بلال مسلم میشن
| |
اطلاعات اوليه | |
---|---|
بنيانگذار | سید سعید اختر رضوی |
کاربری | ۱۳۴۷ش/۱۹۶۷م |
مکان | تانزانیا |
نامهای دیگر | Bilal Muslim Mission |
مشخصات | |
وضعیت | فعال |
امکانات | تبلیغ اسلام بهویژه تشیع در میان آفریقاییان |
بِلالْ مُسْلِمْ میشِنْ (به انگلیسی: Bilal Muslim Mission)، از تشکیلات مهم شیعیان خوجه اثناعشری است، این سازمان در ۱۳۴۷ش/۱۹۶۷م توسط سید سعید اختر رضوی و شمار دیگری از رهبران شیعه در تانزانیا تشکیل شد. هدف عمده آن تبلیغ اسلام بهویژه تشیع در میان افریقاییان تانزانیا است. مجله لایت به انگلیسی و صوت البلال به سواحلی متعلق به آن است.
فعالیت این سازمان به خارج از قاره افریقا نیز کشانده شده است؛ علاوه بر فعالیت در کشورهای خوجهنشین افریقایی مانند کنیا در کشورهای امریکا، سوئد و... نیز شعبههایی دارد.
تاریخچه
ملا حسین الارخیا رحیم در اواسط دهه ۱۹۵۰م در مجله سلسلبیل به لزوم انتشار پیام اهل بیت در میان بومیان افریقایی اشاره کرد و سپس محمد لطیف انصاری از پاکستان، در کنفرانسی که در آروشای تانزانیا در ۱۹۵۸م برگزار شد بر این مطلب تأکید کرد.
در اوایل دهه ۱۹۶۰م سید سعید اختر رضوی وارد تانزانیا شد و طرح تبلیغی تشیع او در میان سیاهان افریقایی، به تصویب جماعت خوجه دارالسلام رسید. با تلاشهای سید سعید اختر رضوی و تنی چند از بزرگان شیعی مانند احمد حسین شریف دوجی، علی محمد جعفر شریف، فدا حسین عبدالله حمیر و حسین ناصر والجی سازمان بلال مسلم میشن تأسیس شده و در ۱۹۶۸م در دولت تانزانیا ثبت رسمی شد.
فعالیتها
- انتشار مجلههای صوت البلال به زبان سواحیلی و لایت به انگلیسی، اولین شماره مجله لایت در ۱۹۶۳ با تیراژ ۷۵ نسخه چاپ شد. مجله صورت البلال نخستین بار توسط علی دینا از شیعیان خوجه چاپ شد، و در ۱۹۶۷ چاپ آن به مرکز بلال مسلم میشن تانزانیا واگذار شد.
- انتشار کتب اسلامی به زبان انگلیسی و سواحیلی
- آموزش و تدریس علوم مذهب شیعه به دانش آموزان شیعی
- اعزام طلاب بومی پس از گذراندن مقدمات به حوزههای علمیه قم، نجف، لبنان و مشهد.
- برپایی سمینارهای علمی و اسلامی
- اعزام مبلغ به روستاها و شهرها
- برپایی اردوگاههای موقت پزشکی رایگان در شهرها و روستاها
- احداث مدارس و مساجد
- حمایتهای مادی از شیعیان فقیر
- حمایت از مراکز متعلق به شیعیان
مراکز وابسته
- مرکز اهل البیت
- حوزه لیمیا
- مرکز سید خویی
- مکتبه الثقلین
- حسینیه حیدریه
قلمرو فعالیت
بلال مسلم میشن در تانزانیا و با هدف تبلیغ اسلام و به ویژه مذهب شیعه در میان افریقاییان تانزانیا تأسیس شد، بلال مسلم میشن در بیشتر شهرهای تانزانیا مراکزی دارد، این سازمان در کشورهای کنیا و ماداگاسکار، بوروندی، ایالات متحده آمریکا، ترینیداد و توباگو نیز شعبههایی دارد. مهمترین شعبه آن پس از تانزانیا در کنیا قرار دارد.
از سال ۱۹۹۲ شعبهای از این سازمان در ایالات متحده امریکا فعالیت خود را آغاز کرده است. بلال مسلم میشن امریکا از ۱۹۹۲ در کشورهای کانادا و امریکا به فعالیتهای تبلیغی مشغول است. کشورهای گویان، ترینیداد و توباگو تا پیش از شکلگیری بلال مسلم میشن امریکا در محدوده فعالیتهای سازمان تانزانیا قرار داشتند، پس از تأسیس بلال مسلم امریکا کشورهای مزبور تحت پوشش این سازمان قرار گرفتند. بلال مسلم میشن امریکا هر ساله مراسم دهه محرم به ویژه عاشورا را در ترینیداد برگزار میکند.
تأمین هزینه
- جذب کمکهای شیعیان خوجه مقیم کشورهای غربی
- فروش کتاب و مجلات
- سرمایهگذاری در املاک و مستغلات
- حمایت از سوی برخی مراجع تقلید شیعه؛ بلال مسلم از طرف آیت الله سیستانی مجاز است که ۵۰ درصد سهم امام را جهت فعالیتهای تبلیغیاش هزینه کند.
پانویس
- ↑ روغنی، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، ص۱۵.
- ↑ رنجبر شیرازی، شیعیان تانزانیا، ص۷۶؛ روغنی، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، ص۱۵-۱۶.
- ↑ روغنی، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، ص۱۹
- ↑ روغنی، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، ص۱۹
- ↑ رنجبر شیرازی، شیعیان تانزانیا، ص۷۸.
- ↑ عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۷۵-۱۸۶
- ↑ امینی، ص۲۰۲۳
- ↑ عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۱۷۴.
- ↑ عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۱۸۱.
- ↑ عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۱۸۴
- ↑ عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۱۸۴-۱۸۵
- ↑ جعفریان، اطلس شیعه، ص۵۵۷.
- ↑ روغنی، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، ص۲۱
منابع
- روغنی، زهرا، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۸۷ش.
- امینی، رحیم، تانزانیا، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی، ۱۳۷۵ش.
- عرب احمدی، امیربهرام، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، مؤسسه شیعهشناسی، قم، ۱۳۸۹ش.
- جعفریان، رسول، اطلس شیعه، انتشارات سازمان جغرافیایی، تهران، ۱۳۹۱ش.
- رنجبر شیرازی، روحالله، شیعیان تانزانیا، مؤسسه شیعهشناسی، قم، ۱۳۹۳ش.