پیکان (خودرو)

بعد از چندین تلاش ناموفق برای ساخت خودروهای فیات در اوایل دهه ۱۳۴۰، قرارداد مونتاژ پیکان (آخرین مدل هیلمن هانتر؛ (کرایسلر) روتس ارو مدل ۱۹۶۶) در ایران بین شرکت ایران ناسیونال (ایران خودروی کنونی) و گروه صنعتی روتس (Group Rootes) انگلستان، که در حال ورشکستگی بود، بسته شد و تولید این خودرو پس از یک دهه تولید در انگلستان، در ایران شروع شد. طراحی اصلی پیکان کاری از شرکت تالبوت از زیر مجموعه‌های گروه روتس بود. یک سال بعد در سال ۱۳۴۷ شرکت آمریکایی کرایسلر توانست گروه صنعتی روتس را بخرد که تأثیری بر روند تولید پیکان در ایران نداشت و مدل‌های مختلف پیکان در ایران تولید می‌شد. در سال ۱۳۵۹ تولید پیکان با ظاهری جدید (معروف به چراغ بنزی) طراحی معروف کرایسلر بود در ایران آغاز شد. روند مونتاژ خودرو در ایران خودرو به همین ترتیب تا سال ۱۳۶۴ ادامه یافت و تا این سال کماکان قطعات اصلی از خارج وارد و شرکت ایران خودرو آن‌ها را مونتاژ می‌کرد، و در کنار آن قسمت‌هایی چون بدنه، رادیاتور، شیشه و کمک فنر عقب و جلو در ایران ساخته می‌شدند. در سال ۱۳۶۴ خط تولید پیکان در کرایسلر انگلستان متوقف شد و در شرکت پژو فرانسه ادغام شد و در نتیجه ایران خودرو با کاهش دستگاه انتقال قدرت اصلی مواجه شد و تولید پیکان از سقف بیش از ۷۰ هزار دستگاه در سال ۱۳۶۳ به سه هزار دستگاه در سال ۱۳۶۸ سقوط کرد. در این سال کارخانه پژو موافقت کرد ایران خودرو با به‌کار بردن سامانه تعلیق و موتور پژو ۵۰۴ بر روی بدنه پیکان، به تولید پیکان ادامه دهد که این روند در حدود شش سال دوام آورد. پس از آن با ساخت قطعات لازم در ایران، پیکان۱۶۰۰ در شهریور ماه ۱۳۷۱ تولید شد و تولید آن تا ۲۵ اردیبهشت سال ۱۳۸۴، در حدود ۱۳ سال، ادامه داشت. همچنین در سال ۱۳۷۲ طرح پرتو تایپی از سوی ایران خودرو برای پیکان معرفی شد ولی هرگز به تولید انبوه نرسید. اما در سال ۱۳۷۳ نوعی پیکان موسوم به سپر جوشن تولید شد که فقط اندکی به آن طرح شبیه بود. یکسری از تغییرات دیگر که مربوط به طرح پیش نمونه بود نیز در سال‌های بعد در پیکان‌ها اجرا شد. در روز ۲۵ اردیبهشت سال ۱۳۸۴ پس از گذشت ۳۸ سال و تولید دو میلیون و ۲۹۵ هزار دستگاه، تولید پیکان متوقف شد و آخرین پیکان تولیدی به موزه فرستاد شد. پس از آن تلاش‌های فراوانی برای ایجاد یک خودروی جایگزین برای این خودرو انجام شد. از جمله خودروهای جانشین می‌توان به ال۹۰، چری کیوکیو ۶، طرح ان پی (که منجر به خلق پژو ۲۰۶ صندوقدار شد)، پژو روآ، خودرویی بر اساس پلت فرم پژو ۴۰۵ (که نتیجه آن سمند شد) اشاره کرد که البته طرح‌های مذکور یا ناکام ماند یا مورد استقبال قرار نگرفت یا قیمت آن‌ها گران تمام شد.

جوانان (هیلمن هانتر جی‌تی)

استقبال ایرانیان از پیکان سبب شد در اوایل دهه ۱۳۵۰ مدل جوانان نیز که دارای حجم موتور مشابه، اما قدرت موتور بیشتر با سرسیلندر آلومینیومی بود به خط تولید پیکان اضافه شود. پیکان جوانان به‌واسطهٔ داشتن دو کاربراتور سرعت و شتاب بیشتری داشت و در قسمت جلو پنجره دارای چهار عدد چراغ جلو بود و در داخل خودرو در قسمت جلو داشبورد تفاوت‌هایی با مدل‌های معمولی داشت و با داشتن آمپر برق و فشار روغن در کنار درجه باک و دمای موتور جلوه خاصی داشت و علاقه‌مندانی را جذب خود کرده بود.

دولوکس

پیکان دولوکس یکی از معروف‌ترین مدل‌های پیکان بود. این نوع مدل از مدل‌های اولیه پیکان بود. سپر این نوع مدل از نوع شمشیری بود. این مدل برای قد بلندها که وارد ماشین می‌شدند دشواری‌هایی ایجاد می‌کرد. فرم بدنه این مدل از نوع کبریتی بود.

دولوکس فیس‌لیفت

در اواسط دههٔ ۵۰ شمسی به دلیل انتقاداتی که به ظاهر قدیمی پیکان وارد بود، ایران ناسیونال از کرایسلر اروپا درخواست فیس لیفت پیکان را کرد. کرایسلر در این فیس لیفت از چراغهای عقب و جلو، جلوپنجره، غربیلک فرمان و صفحه کیلومتر خودروی سیمکا ۱۳۰۷ استفاده کرد که آن را با نام کرایسلر آلپاین عرضه می‌کرد. این فیس لیفت اختصاصاً برای بازار ایران انجام شد که در ایران به پیکان چراغ بنزی معروف شد. نمونه‌های اولیه تا سال ۱۳۶۲ با موتور ۱۷۲۵ سی‌سی اصلی پیکان عرضه می‌شدند که همچنان پیکان دولوکس نام داشتند.

کارلوکس

پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، شرکت ایران خودرو از برادران خیامی گرفته شد و تحت مالکیت دولت قرار گرفت که نتیجه آن کاهش محصولات خانواده پیکان به دو نوع سدان و وانت شد. اما دولت با سرهم کردن قطعاتی که در انبار ایران خودرو از مدل‌های قبل باقی‌مانده بود این خودرو را ساخت.

کار

پیکان کار نوعی از مدل‌های مخصوص پیکان بود. این نوع مدل در دهه ۵۰ در کارخانه ایران ناسیونال تولید شد. این نوع خودرو بنا به درخواست مشتریانی که محل کارشان صنعتی بود ساخته شد. این خودرو بعد از انقلاب هم تولید شد. موتور این نوع مدل از نوع مدل تخت بود که تقریباً شتاب بالایی داشت. چراغ دنده عقب این مدل از چراغ‌های ترمز و خطر و راهنما جدا بود.

پیکان اتوماتیک

این پیکان شبیه پیکان دولوکس بود، اما تفاوت آن با دولوکس، موتوری قوی به‌قدرت ۷۳ اسب بخار و گیربکس اتوماتیک چهار دنده و دارای شیشه برقی جلو بود.

پیکان پژویی

در سال ۱۳۶۹ ایران خودرو با استفاده از سامانه تعلیق و موتور ۱۸۰۰(۹۸ اسب بخاری) و ۲۰۰۰ سی سی(۱۱۸ اسب بخار)، پژو ۵۰۴ بر روی بدنه پیکان، نوع جدیدی از پیکان را که در ایران به پیکان پژویی معروف شد تولید نمود و تا ۷ سال به تولید آن ادامه داد.

این مدل پیکان به خاطر دارا بودن موتور پژو ۵۰۴ بر روی اتاق سبک پیکان از قدرت و شتاب کم‌نظیری برخوردار بود. شتاب عالی این خودرو در زمان تولیدش زبان زد عام شده بود به‌طوری‌که تعداد بسیاری ازین مدل ماشین به خاطر سرعت بالا و عدم آیرودینامیک مناسب با موتور، تصادفات زیادی به بار آورد.

شتاب اولیه و سرعت این خودرو نسبت به پژو ۵۰۴ و حتی پژو ۴۰۵ هم بیشتر است و این به لطف بدنه سبک پیکان و موتور قوی پژو امکان‌پذیر شده‌است.

دلیل اصلی تولید این مدل پیکان خرید تالبوت توسط پژو بود که منجر به وقفه در تولید پیکان در کارخانه ایران خودرو شد، که پس از مدتی با پیشنهاد کارخانه پژو تعداد محدودی از موتورهای پژو ۵۰۴ که در فرانسه مانده بود به ایران فروخته شد و پیکان پژویی به مدت ۷ سال تولید و با اتمام موتورهای پژو ۵۰۴ تولید این خودرو به فراموشی سپرده شد.

پیکان ۱۶۰۰

تولید آن از فروردین ۱۳۷۴ با تولید موتور ۱۶۰۰ سی‌سی مگا موتور و استفاده از بدنه پیکان ۱۶۰۰ فیس‌لیفت در ایران و گیربکسهایی از کشورهای آرژانتین (گیربکس ۵ دندهٔ دوج ۱۵۰۰)، آلمان (گتراگ) و سرانجام تولید داخل (نیرو محرکه) آغاز شد و تا سال ۱۳۸۳ ادامه یافت.

وانت

این خودرو به شکل پیکان جوشن است ولی باربند روی عقب خودرو دارد و اتاق عقب حذف شده‌است، چراغ عقب ماشین شکل وانت پیکان چراغ بنزی است، ولی مستطیلی وبلند بلندتر است چراغ جلو هم مثل پیکان ۱۶۰۰ است.

پیکان سپر جوشن

در سال ۱۳۷۲ تصاویری از پیش نمونه تغییر چهره پیکان توسط ایران خودرو منتشرشد. ایران خودرو حتی آن را پیش فروش کرد. آینه بغل پلاستیکی، سپرهای جلو و عقب بلندتر، قالپاق‌های تغییر شکل یافته، افزودن یک باله کوچک روی در صندوق عقب و … این خودرو را نسبت به پیکان معمولی متمایز می‌کرد. اما پس از یک سال فقط سپرها و قالپاق‌های مدل پرتوتایپ (آن‌هم با طرحی متفاوت نسبت به پیش نمونه) روی پیکان قرار گرفتند که باعث تولید مدل سپر جوشن شد. سپر جوشن به واسطه ناهماهنگ بودن شکل سپر با بدنه خودرو زیاد موفق عمل نکرد و نهایتاً تولید آن به دلیل فروش پایین در سال ۱۳۷۸ متوقف شد. مدل وانت شامل نسخه سپر جوشن نمی‌شد.

اولین مصرف‌کننده نامدار پیکان امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر ایران بود که تا آخرین روزهای صدارت، خودرو مرسدس بنز ضدگلوله خود را سوار نشد و پیکان سرمه‌ای رنگش را ترجیح داد و او بود که جمله «به امید روزی که هر ایرانی یک پیکان داشته باشد» را وارد تاریخ ایران کرد.

این پیکان مدل ۱۹۷۴ که اهدایی محمدرضا شاه پهلوی به رهبر کشور رومانی بود به قیمت پایه ۴ هزار یورو معادل بیش از ۱۰۰ میلیون تومان اعلام شده بود. مجموعه‌داران ایرانی برای به دست آوردن خودروی لوکس ساخت ایران که توسط شاه ایران به نیکولای چائوشسکو، دیکتاتور رومانی، هدیه شده بود، صف کشیده‌بودند. سرانجام یک کلکسیونر رومانیایی این پیکان را به قیمت ۹۵ هزار یورو خریداری کرد در حالیکه بالاترین قیمت پیشنهادی از سوی خریداران ایرانی ۹۰ هزار یورو بوده‌است.

• یک دستگاه پیکان وانت

• یک دستگاه پیکان فرسوده

• یک پیکان آلبالویی مدل ۱۳۴۸

• هیلمن هانتر شماره‌گذاری شده در سال ۱۳۴۶

• تاکسی پیکان در تهران ۱۳۸۸

• نمای جلویی وانت پیکان

• روتس ارو
• هیلمن هانتر
• پیکان وانت

• «وداع با پیکان، ۲۶ اردیبهشت». سایت خبری بازتاب. ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۴. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۹.
• «سرانجام، خداحافظی با پیکان». سایت خبری بازتاب. ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۹.

• عکس‌هایی از ماشین پیکان قدیمی به عنوان تاکسی در لندن
• راهنمای سرویس و نگهداری پیکان (قدیمی) /shahrefarang.com