گردشگری کشاورزی

گردشگری کشاورزی عملی است برای جذب گردشگران به یک منطقه، در اصل برای اهداف کشاورزی. گردشگری کشاورزی با جذب گردشگران به مناطق روستایی باعث ایجاد شکلی از آرامش روحی و روانی در آن‌ها شده که به دنبال روند رو به رشد نوعی گردشگری است که هم آموزشی و هم تفریحی است. همچنین این نوع از گردشگری گزینه دیگری برای تنوع فعالیت‌های کشاورزان / کارآفرینانی است که مایل به فعالیت‌های کشاورزی / مهمان نوازی در مزرعه خویش بوده و این امر فعالیت‌های اقتصادی بیشتری را در مناطق روستایی به ارمغان می‌آورد. به‌طور کلی تصوری که از گردشگری وجود دارد، این است که برای شکل‌گیری گردشگری نیاز به محرک‌ها و عناصر بزرگی است که بتواند جذب توریسم نموده و سبب ماندگاری گردشگر شود. در واقع آنچه از گردشگری و فعالیت‌های آن در اذهان تداعی می‌شود، گردشگری فعالیتی است که نیاز به سرمایه و امکانات زیرساختی فراوانی دارد. این تصویر گردشگری توده ای ممکن است کارآفرینان کوچک را که توریست را به عنوان یک گزینه جایگزین برای افزایش درآمد خود در نظر می‌گیرند، از بین ببرد. با این حال، گردشگری کشاورزی را می‌توان در یک مقیاس کوچک، کم‌اثر از منظر اثرات نامطلوب زیست‌محیطی، آموزش محور وبا فعالیت‌های تفریحی مشاهده کرد. گردشگری کشاورزی زیر مجموعه‌ای از صنعت بزرگ‌تری به نام گردشگری روستایی است که شامل استراحتگاه‌ها، سایت‌های بازار کشاورزان، تورهای غیر گردشگری کشاورزی، غیرانتفاعی و سایر فعالیت‌های اوقات فراغت و پذیرایی از مهمان بوده که گردشگران را به حومه‌ها جذب می‌کند. گردشگری کشاورزی یک مفهوم ترکیبی است که ادغام عناصر دو صنایع پیچیده، کشاورزی و سفر / گردشگری به منظور ایجاد و گسترش بازارهای سودآور جدید برای محصولات کشاورزی و خدمات در مزرعه و تجارب سفر برای گردشگران در یک بازار بزرگ منطقه ای است. اگر چه یک تعریف واحدی از گردشگری کشاورزی به‌طور گسترده و شناخته شده وجود ندارد، اما گردشگری کشاورزی شامل در هم تنیدگی مفاهیم مهم بازاریابی و توسعه اقتصادی است که امروزه در حال گسترش است(۱).

زمان بسیار مناسبی است برای فعالیت استارت آپهای کشاورزی که کمک بزرگی به گردشگری کشاورزی نیز خواهد بود. ایده های نوین در حوزه خدمات می تواند باعث تاثیر مثبتی در این حوزه باشد.