کرالا

دوران باستان

مشخص نیست که آیا این منطقه در دوران نوسنگی مسکونی بوده‌است یا خیر. با این حال، شواهدی مبنی بر پیدایش آثار سفالی و گرانیتی ماقبل تاریخ به شکل مقبره‌های خرسنگی در قرن ۱۰ قبل از میلاد وجود دارد. این گورها شبیه همتایان خود در اروپای غربی و سایر بخش‌های آسیا هستند. تصور می‌شود که این آثار متعلق به گویشوران زبان تامیل اولیه باشند. کرالا و تامیل‌نادو زمانی زبان، قومیت و فرهنگ مشترک داشتند. این منطقه مشترک به تامیلاکام معروف بود.

کرالا برای اولین بار (به عنوان کرالاپوترا) در یک سنگ‌نوشته سده سوم پیش از میلاد که از دوران امپراتور مائوریایی آشوکا به‌جا مانده ذکر شده‌است. در قرون آخر قبل از میلاد این منطقه به خاطر ادویه‌جات (به ویژه فلفل) در بین یونانی‌ها و رومی‌ها معروف شد. در طول پنج سده اول پس از میلاد، این منطقه بخشی از تامیلاکام - قلمرو تامیل‌ها - بود و بنابراین گاهی اوقات تا حدی توسط سلسله‌های شرقی پاندیا و چولا و همچنین توسط چراها کنترل می‌شد.

چراهای باستانی که زبان مادری و زبان دربارشان تامیل باستان بود، از پایتخت خود در ونچی بر کرالا حکومت می‌کردند. آنها دائماً با پادشاهی‌های همسایه یعنی چولا و پاندیا در جنگ بودند. هویت کرالاییی، متمایز از تامیل‌ها و مرتبط با دومین امپراتوری چرا، تحت سلسله کولشخارا (حدود ۸۰۰–۱۱۰۲) از نظر زبانی جدا شد. در آغاز قرن چهاردهم، راوی وارما کولاشخارا از وِناد برتری کوتاه مدتی را بر جنوب هند برقرار کرد. پس از مرگ او، کرالا به مجموعه‌ای از امیرنشین‌های متخاصم تبدیل شد که از جمله مهم‌ترین آنها کالیکون در شمال و وناد در جنوب بودند.

در سده یکم میلادی، مهاجران یهودی وارد منطقه شدند و به روایت سنت مسیحی محلی، تومای حواری در همان قرن از کرالا دیدن کرد. بسیاری از دوره تاریخی کرالا از قرن ششم تا هشتم مبهم است، اما مشخص است که بازرگانان عرب اسلام را بعداً در این دوره به منطقه آوردند. تحت سلسله کولاشِخارا (حدود ۸۰۰–۱۱۰۲)، مالایالام به عنوان یک زبان متمایز ظهور کرد و هندوئیسم در کرالا برجسته شد.

دوران جدیدتر

در طول قرن‌ها، این منطقه به‌طور پیاپی از سوی پرتغالی‌ها، هلندی‌ها و انگلیسی‌ها اشغال شده‌است. انگلیسی‌ها ایالت مَدرَس را ایجاد کردند که تمام جنوب شبه قاره را به جز بخش جنوبی کرالا در بر می‌گرفت. بخش جنوبی کرالا در آن زمان پادشاهی تراواکور نام داشت. پس از استقلال هند در سال ۱۹۴۸، ایالت کوچین-تراواکور تأسیس شد که تا حد زیادی با ایالت کنونی کرالا تطابق داشت. در ۱ نوامبر ۱۹۵۶، تعدادی از مناطق کوچین-تراواکور واگذار شد و مناطق دیگر بر اساس خطوط قومی و زبانی به آن اضافه شد و نام ایالت هم به کرالا تغییر یافت.

این ایالت یک نوار خشکی دراز در امتداد دریای عرب است. کانال‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌های زیادی در پشت خط ساحلی وجود دارد که در مجموع به عنوان پشت‌آب‌های کرالا شناخته می‌شوند. داخلهٔ کوهستانی بخشی از گهات غربی است و ساحل کرالا نیز بیشتر ساحل مالابار را تشکیل می‌دهد. حدود ۲۵ درصد از قلمرو کرالا جنگلی است. جانوران آن شامل ببر، فیل، خرس تنبل، گوزن خالدار، گورخر و پلنگ است. پارک طبیعی اصلی ایالت، پارک ملی پِریار است.

کرالا با دو ایالت دیگر هند هم‌مرز است: کارناتاکا در شمال و تامیل‌نادو در شرق. بزرگترین شهرهای کرالا عبارتند از مرکز آن یعنی تریواندروم (۷۴۴۷۳۹ نفر) و سپس شهرکوچی (کوچین) (۵۹۶۴۷۳). با این حال، منطقه شهری کوچی بزرگتر از تریواندروم (۸۸۹٬۱۹۱) است (۱۳۵۵۴۰۶). سه شهر بزرگ دیگر ایالت کوژیکود (کالیکوت) (۴۳۶۵۲۷)، کولام (۳۶۱۴۴۱) و تریسور (۳۱۷۴۷۴) هستند.

کرالا از نظر اداری به ۱۴ شهرستان تقسیم می‌شود. در زیر فهرستی از این شهرستان‌ها آمده‌است:

جمعیت‌شناسی

امروزه کرالا ایالتی با کمترین نرخ بی سوادی در هند است (کمتر از ۱۰ درصد در مقابل ۳۵٫۲ درصد به‌طور متوسط در سراسر هند) و متوسط سطح تحصیلات در آن بالاترین است. میانگین استاندارد زندگی نیز نسبت به سایر نقاط کشور بالاتر است. نرخ تولد در آن کمترین میزان در هند است. زبان رسمی مالایالم است که بیش از ۹۵ درصد از جمعیت به آن صحبت می‌کنند.

دین

درصد هندوها نسبتاً پایین و ۵۶٫۲٪ است. اقلیت بزرگی از مسلمانان (۲۴٫۷ درصد) و مسیحیان (۱۹ درصد) وجود دارد. مسیحیان کرالا به عنوان مسیحیان توماسی شناخته می‌شوند که از اشکال مختلف مسیحیت سریانی پیروی می‌کنند و یکی از قدیمی‌ترین جوامع مسیحی در جهان را تشکیل می‌دهند. در کوچی (قبلاً: کوچین) یک جامعه یهودی کوچک، اما ۱۳۰۰ ساله وجود دارد. جامعه هندوهای کرالا محافظه‌کارترین جامعه هند است. در حالی که گردشگران در سایر نقاط هند می‌توانند از معابد هندو بازدید کنند، معابد در کرالا برای غیر هندوها قابل دسترسی نیستند و اغلب قوانین لباس سختی وجود دارد. در آغاز سال ۲۰۱۹، غوغایی به پا شد زیرا دو زن هندو از معبد ساباریمالا بازدید کردند، معبدی که ورود زنان بین ۱۰ تا ۵۰ سال به آن ممنوع است. در مرکز ایالت، ثروتمندترین معبد جهان، نیایشگاه پادمانابهاسوامی، با ارزش خالص تخمینی ۱۸ میلیارد دلار برپا است. دو معبد دیگر در کرالا نیز جزو ۱۵ معبد ثروتمند هند هستند: معبد ساباریمالا و معبد گورووایور. بر خلاف بسیاری از ایالت‌های دیگر در هند، تنش‌های کمی بین سه دین در کرالا وجود دارد.

جشنواره بین‌المللی فیلم کرالا هر ساله در کرالا برگزار می‌شود. این یکی از سه جشنواره فیلم برتر هند است. هنر کودیاتم در کرالا معروف است؛ شکلی از تئاتر که در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو قرار گرفته‌است.

صبحانه‌ای که در هر دو ایالت کرالا و تامیل‌نادو محبوب است، ایدیاپام نام دارد که صبحانه‌ای خمیری است.

علاوه بر کشاورزی و ماهیگیری، بخش خدمات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که بیش از ۶۰ درصد از تولید ناخالص داخلی ایالت را تشکیل می‌دهد. گردشگری نیز بسیار مهم است. سواحل گرمسیری کوالام از محبوبیت خاصی برخوردار است. بیکاری و نرخ فقر در ایالت زیر ۱۰٪ است.

کرالا دارای آب و هوای استوایی با بیشینه بین ۲۹ تا ۳۵ درجه سانتی‌گراد و کمینه بین ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است. فصل بارانی بین ژوئن و دسامبر است.

• Oppana.jpg

• جشنواره فیلم کرالا

ویکی‌پدیای انگلیسی.

• تارنمای رسمی ایالات
• Wikipedia-bijdragers, "Kerala," Wikipedia, de vrije encyclopedie, https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kerala&oldid=60522934 (accessed december 11, 2021).