گکوی سنگی ایرانی
جکوی سنگی ایرانی یا جکوی سنگلاخ بلانفرد (نام علمی: pristurus rupestris) از تیره جکو است که در مناطق نواحی بیابانی و ساحلی خشک، در صخره‌های آهکی یا ماسه سنگی، خانه‌ها، بناهای قدیمی، باغ‌ها، نخلستان‌ها و زمین‌های کشاورزی در ایران، شبه جزیره عربستان، پاکستان، اریتره و سومالی یافت می‌شود.
| جکوی سنگی ایرانی | |
|---|---|
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | خزندگان |
| راسته: | پولک‌داران |
| زیرراسته: | مارمولک |
| تیره: | جکو |
| زیرخانواده: | Gekkoninae |
| سرده: | Pristurus |
| گونه: | جکوی سنگی ایرانی |
| نام دوبخشی | |
| Pristurus rupestris Blanford, 1874
| |
| محل زندگی جکوی سنگی ایرانی در ایران | |
طول بدن جکوی سنگی حدود ۸ سانتی‌متر است. از حدود ۴۰ گونه گکوی موجود در ایران، جکوی سنگی ایرانی تنها گونه‌ای است که دارای مردمک گرد به جای مردمک بیضوی و عمودی است. آن‌ها دارای رنگ زیتونی خاکستری در پشت و نقاط خرمایی مایل به قرمز در پهلوها هستند. این جکو حشره‌خوار است.
گکوهای ایران
| سنگی تیغه‌دار | ||
| دم‌کلفت | ||
| سنگی | ||
| پلنگی | ||
| انگشت‌باریک | ||
| کوتوله ایرانی | ||
| کوتوله نواردار | ||
| پلنگی ترکمن | ||
| انگشت‌برگی کرمانشاهی | ||
| عنکبوتی | ||
| انگشت‌کوتاه خاورمیانه | ||
| انگشت‌کوتاه | ||
| شکم‌زرد خانگی |
پانویس
- ↑ Pristurus rupestris BLANFORD, 1874
- ↑ عبدلی، اصغر؛ کیابی، بهرام؛ مصطفوی، حسین؛ موسوی، بابک؛ احمدزاده، فراهم؛ رسولی، پونه؛ دلشب، حسین؛ آقایار، مرادی (۱۳۸۸). اطلس حیات وحش (مهره‌داران) استان بوشهر. انتشارات معارف. ص. ۴۴. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۶۷۶-۲۴-۸.