غنچه
غُنچه گل ناشگفته، نیمه شکفته یا نیمه باز را گویند.
غنچه در ادبیات فارسی
در ادبیات فارسی از غنچه بسیار یاد شدهاست. گاهی لبهای معشوق به غنچه تشبیه شده است. حافظ میگوید:
به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم | چو از دهان توأم غنچه در گمان انداخت |
منابع
- ↑ http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-1d58092f66e343e9a08f39a8e7ec8f48-fa.html
- ↑ پیوند مرده] غنچه - [ yk i ]