گوشه‌نشین

علل بالقوه زیادی برای مبدل شدن به شخص گوشه‌گیر وجود دارد که شامل، اما نه محدود به موارد ذیل می‌باشد: یک فلسفه شخصی ممکن است جامعه مصرف‌گرا را رد کند؛ یک دیدگاه عرفانی دینی ممکن است باعث مبدل شدن شخص به یک فرد زاهد یا معتکف شود؛ یک پیرو جنبش زنده‌ماندن ممکن است در حال تمرین خودکفایی باشد؛ یک مجرم ممکن است خود را از مردم مخفی نماید تا از دست‌گیرشدن توسط پلیس خودداری کند؛ یا یک مردم‌ستیز ممکن تحمل زندگی در اجتماع را نداشته باشد. در سنت کلیسای ارتدکس و کاتولیک روسیه، «پوشتنیک» به زاهد موقتی گفته می‌شود که از وی خواسته شده‌است تا حداقل برای مدت ۲۴ ساعت به تنهایی در یک اتاق روزه بگیرد و دعا کند. در فرهنگ چین باستان، دانشمندان تشویق می‌شدند تا در حکومتی که خوب و درست‌کار است به‌عنوان خادم مردم کار کنند، اما در صورتی‌که حکومت پر از فساد می‌بود، از آن‌ها توقع می‌رفت تا به‌گونه یک ینشی به گوشه‌گیری روی آورند. شخصیت‌های دیگری مانند «دونگفانگ شاو» معتکف شدند تا آیین تائوئیسم، یا آنچه بعداً «آیین بودایی چان» نامیده شد، را پیروی نمایند.

گوشه‌گیری هم‌چنین می‌تواند دارای علل روان‌شناختی باشد، مثلاً به علت اختلالاتی چون اختلال اضطراب پس از سانحه، اختلال اضطراب اجتماعی، بی‌تفاوتی، افسردگی، اختلال وسواس فکری-عملی، اختلال شخصیت اسکیزویید، اختلال شخصیت اسکیزوتایپال، یا اختلال شخصیت دوری‌گزین. بیماری‌هایی چون اوتیسم یا کم‌توانی ذهنی نیز می‌تواند باعث خلوت‌نشین شدن افراد گردد. حدود ۱٫۲ میلیون نفر در ژاپن، بخشی از پدیده‌ای به نام «هیکیکوموری» یا «گوشه‌گیری اجتماعی» هستند، مشکلی که در آن نظام آموزشی ژاپن و فشار اجتماعی مقصر دانسته می‌شود.

کارآفرین «کیم اسمایلی» نوشت: «ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که گوشه‌گیری را ننگ می‌دانند، در حالی‌که همزمان از گوشه-گیری به‌طور مفرط لذت می‌برند. یک بررسی تاریخی نشان می‌دهد که برخی از باشکوه‌ترین متفکران، نویسندگان و هنرمندان به جامعه پشت کردند تا یک زندگی منزوی اختیاری را انتخاب نمایند». «ملانی تاننباوم» در مجله «پسیفیک استاندارد» تذکر داد: «احتمال این‌که اطفال گوشه‌گیر در دوره راهنمایی و دبیرستان دست به رفتار شرورانه بزنند نسبت به همتایانشان اجتماعی ترشان به‌طور قابل‌توجی پایین‌تر است». مشاور شغلی، «مارتی نمکو» ، در مجله «روان‌شناسی امروز» استدلال نمود که سبک زندگی گوشه‌گیری ارزش این را داشته باشد تا بیشتر مورد توجه واقع شده و افزود که احتمال یافتن یک شغل ارضاء کننده برای افرادی که تنها زندگی می‌کنند و مسئولیت حمایت از خانواده را ندارند، خیلی زیاد است.