مخروطیمیوهها
مخروطیمیوهها یا کنوکارپورس (به انگلیسی: Conocarpus) نام سردهای از گیاهان از خانواده گارومزنگیان (Combretaceae) میباشد.
مخروطیمیوهها | |
---|---|
Conocarpus erectus | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
دسته: | Magnoliophyta |
رده: | Magnoliopsida |
راسته: | موردسانان |
تیره: | گارومزنگیان |
سرده: | Conocarpus L. |
Species | |
See text | |
مترادف | |
Rudbeckia Adans. |
یکی از گونههای آن مخروطیمیوه لنلیولیا است.
هشدار: گزارش هایی مبنی بر مهاجم بودن این گیاه غیر بومی ایران و ریشه زایی گسترده و نفوذ و آسیب به شبکه های آب و تاسیسات زیربنایی وجود دارد و قبل از تصمیم به تکثیر آن بهتر است با متخصصین غیر ذینفع مشورت نمایید.
شکل و اندازه مخروطیمیوه لنلیولیا
درخت یا درختچه ای است که از نظر اندازه بسیار متنوع بوده و گاهی هم به صورت گسترده روی زمین پهن میشود ولی معمولاً به صورت راست و مانند درخت است و ارتفاع آن تا ۲۰ متر و قطر تنه آن به هشتاد سانتیمتر میرسد. رنگ پوسته معمولاً قهوه ای تیره و ترک بردارنده میباشد. برگها به صورت تخم مرغی یا بیضوی است و به طول دو تا ده سانتیمتر میباشند.
مناطق کاشت مخروطیمیوه لنلیولیا
درختی همیشه سبز است که معمولاً در مناطق گرمسیر و خاک شور کاشته میشود. مناطق کاشت آن نیاز به زهکشی و مواد معدنی آلی ندارد و مقاومت خوبی در برابر محیط سخت دارد. به عنوان یک درخت مقاوم به شوری و گرما و همچنین کمآبی جهت حفاظت از سواحل و اراضی شور کاشته میشود و با توجه به مقاومت بالا به خاکهای شور به خوبی در نواحی نزدیک دریا کاشت میشود و همچنین در شهرها در کناره پیادهروها و میادین و خط میانی خیابانها کاشته میشود.
به جهت اینکه سایه خوبی دارد برنامه کاشت آن در شهرهای گرم کشور توسط شهرداریها و سازمانهای مرتبط با سرعت خوبی در حال پیگیری میباشد. برنامه کاشت آن در کشورهای حوزه خلیج فارس و همچنین عربستان سعودی و عراق و ایران که مناطق گرم و خشک و معمولاً با خاک شور دارند ادامه دارد و نمای زیبایی به شهرها میبخشد. از جمله استانهایی که در ایران این درخت کاشته میشود میتوان به خوزستان بوشهر و هرمزگان اشاره کرد. این گیاه در نواحی ساحلی میروید ولیکن در نواحی ساحلی و خشک نیز قابل گشت است. علاوه بر ایران در سواحل کالیفرنیا، فلوریدا و آمریکای گرم و مرطوب و برزیل نیز دیده میشود.
ازدیاد
برنامه تولید آن توسط کاشت بذر ممکن میباشد. تولید بذر این درخت زیاد است، ولی با توجه به کم بودن قوهٔ نامیه (زیوایی) بذرها که حدود ۱۲ درصد است، تعداد زیادی از آنها سبز نمیشود. بهتر است مجموعه ای از دهها بذر یکجا کاشته شوند.
منابع
پانویس
- ↑ "Genus: Conocarpus L." Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. ۱۹۹۶-۰۹-۱۷. Archived from the original on 30 May 2010. Retrieved 2010-11-27.