گل‌های شاخه بریده
گل‌های شاخه بریده گل‌ها یا غنچه‌هایی (اغلب به همراه ساقه و برگ) هستند که از گیاه به وجود آورنده‌اش جدا شده‌است. معمولاً آن‌ها برای استفاده‌های تزیینی خانگی از گیاه خود جدا می‌شوند. استفاده‌های رایج از آن‌ها برای گذاشتن در گلدان، دسته گل، سبد گل یا حلقه‌گل و … است.
بیشتر باغبان‌ها گل‌های شاخه بریده را از باغ‌های خودشان می‌آورند، اما در بیشتر کشورها بازار تجاری قابل توجهی وجود دارد که برای گل‌های شاخه بریده صنعتی را فراهم می‌آورد. نابودی گیاهان بسته به آب و هوا، فرهنگ، و سطح ثروت محلی متفاوت است. اغلب گیاهان برای این هدف در مزارع یا گلخانه‌ها پرورش داده می‌شوند. از طبیعت وحشی هم می‌توان گل‌ها را تهیه کرد.
کشت و روش‌های پرورش گل‌های شاخه بریده بخشی از باغبانی علمی بوده و اغلب از رشته‌های باغبانی علمی محسوب شده و گل‌کاری نامیده می‌شود.
کاربرد
استفاده رایج از آن در صنعت گل، معمولاً برای تزیین داخل یک خانه یا ساختمان است. معمولاً گل‌های شاخه بریده در یک گلدان قرار داده می‌شوند. در مراسمی مانند عروسی هم تزیینات مشابهی (با گل) صورت می‌گیرد. در این تزئینات معمولاً شاخ و برگ هم استفاده می‌شود. در بعضی از فرهنگ‌ها، به ویژه در جنوب و جنوب‌شرقی آسیا، کاربرد اصلی و مهم گل‌های شاخه بریده در هنگام عبادت است.
گاهی اوقات گل‌ها بدون برگ و ساقهٔ قابل توجهی چیده می‌شوند. این جور گل‌ها معمولاً لای موها یا در سوراخ جای دکمه قرار داه می‌شوند. ممکن است در مراسم این گل‌ها مشابه پولک برای پاشیدن استفاده کرد.
طول عمر
گل‌های شاخه بریده طول عمر محدودی دارند. با مراقبت مناسب می‌توان انتظار داشت بیشتر گل‌های شاخه بریده چند روز دوام داشته باشند. برای اینکار نیاز است که آن‌ها را در گلدان و سایه نگه داشت. می‌توان برای افزایش عمر با روش‌های مختلفی از آن‌ها نگهداری کرد.
در بیشتر کشورها، گل‌های شاخه بریده یک محصول محلی محسوب می‌شوند؛ به خاطر طول عمر کوتاه آن‌ها پس از برداشت باید سریعاً وارد بازار شوند. در هندوستان بیشتر آن‌ها فقط یک روز عمر مفید دارند. از بین آن‌ها گل‌های همیشه بهار که درحلقه‌های گل و معبدها استفاده می‌شوند، قبل از سپیده‌دم برداشت شده و بعد از استفاده در همان روز دور انداخته می‌شوند.
برای گل‌های ماندگار یا گل‌های خشک شده که شامل گونه‌هایی مثل گل جاوید می‌شود هم بازاری وجود دارد. طول عمر مفید آن‌ها طولانی است.
تجارت
با توجه به سطح زیر کشت بزرگترین تولیدکننده‌ها چین، هندوستان و ایالات متحده هستند. از نظر ارزش هلند بزرگترین واردکننده و صادر کنندهٔ گل است، که هم پرورش دهنده و هم توزیع‌کننده محصولات وارد شده از دیگر کشورها است. بیشتر صادرات او به کشورهای همسایه اروپایی‌اش است.
در دهه‌های اخیر با افزایش حمل‌ونقل هوایی، پرورش محصولات با ارزش در مکانی غیر از محل فروششان اقتصادی شده‌است، بازار فروش معمولاً در کشورهای صنعتی است. معمولترین این محصولات تولید رز در اکوادور و کلمبیا است که بازار اصلی آن‌ها ایالات متحده است؛ و تولید در کنیا و اوگاندا برای بازارهای اروپایی است. بعضی از کشورها در تولید محصولات باارزش، مثل: تولید ارکیده در سنگاپور و تایلند، متخصص هستند.
ارزش کل بازار بسیاری از کشورها قابل توجه است. تخمین زده شده‌است که ارزش این بازار در انگلستان برابر با فروش موسیقی و دو بیلیون GBP است.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ "Sectoral Activities Department (SECTOR)". Ilo.org. Retrieved 2011-12-05.
- ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۶.
- ↑ Gardening (2007-07-13). "Country roses: A cut above". London: Telegraph. Retrieved 2011-12-05.