عبدالله بن عبدالاسد
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن عبدالاسد بن هلال |
| کنیه | اَبوسَلَمه |
| محل زندگی | مکه، مدینه، حبشه |
| مهاجر/انصار | مهاجر |
| نسب/قبیله | از ناحیه مادر بنی هاشم |
| خویشاوندان | پیامبر(ص)، عبدالمطلب |
| شهادت | پس از غزوه احد در سال ۴ق |
| نحوه شهادت | بر اثر جراحت در جنگ احد |
| مشخصات دینی | |
| زمان اسلام آوردن | از نخستین گروندگان به اسلام |
| حضور در جنگ‌ها | جنگ بدر، جنگ احد، غزوه حمراء الاسد |
| هجرت به | حبشه، مدینه |
| دیگر فعالیت‌ها | جانشین پیامبر(ص) در مدینه پیش از غزوه ذوالعشیره |
ابوسلمه عبدالله بن عبدالاسد بن هلال (د ۴ق/۶۲۵م)، صحابی، برادر رِضاعی پیامبر(ص). وی از مهاجرین به حبشه و مدینه و از نخستین کسانی بود که اسلام آورد. در غزوه بدر و احد شرکت کرد. عبدالله در جنگ احد زخمی شد و مدتی بعد به سبب همان زخم درگذشت.
نسبت با پیامبر
مادر عبدالله بَرّه، دختر عبدالمطلب و خود پسر عمه پیامبر(ص) بود. وی از زنی ثُوَبیه نام که پیش از حلیمه دایه پیامبر(ص) بود، شیر خورد و از آن رو برادر رضاعی پیامبر نیز شمرده می‌شود.
زندگی نامه
وی از نخستین کسانی بود که اسلام آورد و همراه همسرش با گروه معدودی در هجرت اول به حبشه رفت. چون خبر مسلمان شدن مردم مکه به آنان رسید، وی همراه مهاجران از حبشه بازگشت و چون از نادرستی خبر آگاه شد، از بیم آزار مشرکان در جوار و پناه دایی خود ابوطالب، به مکه درآمد.
ابوسلمه همچنین با نخستین گروه از مسلمانان به مدینه هجرت کرد پیش از غزوه ذوالعشیره، پیامبر اکرم او را در مدینه به جانشینی خود گماشت. پس از نبرد با بنی اسد، در بازگشت به مدینه، زخم کهنه او عود کرد و به همان علت درگذشت و در مدینه به خاک سپرده شد.
به هنگام احتضار، پیامبر(ص) بر بالین او حضور داشت و پس از مرگ چشمان او را بر هم نهاد ام سلمه همسر او نیز پس از درگذشت ابوسلمه در اواخر شوال سال ۴ق با پیامبر(ص) ازدواج کرد.
شرکت در جنگ‌ها
وی در غزوه بدر شرکت داشت و در غزوه احد زخمی به او رسید و به خانه خود بازگشت. چندی بعد همراه پیامبر(ص) برای جنگ به حمراء الاسد رفت پس از مراجعت به مدینه یک ماه به مداوای زخم خود پرداخت، تا اینکه در آغاز محرم سال ۳ قمری، پیامبر(ص) او را در رأس ۱۵۰ تن به سوی بنی اسد فرستاد.
فرزند
عمر یکی از پسران ابوسلمه، در جنگ جمل در سپاه امام علی(ع) بود و از طرف آن حضرت والی بحرین شد سپس والی فارس و به قولی حُلوان و ماه و ماسبذان شد.
پانویس
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۸.
- ↑ ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۱۴۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۱۷۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۴.
- ↑ ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۱۶۴؛ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۵.
- ↑ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۱۲۱۱۳.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۷؛ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۲۴۸.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۴۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۴۰؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۰۷.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۴۱.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۳۳۹.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۴۰-۳۴۱.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۴۰-۳۴۱.
- ↑ ابن قتیبه، المعارف، ص۱۳۶.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۳۰.
منابع
- ابن اسحاق، السیر و المغازی، به کوشش سهیل زکار، بیروت، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م.
- ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت، دار صادر.
- ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، المعارف، به کوشش ثروت عکاشه، قاهره، ۱۹۶۰م.
- ابن هشام، السیره النبویه، به کوشش مصطفی سقّا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، به کوشش محمد حمید الله، قاهره، ۱۹۵۹م.
- واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: