کتاب کاروند
کاروَند کتابی درباره‌ی آموزش ادبی و چندوچون کاربرد روشهای شیوایی و رسایی گفتار و نوشتار، به‌زبان و خط پارسی میانه است که متن آن امروز در دست نیست. متن پارسیگ (پهلوی) این کتاب، دست‌کم تا سده‌ی سوم دردسترس بوده است و گویی در این زمان، دستهایی درکار بوده که نوشته‌های پهلوی را از میان برده است .
جاحظ در آغاز جلد سوم البیان والتبیین از کتاب کاروند در شیوایی و رسایی گفتار تعریف می‌کند و می‌نویسد: آنکه دوست دارد به صنعت بلاغت دسترسی یابد و با شگفتیها آشنا شود و در واژه‌شناسی استادی یابد، پس کتاب «کاروند» را که از کتابهای پهلوی است بخواند. جاحظ که خود از پیشوایان شیوایی گفتار و سخندانی است، در جای‌جای «البیان و التبیین» چیره‌دستی ایرانیان را در سخنوری و گزیده‌گویی ستوده است. همچنین در الفهرست ابن ندیم نیز از این کتاب سخن به‌میان آمده است .
بنمایه‌ها
- ↑ M. Inostranzev (۲۰۰۷)، Iranian Influence on Moslem Literature, Part 1، The Echo Libray
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، جاحظ
- ↑ ابن ندیم (۱۳۶۶)، الفهرست، ترجمهٔ محمد رضا تجدد، امیرکبیر