کنگره ملی سوریه
کنگره مردم سوریه (به عربی:المؤتمر السوري العام) یک تجمع سیاسی است که با مشارکت تمامی منطقههای سوریه در زمان امپراطوری عثمانی، در اواخر ژوئن ۱۹۱۹ تا اواخر ژوئیه ۱۹۲۰ در دمشق انجام گرفت. این کنگره همانند مجلس امروزی سوریه است.
کنگره ملی سوریه | |
|---|---|
ساختمان باشگاه عرب | |
| گونه | |
| گونه | تکمجلسی |
| تاریخچه | |
| تأسیس | مه ۱۹۱۹ |
| انحلال | ۱۹۲۰ |
| محل نشستها | |
| ساختمان باشگاه عرب، دمشق | |
کنگره مردم سوریه مهمترین تصمیم خود، مبنی بر استقلال ایالت سوریهٔ عثمانی و تشکیل پادشاهی عربی سوری با مرزهای اصلیش (شامل لبنان وفلسطین واردن و سرزمینهای شمالی سوریه عثمانی که قسمت زیادی از آن سرزمین در پیمان لوزان به ترکیه الحاق شد) به پادشاهی فیصل یکم را در ۸ مارس ۱۹۲۰ اتخاذ کرد که محمد عزه دروزه ۸ مارس ۱۹۲۰ در بالکن ساختمان رو به روی شهرداری دمشق ابلاغ رسمی نمود.
این کنگره درخلال جلسههایش کشورهای عربی به ویژه سوریه (با مرزهای قدمیاش) و عراق را به یکپارچگی عربی دعوت میکرد.
محل کنگره
کنگره نشستهایش را در باشگاه عربی در دمشق، خیابان بورسعید نزدیک سینمای اهرام برگزار میکرد.
ریاست کنگره
انتخابات ریاست برگزار شد و به ترتیب رئیس کنگره، معاون رئیس و دبیر آن محمد فوزی باشا العظم، عبد الرحمن الیوسف و محمد عزت دروزه بود. چیزی نگذشت که العظم مرد و هاشم الاتاسی ریاست کنگره را به عهده گرفت. کمیته تدوین قانون اساسی تشکیل شد و هاشم الاتسای رئیس آن انتخاب شد.
نمایندگان و مشارکان در کنگره
نمایندگان دارای وکالت از مؤسساتشان یا مجلس شهرشان بودند و کمیتهای تشکیل شد تا این مدارک را بازبینی کند. بنا به منابعی این کنگره نود عضو در خود جای داد. محمد عزه دروزه در خاطراتش هفتاد و هشت تن را نوشت که به یادداشت در کنگره حضور داشتند. همچنین وی یاد کرد که مشارکتها در فلسطین و سوریه بهتر از مناطق ساحلی سوریه (نظیر لبنان) بود. دلیل آن را نیز اینگونه نوشت که مناطق مذکور زیر اشغال فرانسه بود که از مشارکت توسط فرانسویان ممنوع شده بودند.
نمایندگان دمشق
- محمد فوزی باشا العظم
- فوزی البکری
- عبدالقادر الخطیب
- تاجالدین الحسنی
- محمود البارودی
- احمد القضمانی
- مسلم الحصنی
- عبد الرحمن الیوسف
- الیاس عویشق وعزه از مسیحیان دمشق
- یوسف لینادو از یهودیان دمشق
نمایندگان حلب
- مرعی باشا الملاح
- سعدالله الجابری
- رشید المدرس
- تیودور الانطاکی
- حکمة النیال
- یوسف الکیالی
- نوری الجسری
نمایندگان حمص
- هاشم الاتاسی
- وصفی الاتاسی
- مظهر رسلان
- مرشد سمعان
نمایندگان نابلوس
- محمد عزة دروزة
- ابراهیم القاسم
- عادل زعیتر
- أمین التمیمی
نمایندگان حما
- خالد البرازی
- عبد الحمید البارودی
- الشیخ عبد القادر الکیلانی
نمایندگان عن بیروت
- سلیم علی سلام
- عارف النعمانی
- جمیل بیهم
- امین بیهم
- جورج حرفوش
نمایندگان اورشلیم
- راغب النشاشیبی
- سعید الحسینی
- عارف الدجانی
- یعقوب فراج
نمایندگان عن یافا
- الشیخ راغب الدجانی
- یوسف العیسی
نمایندگان حیفا
- رشید الحاج إبراهیم
- معین الماضی
نمایندگان الخلیل
- أمین التمیمی
انتدب الشخصان التالیان عن الخلیل وهما لیسا من الخلیل:
- أحمد قدری
- رفیق التمیمی
نمایندگان طرابلس
- رشید رضا
- توفیق البیسار
- عثمان سلطان
- یوسف الحکیم
- عبد المجید المغربی
نمایندگان لاذقیه
- محمد خیر
- محمد الشریف
- منح هارون
- صبحی الطویل
نمایندگان صیدا و صور
- رضا الصلح
- ریاض الصلح
- عفیف الصلح
نمایندگان أنطاکیة
- صبحی برکات
- مصطفی لطفی الرفاعی
نمایندگان ادلب
- زکی یحیی
- فؤاد عبد الکریم
- أحمد العیاشی
نمایندگان حوران
- فارس الأحمد الزعبی
- ناصر الزعبی
- عبد الرحمن الزعبی
نمایندگان سلط
- سعید أبو ناجی
- سعید الصلیبی
نمایندگان جبل لبنان (رشتهکوه)
- سعید طلیع
- ابراهیم الخطیب
نمایندگان اعزاز
- فاتح المرعشی
- جلال القدسی
نمایندگان دیگر مناطق (یک نماینده برای هر منطقه)
- محمود الفاعور بنی العباس از قنیطره
- عبد الرحمن ارشیدات از اربد
- شریف الدرویش از الباب
- ناجی علی أدیب از جبلة
- ابراهیم هنانو از حارم
- فائز الشهابی از حاصبیا
- دعاس الحاج حسن از حصن الاکراد
- محمود الشیشکلی از دوما
- سلیمان السودی از عجلون
- عبد الفتاح الشریف از شهرستان عکار
- عیسی مدانات از کرک اردن
- توفیق مفرج از الکوره
- رشید نفاع از المتن
- مراد غلمیة از مرجعیون، لبنان
- خلیل التلهونی از معان
- حکمت الحراکی از معره نعمان
- محمود ندیم عن منبج
- خلیل ابوالریش از النبک
به این گروه نمایندگانی از دیرالزور بعداً اضافه شد که آنان فاضل عبود، محمود نوری الفتیح و ابراهیم الحاج حسین بودند.
نگارخانه
منابع
- ↑ شبیب، سمیح. 1981. محمد عزة دروزة، تسعون عاماً من الکفاح. مجله شؤون فلسطینیة، العدد 118 أیلول 1981.
- ↑ محمد عزة دروزة. 1986. مذکرات وتسجیلات. الجزء الثانی. الجمعیة الفلسطینیة للتاریخ والآثار. ص 63-65.
- ↑ محمد مرعی باشا الملاح أحد رواد العمل البرلمانی فی سوریة بایگانیشده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine، أخبار سوریا، 18 آب 2011.