مناجات المطیعین

مُناجاتُ الْمُطیعین یا مناجات فرمانبرداران خدا، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد(ع) نقل شده‌است. درخواست توفیق بندگی و انجام تکالیف الهی و زائل کردن شک و ریب از موضوعات این مناجات است. حضرت به ما یاد می‌دهد که همت بلند داشته باشیم و عالیترین مقامات که همان هم‌نشینی با پیامبران الهی است، را از خداوند مسئلت کنیم.

منبع دعا

این مناجات در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است و علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز پنج شنبه تعیین کرده است.

آموزه‌های دعا

• درخواست توفیق بندگی و انجام تکالیف الهی از خداوند؛
• درخواست زدوده شدن شک و تردید از دل انسان از خداوند؛
• آسان شدن راه وصول به رضوان الهی
• معرفی شک و گمان فاسد به عنوان بستر فتنه؛
• درخواست سوار شدن بر کشتی‌های نجات و رحمت الهی؛
• کسی که سوار کشتی نجات و رحمت الهی می‌شود، از لذت مناجات با معبود بهره‌مند و سرشار می‌شود.
• درخواست توفیق مجاهدت در راه خداوند، مجاهدت نظامی و جهاد با نفس و خودسازی که جهاد اکبر نامیده شده است.
• اشاره به اینکه انسان، از خود اصالت و استقلالی ندارد و هستی او عاریه است: «فَاِنَّا بِک وَلَک».
• شفیع و وسیله قرار دادن خداوند نزد خودش.
• هیچ شفیع و وسیله‌ مستقلی جز خداوند نیست: «وَلا وَسیلَةَ لَنا اِلَیک اِلاَّ اَنْتَ».
• در دعاهای خویش، همت والا داشتن و درخواست‌ عالی‌ترین مقامات را از خداوند داشته باشیم.
• درخواست قرار گرفتن در زمره صالحان و نیکانی که در اتصاف به فضایل و مکارم اخلاقی از دیگران پیشی گرفته‌اند و عمر خود را صرف اعمال شایسته و ماندگار می‌سازند.

متن و ترجمه دعا

پانویس

منابع

• مصباح، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد(ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، قم، ۱۳۹۰ش.
• مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
• قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش.