جوین بن مالک تیمی

جوین بن مالک تیمی

آرامگاه شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع)
مشخصات فردی
نام کامل جوین بن مالک بن قیس تیمی
شهادت روز عاشورا سال ۶۱ق، کربلا
نحوه شهادت در حمله نخست لشکر ابن سعد
مدفن حرم امام حسین(ع)
مشخصات دینی
از یاران امام حسین(ع)

جُوَیْن بن مالک بن قَیْس تَیْمی از شهدای کربلا که به همراه لشکر عمر بن سعد برای جنگ با امام حسین(ع) از کوفه به کربلا آمد، اما وقتی که پیشنهاد امام حسین از سوی ابن زیاد پذیرفته نشد و کار به جنگ کشید، همراه عده‌ای از افراد قبیله خود که تعداد آنان را هفت نفر گفته‌اند شبانه به امام حسین(ع) پیوست.

در ابصار العین از ابن شهر آشوب نقل شده که او در روز عاشورا و در حمله نخست لشکر ابن سعد به شهادت رسید. البته ابن شهرآشوب از سیف بن مالک نُمَیْری یاد کرده، که به گفته سماوی، تصحیف جوین بن مالک است.

شیخ طوسی او را در شمار اصحاب امام حسین(ع) آورده است بعضی نامش را جویر بن مالک یا حوی بن مالک نقل کرده‌اند. برخی هم او را با جون غلام ابوذر اشتباه گرفته‌اند.

در زیارت الشهداء با عبارت «اَلسَّلَامُ عَلَی جُوَینِ بْنِ مَالِک الضُّبَعِی» از او یاد شده است.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. شیرازی، ذخیرة الدارین، زمزم هدایت، ص۴۰۰.
  2. سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ص۱۹۴.
  3. سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ص۱۹۴.
  4. ابن شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۱۳.
  5. سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ص۱۹۴.
  6. طوسی، رجال، ۱۴۱۵ق، ص۹۹.
  7. محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۴۱۷ق، ص۱۳۳.
  8. محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۴۱۷ق، ص۱۳۳.
  9. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۹۸، ص۲۷۲؛ سید بن طاووس، اقبال، ۱۳۶۷ق، ص۵۷۶.
  1. وصحّف اسمه بسيف ونسبته بالنمري.یعنی اسم جوین را تبدیل به سیف کرده‌اند واو رابه نمری نسبت داده اند وازاو به سیف بن مالک نمیری هم یاد کرده‌اند.

منابع

  • ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
  • حسینی حائری شیرازی، سید عبدالمجید، ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب، قم، زمزم هدایت، بی‌تا.
  • سماوی، محمد، إبصارالعین فی أنصار الحسین، قم، دانشگاه شهید محلاتی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
  • سید بن طاووس، علی بن موسی، اقبال‌الأعمال، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۶۷ق.
  • طوسی، رجال، قم، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، ۱۴۱۵ق.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ق.
  • محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، قم، نشرمعروف، چاپ دوم، ۱۴۱۷ق.