بعد
بُعد (Dimension)، در معنی عادی به یک اندازه یا پارامتر گفته میشود که برای تعریف ویژگی‌های یک جسم به آن نیازمندیم؛ برای نمونه، درازا، پهنا، بلندا و ژرفا. برای بیان این اندازه‌ها در فارسی از واژه‌های عربی طول، عرض، ارتفاع و عمق هم استفاده میشود.
در فیزیک کلاسیک، برای یک نقطه در فضا، سه بُعد فیزیکی در نظر گرفته میشود؛ ابعاد پایه در این ساختار، با واژگان جلو و عقب، راست و چپ و بالا و پایین، بیان می‌گردند. جابه‌جایی در هر راستای دیگری، به کمک این واژگان و تنها با سه جهت اصلی، قابل بیان است. انتقال به پایین، همان جابه‌جایی منفی در راستای بالا است؛ برای مثال، حرکتِ رو به بالا و جلو، یک حرکت ترکیبی است؛ یک ترکیب خطی از جابه‌جایی در راستای بالا و جلو. در شکلی ساده، یک نقطه را بدون بعد یا صفر بعدی ، یک خط را تک‌بُعدی، یک سطح را دوبعدی و یک مکعب را سه‌بعدی می‌نامیم. افزون بر بعدهای سه‌گانه در فیزیک، زمان به عنوان بُعد چهارم، شناخته میشود.اساس یا شروع معماری نقطه است؛ که از کنار هم قراردادن نقطه ها،خط، از کنار هم قرار دادن خط ها صفحه، و از کنار هم قرار دادن صفحه ها حجم ایجاد میشود. بعد کمیت‌های فیزیکی را در دسته‌های خاصی دسته‌بندی می‌کند و هر کمیت، بنا به نوعش یکای ویژه خود را دارد.
جهان چند بعدی
از علوم فیزیک جدید این‌گونه برداشت میشود که جهان فقط از سه بعد تشکیل نشده بلکه ابعاد گسترده‌تر از آنند. مثلاً نظریه ریسمان برای تحقق نیاز به ۱۱ بعد دارد. در این صورت زمان فقط تعریف ما از بعد دهم است نه تعریف اصلی آن. همان‌طور که نظریه ریسمان بر این باور است که در یازده بعد، ۱۰ بعد فضایی و ۱ بعد زمان وجود دارد.
صفر بعدی
دنیای صفر بعدی در واقع نقطه ایست که دارای اندازه نیست و فقط یک تعریف است. خط در دنیای یک بعدی به اتصال دو نقطه هندسی گفته میشود که تنها یک مفهوم هستند و هیچ بعدی ندارند.
</math>). بهترین مثال که مربوط یا شبیه طرح اصلی می‌باشد، یک فضای اقلیدسی
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ نظریه ریسمان
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «n-dimensional space». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ دسامبر.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، "Dimension"، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (نسخهٔ چهارم سپتامبر ۲۰۰۶).
در ریاضیات و فیزیک بعد یک فضا یا شی به صورت غیررسمی کمترین مختصات لازم برای نمایش ان دران است.