پیاله
پیاله یا پیغاله کاسهٔ کوچک یا قدحی از شیشه یا بلور است که در آن شراب ریزند. گاه به آن «جام» یا «ساغر» نیز می‌گویند.ازمعروف ترین پیاله میتوان به پیاله نیگی اشاره کرد.
پیاله‌ای سرامیکی با نقش هشت‌پا و دلفین، ۵۱۰–۵۰۰ پیش از میلاد، وابیه
واژه
واژهٔ «پیاله» در زبان‌های اروپایی هم دیده می‌شود.
بر اساس لغت نامه دهخدا، گویا واژهٔ «پیاله» دراصل یونانی بوده و اعراب از آن «فیالجه» ساخته‌اند یا اینکه یونانی‌ها آن را از ایرانیان گرفته و به همین معنی به کار برده‌اند.
در فارسی کنونی افغانستان پیاله به چم استکان است.
در اروپای باستان
در اروپای دوران قدیم به آن Phile یا Patera (به لاتین) می‌گفته‌اند. و آن ظرف فلزی یا سرامیکی گرد، کم عمق و بدون دسته‌ای بوده که در مرکز آن فرو رفتگی وجود داشته است. وجود گودی برای تسهیل در نگهداری ظرف بوده. از پیاله در یونان باستان برای ساغرریزی استفاده می‌شده است.
جستارهای وابسته
- فهرست ظرف‌های شراب‌خوری
پانویس
- ↑ علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «پیاله»، لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۳).
- ↑ Jongh, The Companion Guide to Greece, 512.
منابع
- Jongh, Brian De (2000). The Companion Guide to Greece (به انگلیسی). Companion Guides. Retrieved 2013-09-13.