چشم حورس

حورس ایزد آسمان در مصر باستان بود که به صورت یک شاهین، لاچین یا بحری تصویر می‌شده است. چشم راست او با خدای خورشید، رع مرتبط بود. نقش چشم نشانگر چشم شاهین بوده و یک قطره اشک را در پایین داشت. آینهٔ تصویر، یا چشم چپ، گاهی به نشانهٔ ماه و خدای آن، تحوت، به کار می‌رفته است.

بر اساس افسانه‌ها، ست و حورس بعد از مرگ ازیریس بر سر تخت پادشاهی او می‌جنگیدند و ست چشم راست حورس را از جا می‌کند. اکثر قسمت‌های چشم توسط حت‌حور یا تحوت گرد هم می‌آید و تکه‌ی آخر به کمک جادو ساخته می‌شود. زمانی که چشم حورس ترمیم می‌شود، آن را به پدرش تقدیم می‌کند تا شاید بتواند جانش را بازیابد. بنابراین، چشم حورس معمولاً به عنوان نماد فداکاری، شفا، ترمیم و محافظت استفاده می‌شود.

حوروس

هفت هیروگلیف برای به تصویر کشیدن چشم استفاده شده است که معمول‌ترین آن "آیر ت" به معنی "ساختن و انجام دادن" یا "کسی که انجام می‌دهد" می‌باشد. در افسانه‌های مصری چشم حورس تنها یک عضو دیداری بدون حس نیست بلکه عامل عمل، محافظت و غضب شناخته می‌شود.

در مصر باستان اکثر کسرها را به صورت مجموع دو یا چند کسر متعارفی کوچکتر که کسر واحد (صورت آن‌ها ۱ است) می‌باشد، در می‌آوردند. به این صورت که ${\displaystyle \frac{3}{4}=\frac{1}{2}+\frac{1}{4}}$

قسمت‌های مختلف چشم حورس در مصر باستان به صورت تقسیم عدد یک بر شش توان اول عدد دو فرض می‌شده است:

قسمت راست چشم = ‎۱/۲

مردمک = ‎۱/۴

ابرو = ‎۱/۸

قسمت چپ چشم = ‎۱/۱۶

منحنی دم = ‎۱/۳۲

اشک = ‎۱/۶۴

تصور می‌شد که پاپیروس ریاضیات ریند شامل جداول کسرهای متعارفی چشم حورس باشند. اما تحقیقاتی که از دههٔ ۱۹۷۰ بر روی ریاضیات مصری شروع شده و تاکنون نیز ادامه داشته، نشان داده است که این نظریه غلط بود و در سال ۲۰۰۳ جیم ریتر غلط بودن آن را ثابت کرد.

سیر تکاملی علائم استفاده شده در ریاضی، با این که به قسمت‌هایی از چشم حورس شبیه بوده، کاملاً واضح است.

• آویز چشم حورس یا وادجت

• جعبه چوبی

• ظرف سفالی منقوش به بس که چشم حورس را در دست دارد

• مجموعه‌ای از طلسم‌ها، موزه بریتانیا اتاق ۶۲

• طلسم سفالین وادجت، موزه لوور

• سوسک سرگین غلتان، موزه هنر والترز