کنیاسین
| سامانه | ردیف | اشکوب | سن (میلیون سال) |
|---|---|---|---|
| پالئوژن | پالئوسن | دانین | → پس از آن |
| کرتاسه | پسین | ماستریختین | ۶۶–۷۲,۱ |
| کامپانین | ۷۲,۱–۸۳,۶ | ||
| سانتونین | ۸۳,۶–۸۶,۳ | ||
| کنیاسین | ۸۶,۳–۸۹,۸ | ||
| تورونین | ۸۹,۸–۹۳,۹ | ||
| سنومانین | ۹۳,۹–۱۰۰,۵ | ||
پیشین | آلبین | ۱۰۰,۵–~۱۱۳ | |
| آپتین | ~۱۱۳–~۱۲۵ | ||
| بارمین | ~۱۲۵–~۱۲۹,۴ | ||
| هاتریوین | ~۱۲۹,۴–~۱۳۲,۹ | ||
| والانجینین | ~۱۳۲,۹–~۱۳۹,۸ | ||
| بریاسین | ~۱۳۹,۸–~۱۴۵ | ||
| ژوراسیک | پسین | تیتونین | → پیش از آن |
کنیاسین (انگلیسی: Coniacian) در مقیاس زمانی زمین‌شناسی، یک اشکوب یا عصر از دور یا ردیف کرتاسه پسین به‌شمار می‌رود. کنیاسین در ستون چینه‌شناسی پس از اشکوب تورونین و پیش از سانتونین جای می‌گیرد. عصر کنیاسین از حدود ۱ ± ۸۹٫۸ میلیون سال پیش آغاز شده و تا حدود ۰٫۷ ± ۸۶٫۳ میلیون سال پیش ادامه یافت.
در آغاز کنیاسین میانی، در اقیانوس اطلس پدیده کمبود اکسیژن روی داد که باعث نهشته‌شدن مقادیر بزرگی شیل در حوضه آتلانتیک گردید. این رویداد کمبود اکسیژن تا سانتونین میانی (از ۸۷٫۳ تا ۸۴٫۶ میلیون سال پیش) به طول انجامید که طولانی‌ترین و آخرین مورد از این‌گونه رویدادها در دوره کرتاسه به‌شمار می‌رود.
نام‌گذاری
نام اشکوب تورونین از نام شهر کنیاک در فرانسه گرفته شده است. این اشکوب در سال ۱۸۵۷ توسط هنری ککواند زمین‌شناس فرانسوی تشریح و توصیف شد.
منابع
| دوره کرتاسه | |
|---|---|
| پیشین | پسین |
| بریاسین | والانجینین | هاتریوین بارمین| آپتین | آلبین | سنومانین | تورونین | کنیاسین سانتونین |کامپانین | ماستریختین |