چینی میانه
گونهای تاریخی از زبان چینی که در چیهیون ثبت شده
چینی میانه (چینی سادهشده: 中古汉语، چینی سنتی: 中古漢語، پینیین: Zhōnggǔ Hànyǔ)، چینی باستان یا سامانه چیهیون (به انگلیسی: Qieyun system) گونهٔ تاریخی زبان چینی است که در واژهنامه قافیه چیهیون مربوط به سال ۶۰۱ میلادی ضبط شدهاست. اعتقاد برخی زبانشناسان بر این است که این واژهنامه در بر گیرنده گویش معیار چینی آن زمان بوده که در چانگآن، پایتخت دودمانهای سوئی و تانگ رواج داشتهاست. هرچند تحقیقات اخیر نشان داده که چیهیون ترکیبی از سنتهای خوانشی و شاعرانه شمالی و جنوبی در اواخر دوره سلسلههای شمالی و جنوبی بودهاست.
چینی میانه | |
---|---|
چینی میانه | |
漢語 hɑn ŋɨʌ | |
زبان بومی در | چین |
دوره | سلسلههای شمالی و جنوبی، دودمان سوئی، دودمان تانگ، دوره پنج سلسله و ده پادشاهی، دودمان سونگ |
چینی-تبتی
| |
گونههای نخستین | چینی کهن
|
نویسههای چینی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | ltc |
فهرست لینگوییست | ltc |
گلاتولوگ | midd1344 |
جستارهای وابسته
- تاریخ زبان چینی