کرفس

آب کرفس از ویژگی ضدالتهابی بالا سود می‌برد و از این رو، برای افرادی که از بیماری‌های خودایمنی مانند فیبرومیالژیا، سندرم خستگی مزمن، میگرن، سرگیجه، سندرم روده تحریک‌پذیر، آرتریت روماتوئید، پسوریازیس، اگزما، آکنه، لوپوس، و نقرس رنج می‌برند، مفید است.

مصرف آب کرفس به میزان یک لیوان در روز به مدت یک هفته به‌طور معنی‌داری در کاهش فشارخون تأثیرگذار است. ترکیبی به نام phthalide در کرفس وجود دارد که با تأثیر بر عضلات اطراف شریان‌ها منجر به انبساط و گشادی عروق و در نتیجه کاهش فشارخون می‌شود. این ترکیب همچنین منجر به کاهش هورمون‌های محرک و منقبض‌کننده عروق می‌شود. جالب اینجاست که با تمام این تأثیرات، مصرف کرفس باعث کاهش فشارخون به کمتر از میزان نرمال نمی‌گردد. مصرف آب کرفس موجب کاهش وزن نیز می‌شود.

کرفس دارای حداقل ۸ ماده ضد سرطان شناخته شده‌است؛ که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به استینلیک اسید اشاره کرد که نشان داده شده رشد سلول‌های سرطانی را مهار می‌کند. فنولیک اسید که فعالیت پروستاگلاندین‌ها را مهار می‌کند و از طریق مهار تأثیر پروستاگلاندین‌ها بر رشد سلول‌های تومور یک ضد سرطان به حساب می‌آید و نیز کومارین که با ممانعت از عمل رادیکال‌های آزاد از تخریب سلول‌ها جلوگیری می‌کند، از دیگر ضد سرطان‌های موجود در آب کرفس‌اند.

نتایج یک تحقیق حیوانی در کشور استرالیا نشان داد که وقتی شیره دانه‌های کرفس به موش‌های دارای بیماری نقرس و آرتروز تزریق شد. پس از طی دوران درمان نشانه‌های بهبودی در آن‌ها حاصل شد.

همچنین در مطالعه‌ای دیگر شیره دانه‌های کرفس معادل با برخی از داروهای شیمیایی مثل ایبوپروفن در درمان آرتروز عمل می نماید.

• خورش کرفس
• سالاد کرفس