياموختى از كسى، دال است بر اطلاع دادن آنها از جانب علام الغيوب، به توسط وحى.

ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)

ترجمه‌

اينكه ميخوانيم آنرا بر تو از آيات الهى و پند نامه حكمت آميز است.

تفسير

اشاره است از طرف خداوند بقضيه حضرت عيسى و مريم و اينكه تمام اين قصص و حكايات دلايل واضحه است بر توحيد و علم و قدرت كامله الهى و بر نبوت حضرت ختمى مرتبت بواسطه امى بودن آنحضرت و خبر دادن او از مغيبات و مذكر است چون مشتمل است بر حكم و مصالح بندگان و محكم است كه ممنوع است از تطرق خلل و نقصان و مراد قرآن يا لوح محفوظ است و در اين آيه چندين وجه از تركيب بحسب قواعد عربيت راه دارد ولى بنظر حقير بهتر از همه بر حسب قواعد عربيه آنستكه ذلك مبتدا باشد و نتلوه عليك خبر بقيه آيه حال و بر حسب ملائمت با ترجمه آنستكه ذلك مبتدا باشد بمعنى الذى و نتلوه صله باشد و من الايات خبر در هر حال منظور از اين آيه شريفه بنظر حقير آنستكه مردم بدانند مقصود از بيان اين وقايع در قرآن قصه سرائى و تاريخ گوئى و عبارت پردازى نيست بلكه مقصود معجزه باقيه پيغمبر (ص) و تصديق حضرت عيسى و ارشاد خلق بمقام توحيد و علم و قدرت كامله الهيه و عبرت آنها و نصح و تحذير و پند و وعظ و اتعاظ و تذكر و ايقاظ است و غير اين جهات از قرآن منظور نظير الهيون نيست.

ذلِك‌َ نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ مِن‌َ الآيات‌ِ وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ (58)

اينست‌ آنچه‌ تلاوت‌ كرديم‌ و نازل‌ فرموديم‌ ‌بر‌ تو ‌از‌ آيات‌ قرآنيّه‌ و ذكر محكم‌ ‌ذلک‌ اشاره‌ باينست‌ ‌که‌ درباره‌ مريم‌ و عيسي‌ و زكريّا و يحيي‌ نازل‌ ‌شده‌ ‌که‌ بيان‌ ‌آنها‌ شد.

نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ تلاوت‌ همان‌ وحي‌ ‌است‌ ‌که‌ توسط جبرئيل‌ ‌بر‌ پيغمبر صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ميشد و قرائت‌ مينمود.

مِن‌َ الآيات‌ِ بيان‌ ‌ذلک‌ ‌است‌ و ‌ذلک‌ مبتداء و خبرش‌ نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ و الف‌ و لام‌ آيات‌ ‌از‌ ‌براي‌ عهد ذكري‌ ‌است‌ ‌که‌ قبلا ذكر فرموده‌.

وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ يكي‌ ‌از‌ اسامي‌ قرآن‌ مجيد ‌است‌، و اطلاق‌ ذكر ‌براي‌ ياد آوريست‌، و الحكيم‌ صفت‌ و الذكر ‌است‌، و اطلاق‌ حكيم‌ ‌بر‌ قرآن‌ بواسطه‌ اينست‌ ‌که‌ مطابق‌ ‌با‌ واقع‌ و موافق‌ ‌با‌ حكمت‌ و مصلحت‌ و دليل‌ محكم‌ ‌بر‌ نبوّت‌ و رسالت‌ حضرت‌ ‌رسول‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و حجّة ‌بر‌ خصم‌ ‌است‌ و اعظم‌ معجزات‌ ‌آن‌ حضرت‌ ‌است‌.

]

(آیه 58)- پس از شرح داستان مسیح (ع)، در این آیه روی سخن را به پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله کرده می‌گوید: «اینها را که بر تو می‌خوانیم از نشانه‌های حقانیت تو و یادآوری حکیمانه است» که به صورت آیات قرآن بر تو نازل گردیده و خالی از هر گونه باطل و خرافه است (ذلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ).

این در حالی است که دیگران سرگذشت این پیامبر بزرگ را به هزار گونه افسانه دروغین و خرافات و بدعتها آلوده‌اند.