پله (بازیکن فوتبال)

پله از «بیله» نام دروازه‌بان تیم واسکو دوگاما گرفته شده و ریشه عبری دارد و در این زبان به معنای معجزه است و در زبان پرتغالی معنی شناخته شده‌ای ندارد.

سانتوس

در سال ۱۹۵۶، دی بریتو، پله را به سانتوس، یک شهر صنعتی و بندری واقع در نزدیکی سائوپائولو برد تا برای باشگاه حرفه ای سانتوس اف سی بازی کند و به مدیران سانتوس گفت که این بازیکن ۱۵ ساله «بزرگترین بازیکن فوتبال در جهان خواهد بود.» پله، لولا، سرمربی سانتوس را در جریان قراردادش قرار داد و او در ژوئن ۱۹۵۶ قراردادی حرفه ای با این باشگاه امضا کرد. پله در رسانه‌های محلی به عنوان یک سوپراستار آینده به شدت معرفی شد. او اولین بازی خود را برای تیم بزرگسالان در ۷ سپتامبر ۱۹۵۷ در سن ۱۵ سالگی مقابل کورینتیانس انجام داد و عملکرد چشمگیری در پیروزی ۷–۱ داشت و اولین گل دوران حرفه ای پربار خود را در طول این مسابقه به ثمر رساند.

هنگامی که فصل ۱۹۵۷ شروع شد، پله در تیم اصلی قرار گرفت و در سن ۱۶ سالگی بهترین گلزن لیگ شد. ده ماه پس از عقد قرارداد حرفه‌ای، این نوجوان به تیم ملی برزیل دعوت شد. پس از جام جهانی ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲، باشگاه‌های ثروتمند اروپایی مانند رئال مادرید، یوونتوس و منچستر یونایتد تلاش کردند تا او را به خدمت بگیرند. در سال ۱۹۵۸، اینتر میلان حتی موفق شد قراردادی معمولی با او ببندد، اما آنجلو موراتی به درخواست رئیس سانتوس در پی شورش هواداران برزیلی سانتوس مجبور شد قرارداد را پاره کند. والنسیا همچنین توافقی را ترتیب داد که پله را پس از جام جهانی ۱۹۵۸ به باشگاه می‌آورد، اما پس از بازی‌های او در تورنمنت، سانتوس اجازه نداد پله را بفروشد. در سال ۱۹۶۱، دولت برزیل به ریاست کوادروس، پله را به عنوان «گنجینه رسمی ملی» اعلام کرد تا از انتقال او به خارج از کشور جلوگیری کند.

پله اولین عنوان رسمی خود را با سانتوس در سال ۱۹۵۸ به دست آورد و این تیم در کمپئوناتو پائولیستا قهرمان شد. او تورنمنت را به عنوان برترین گلزن، با ۵۸ گل به پایان رساند که این رکورد هنوز پابرجاست. یک سال بعد، او به تیم کمک کرد تا اولین پیروزی خود را در تورنمنت تورنیو ریو سائوپائولو با ۳–۰ مقابل واسکو داگاما کسب کند. با این حال، سانتوس نتوانست عنوان پائولیستا را حفظ کند. در سال ۱۹۶۰، پله ۳۳ گل به ثمر رساند تا به تیمش کمک کند تا جام کمپئوناتو پائولیستا را دوباره به دست بیاورند اما پس از پایان در رده هشتم قرار گرفتند و در مسابقات ریو سائوپائولو شکست خوردند. در فصل ۱۹۶۰، پله ۴۷ گل به ثمر رساند و به سانتوس کمک کرد تا کمپئوناتو پائولیستا را دوباره به دست آورد. این باشگاه در همان سال قهرمان تاچا برزیل شد و باهیا را در فینال شکست داد. پله با ۹ گل بهترین گلزن مسابقات شد. این پیروزی به سانتوس اجازه داد تا در کوپا لیبرتادورس، معتبرترین تورنمنت باشگاهی در نیمکره غربی شرکت کند.

موفق‌ترین فصل کوپا لیبرتادورس سانتوس در سال ۱۹۶۲ آغاز شد؛ این تیم در گروه یک در کنار سرو پورتنیو و دپورتیوو قرار گرفت و در تمام بازی‌های گروه خود به جز یک برد (تساوی ۱-۱ خارج از خانه در مقابل سرو) پیروز شد. سانتوس در نیمه نهایی یونیورسیاد کاتولیکا را شکست داد و در فینال با مدافع عنوان قهرمانی پنارول دیدار کرد. پله در بازی پلی آف دو گل به ثمر رساند تا اولین عنوان قهرمانی را برای یک باشگاه برزیلی بدست آورد. پله با ۴ گل به عنوان دومین گلزن برتر رقابت‌ ها شد. در همان سال، سانتوس با موفقیت از عنوان قهرمانی پائولیستا (با ۳۷ گل از پله) و از عنوان قهرمانی تاچا برزیل (پله ۴ گل در سری نهایی مقابل بوتافوگو) دفاع کرد. سانتوس همچنین در جام بین قاره‌ای ۱۹۶۲ مقابل بنفیکا پیروز شد. پله با پوشیدن پیراهن شماره ۱۰ خود، یکی از بهترین عملکردهای دوران حرفه‌ای خود را ارائه داد و در لیسبون هت‌تریک کرد و سانتوس ۵–۲ قهرمان شد.

به عنوان مدافع عنوان قهرمانی، سانتوس به طور خودکار به مرحله نیمه نهایی کوپا لیبرتادورس ۱۹۶۳ راه یافت. "باله بلانکو" لقبی بود که پس از پیروزی مقابل بوتافوگو و بوکا جونیورز، توانست این عنوان را حفظ کند به سانتوس برای پله داده شد، پله به سانتوس کمک کرد تا بر تیم بوتافوگو غلبه کند که در آن بزرگان برزیلی مانند گارینشا و جرزینیو حضور داشتند. با گل دقایق پایانی جرزینیو بازی رفت نیمه نهایی با نتیجه ۱–۱ به پایان رسید. در بازی برگشت، پله در ورزشگاه ماراکانا هت‌تریک کرد و سانتوس در بازی برگشت با نتیجه ۰–۴ پیروز شد. سانتوس در بازی فینال با پیروزی ۳-۲ در بازی رفت و شکست دادن ۱-۲ بوکا جونیورز در بازی برگشت قهرمان شد. این یک شاهکار نادر در مسابقات رسمی با گل دیگری از پله بود و پله در این مسابقات با ۵ گل‌زده دومین گلزن برتر این دوره از مسابقات شد. سانتوس اولین (و تا امروز) تنها تیم برزیلی بود که کوپا لیبرتادورس را در خاک آرژانتین بالای سر برد. سانتوس پس از کسب مقام سوم، کمپئوناتو پائولیستا را از دست داد، اما پس از پیروزی ۰–۳ مقابل فلامینگو در فینال، با یک گل پله، قهرمان تورنمنت ریو سائوپائولو شد. پله همچنین به سانتوس کمک کرد تا مدافع عنوان قهرمانی جام بین قاره‌ای و جام تاچا برزیل را به ترتیب برابر آث میلان و باهیا حفظ کند.

در کوپا لیبرتادورس ۱۹۶۴، سانتوس در هر دو بازی نیمه نهایی توسط ایندیپندنته شکست خورد. این باشگاه قهرمان کمپئوناتو پائولیستا شد و پله ۳۴ گل به ثمر رساند. سانتوس همچنین برای چهارمین سال متوالی قهرمان تاچا برزیل شد. در کوپا لیبرتادورس ۱۹۶۵، سانتوس به نیمه نهایی رسید و در یک مسابقه مجدد، در فینال ۱۹۶۲ با پنارول دیدار کرد. برخلاف سال ۱۹۶۲، پنارول به برتری رسید و سانتوس را ۲–۱ حذف کرد. پله با ۸ گل، عنوان بهترین گلزن مسابقات را به نام خود کرد. این شروع یک نزول بود زیرا سانتوس نتوانست تورنیو ریو سائوپائولو را حفظ کند. در سال ۱۹۶۶، پله و سانتوس نیز نتوانستند تاچا برزیل را حفظ کنند زیرا گل های پله برای جلوگیری از شکست ۹-۴ از کروزیرو (با کاپیتانی توستائو) در فینال کافی نبود. با این حال، این باشگاه در سال‌های ۱۹۶۷، ۱۹۶۸ و ۱۹۶۹ قهرمان کمپئوناتو پائولیستا شد. در ۱۹ نوامبر ۱۹۶۹، پله هزارمین گل خود را در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند. گلی که O Milésimo (هزارمین) نامیده شد، در بازی مقابل واسکو دوگاما، زمانی که پله از روی یک ضربه پنالتی در ورزشگاه ماراکانا گلزنی کرد، رخ داد. پله بیان می کند که به یاد ماندنی ترین گل او در ورزشگاه روآ جاواری در مسابقه کمپئوناتو پائولیستا مقابل رقیب باشگاه اتلتیکو یوونتوس در ۲ اوت ۱۹۵۹ به ثمر رسید. از آنجایی که هیچ فیلم ویدئویی از این مسابقه وجود ندارد، پله درخواست کرد که یک انیمیشن کامپیوتری از این بازی ساخته شود.

در سال ۱۹۶۹، دو جناح درگیر در جنگ داخلی نیجریه با یک آتش بس ۴۸ ساعته موافقت کردند تا بتوانند بازی پله را در لاگوس تماشا کنند. سانتوس در نهایت با تساوی ۲-۲ مقابل لاگوس استیشنری استورز بازی کرد و پله گل های تیمش را به ثمر رساند. جنگ داخلی بعد از این بازی یک سال دیگر ادامه داشت. پله در طول دوران حضورش در سانتوس در کنار بسیاری از بازیکنان با استعداد از جمله زیتو، ژوزه مکیا و کوتینیو بازی کرد. ژوزه مکیا با او در بازی های یک یا دو، حملات و گل های متعدد همراه بود. ۶۴۳ گل پله برای سانتوس بیشترین گل زده برای یک باشگاه بود تا اینکه در دسامبر ۲۰۲ توسط لیونل مسی از بارسلونا شکست.

نیویورک کاسموس

پس از فصل ۱۹۷۴ (نوزدهمین فصل او با سانتوس)، پله از فوتبال باشگاهی برزیل کناره‌گیری کرد، اگرچه او به بازی کردن برای سانتوس در مسابقات رسمی ادامه داد. یک سال بعد، او از نیمه بازنشستگی خارج شد و با نیویورک کاسموس در لیگ فوتبال آمریکای شمالی (NASL) برای فصل ۱۹۷۵ قرارداد امضا کرد. در یک کنفرانس مطبوعاتی پر هرج و مرج در باشگاه نیویورک کاسموس، کاسموس از پله رونمایی کرد. جان اوریلی سخنگوی رسانه‌ای باشگاه گفت: "ما در آمریکا فوق ستاره هایی داشتیم اما هیچ چیز در سطح پله نبود. همه می خواستند او را لمس کنند، دستش را بفشارند، با او عکس بگیرند." اگرچه پله در این مقطع دوران اوج خود را پشت سر گذاشته بود، اما به دلیل افزایش چشمگیر آگاهی عمومی و علاقه به این ورزش در ایالات متحده شناخته شد. او در اولین حضور عمومی خود در بوستون توسط انبوهی از هواداران که او را محاصره کرده بودند مجروح شد و با برانکارد از شلوغی خارج شد.

پله اولین بازی خود را برای کاسموس در ۱۵ ژوئن ۱۹۷۵ در مقابل دالاس تورنادو در استادیوم داونینگ انجام داد و در تساوی ۲-۲ یک گل به ثمر رساند. پله در را برای بسیاری از ستاره های دیگر برای بازی در آمریکای شمالی باز کرد. جورجیو کینالیا به دنبال او به کاسموس رفت، سپس فرانتس بکن باوئر و کارلوس آلبرتو هم تیمی‌ سابقش در سانتوس. در طی چند سال آینده بازیکنان دیگری از جمله یوهان کرایف، اوزه‌بیو، بابی مور، جورج بست و گوردون بنکس به لیگ آمریکا شمالی آمدند.

در سال ۱۹۷۵، یک هفته قبل از جنگ داخلی لبنان، پله یک بازی دوستانه برای باشگاه لبنانی نجمه در برابر تیمی از ستارگان لیگ برتر لبنان انجام داد، و دو گل به ثمر رساند که در آمار رسمی او لحاظ نشده بود. در روز بازی، ۴۰۰۰۰ تماشاگر از صبح زود برای تماشای مسابقه در ورزشگاه حضور داشتند.

پله در سومین و آخرین فصل حضورش در این باشگاه،کاسموس را به جام لیگ ۱۹۷۷ رساند. در ژوئن ۱۹۷۷، کاسموس رکورد ۶۲۳۹۴ هوادار را برای پیروزی ۳-۰ مقابل تامپا بی رودیس با هت‌تریک پله ۳۷ ساله به استادیوم جاینتز جذب کرد. در اولین بازی مرحله یک چهارم نهایی، آنها یک جمعیت رکورددار ایالات متحده با ۷۷۸۹۱ نفر را جذب کردند که به شکست ۸-۳ از فورت لادردیل استرایکرز در استادیوم جاینتز تبدیل شد. در بازی دوم نیمه نهایی مقابل روچستر لنسرز، کاسموس ۴–۱ پیروز شد. پله حرفه رسمی بازی خود را در نیویورک کاسموس به دومین عنوان فوتبال خود در کاسموس با پیروزی ۲-۱ بر سیاتل ساندرز در استادیوم سیویک در پورتلند، اورگان به پایان رساند.

در ۱ اکتبر ۱۹۷۷، پله کار خود را در یک مسابقه نمایشی بین کاسموس و سانتوس به پایان رساند. بلیط این مسابقه به تماشاگران فروخته شده در ورزشگاه جاینتز برگزار شد و در ایالات متحده از شبکه جهانی ورزش ای‌بی‌سی و همچنین در سراسر جهان از تلویزیون پخش شد. پدر و همسر پله هر دو در مسابقه شرکت کردند، همچنین محمد علی کلی و بابی مور هم به صورت افتخاری در این مسابقه بازی کردند. قبل از شروع بازی یک پیام به تماشاگران ارائه شد - "عشق مهمتر از آنچه در زندگی می توانیم داشته باشیم" - پله نیمه اول را با کاسموس و نیمه دوم را با سانتوس بازی کرد. مسابقه با پیروزی ۲–۱ کاسموس به پایان رسید و پله با یک ضربه ایستگاهی ۳۰ قدمی برای کاسموس گلزنی کرد که گل نهایی دوران حرفه‌ای او بود. در نیمه دوم، باران شروع به باریدن کرد و باعث شد که یک روزنامه برزیلی روز بعد با این تیتر منتشر شود: «حتی آسمان هم گریه می‌کرد».

در ۷ ژوئیه ۱۹۵۷ پله اولین بازی بین المللی خود را در مقابل آرژانتین انجام داد که با شکست ۲-۱ به پایان رسید. در آن بازی، او اولین گل ملی خود را برای برزیل در سن ۱۶ سال و ۹ ماهگی به ثمر رساند و همچنان جوانترین گلزن تیم ملی برزیل است.

جام‌ جهانی ۱۹۵۸

پله با مصدومیت زانو وارد سوئد شد و بعد از بیرون آمدن از اتاق درمان، هم‌بازی‌هایش دورهم جمع شدند و بر انتخاب او اصرار کردند. اولین بازی او در برابر اتحاد جماهیر شوروی در سومین بازی دور اول جام جهانی فوتبال ۱۹۵۸ بود که در آن پاس‌گل دوم را به واوا داد. او در آن زمان جوان ترین بازیکنی بود که تا به حال در جام جهانی شرکت کرده بود. مقابل فرانسه در نیمه نهایی، برزیل در نیمه نهایی ۲-۱ پیش بود و پله هت‌تریک کرد و تبدیل به جوان ترین بازیکن تاریخ جام جهانی شد که این کار را انجام داده است.

در ۲۹ ژوئن ۱۹۵۸، پله با ۱۷ سال و ۲۴۹ روز به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که در فینال جام جهانی بازی کرده است. او در آن فینال دو گل به ثمر رساند و برزیل در استکهلم، سوئد را ۵–۲ شکست داد. پله به تیرک دروازه برخورد کرد و سپس واوا دو گل به ثمر رساند تا برزیل پیش بیفتد. گل اول پله، جایی که او توپ را بر روی یک مدافع پرتاب کرد و سپس به گوشه دروازه شوت کرد، به عنوان یکی از بهترین گل های تاریخ جام جهانی انتخاب شد. پس از گل دوم پله، سیگوارد پارلینگ بازیکن سوئدی بعداً اظهار داشت: "وقتی پله گل پنجم را در آن فینال به ثمر رساند، باید صادق باشم و بگویم که دلم می‌خواهد دست بزنم."

وقتی مسابقه تمام شد، پله در زمین غش کرد و توسط گارینچا دوباره به هوش آمد. او سپس بهبود یافت و با پیروزی مجبور شد در حالی که هم تیمی‌هایش به او تبریک می‌گفتند، گریه کند. او مسابقات را با شش گل در چهار مسابقه به پایان رساند، پس از ژوست فونتن به مقام دوم رسید و بهترین بازیکن جوان مسابقات انتخاب شد. تأثیر او در خارج از زمین بیشتر بود، بارنی رونای نوشت: "پسربچه میناس گرایس بدون هیچ چیز جز استعدادی که او را راهنمایی کند، به اولین سوپراستار سیاهپوست ورزشی جهانی تبدیل شد و منبعی از نشاط و الهام واقعی شد."

در جام جهانی ۱۹۵۸ بود که پله شروع به پوشیدن پیراهنی با شماره ۱۰ کرد. این رویداد نتیجه بی نظمی بود. فدراسیون برزیل شماره پیراهن بازیکنان را اختصاص ندادند و انتخاب شماره به عهده فیفا بود. پیراهن ۱۰ برای پله که در آن موقعیت بازیکن تعویضی بود زود بود. مطبوعات پله را بزرگترین بازیکن در جام جهانی ۱۹۵۸ معرفی کردند و همچنین توپ نقره‌ ای به مسابقات به عنوان دومین بازیکن برتر مسابقات پس از دیدی به او داده شد.

کوپا آمریکا ۱۹۵۹

پله همچنین در مسابقات کوپا آمریکا بازی کرد. در مسابقات ۱۹۵۹ او بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شد و با ۸ گل بهترین گلزن این مسابقات شد، و برزیل با وجود شکست ناپذیری در مسابقات دوم شد. او در ۵ بازی از ۶ بازی برزیل، از جمله ۲ گل مقابل شیلی و هت‌تریک مقابل پاراگوئه، گلزنی کرد.

جام‌ جهانی ۱۹۶۲

وقتی جام جهانی ۱۹۶۲ شروع شد، پله بهترین بازیکن جهان بود. در اولین بازی جام جهانی ۱۹۶۲ شیلی، در مقابل مکزیک، پله اولین گل را زد سپس گل دوم را پس از دریبل ۴ مدافع به ثمر رساند تا ۲-۰ بازی به نفع برزیل به پایان برسد. او در بازی بعدی خود هنگام تلاش برای شوت از راه دور مقابل چکسلواکی مصدوم شد. این باعث شد که او از بقیه مسابقات دور بماند و مربی آیموره موریرا مجبور به تغییر ترکیب خود در مسابقات شد. بازیکن تعویضی آماریلدو بود که در ادامه مسابقات عملکرد خوبی داشت. با این حال، این گارینشا بود که پس از شکست چکسلواکی در فینال در سانتیاگو، نقش اول را بر عهده گرفت و برزیل را به دومین قهرمانی خود در جام جهانی رساند. در آن زمان، تنها بازیکنانی که در فینال حضور داشتند، واجد شرایط گرفتن مدال بودند، قبل از اینکه مقررات فیفا در سال ۱۹۷۸ تغییر کند و کل تیم را شامل شود، و پله در سال ۲۰۰۷ مدال طلا خود را دریافت کرد.

جام‌ جهانی ۱۹۶۶

پله در جام جهانی ۱۹۶۶ انگلیس مشهورترین فوتبالیست جهان بود و برزیل قهرمانان جهان مانند گارینچا، ژیلمار و دیژالما سانتوس را با اضافه شدن ستارگان دیگری مانند جرزینیو، توستائو و ژرسون به میدان فرستاد که منجر به انتظارات زیادی از آنها شد. برزیل در دور اول حذف شد و تنها سه بازی انجام داد.

پله اولین گل را از روی یک ضربه ایستگاهی مقابل بلغارستان به ثمر رساند و اولین بازیکنی شد که در سه جام‌ جهانی پیاپی موفق به گلزنی شد، اما به دلیل مصدومیتش که در نتیجه خطاهای مداوم بلغارها انجام شد، بازی دوم مقابل مجارستان را از دست داد. برزیل در بازی مقابل مجارستان شکست خورد و پله، اگرچه هنوز در حال بهبودی بود، برای آخرین بازی حساس مقابل پرتغال در گودیسون پارک لیورپول توسط سرمربی برزیلی ویسنته فئولا به بازی بازگردانده شد. فئولا کل دفاع از جمله دروازه‌بان را تغییر داد. در طول بازی، ژائو مورایس، مدافع پرتغال بر روی پله را خطا کرد، اما داور جرج مک‌کیب او را اخراج نکرد. تصمیمی که به طور گذشته‌نگر به عنوان یکی از بدترین اشتباهات داوری در تاریخ جام جهانی تلقی می شود. پله مجبور شد تا پایان بازی لنگ‌لنگان در زمین بماند زیرا در آن زمان اجازه تعویض نداشتند. برزیل در دیدار مقابل پرتغال با کاپیتانی اوزه‌بیو شکست خورد و در نتیجه از مسابقات حذف شد.

جام‌ جهانی ۱۹۷۰

پله در اوایل سال ۱۹۶۹ به تیم ملی برزیل دعوت شد، او ابتدا نپذیرفت، اما سپس پذیرفت و در ۶ بازی مقدماتی جام جهانی بازی کرد و ۶ گل به ثمر رساند. انتظار می رفت جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک آخرین جام جهانی پله باشد. تیم برزیل برای این مسابقات تغییرات عمده‌ای در ترکیب خود نسبت به تیم ۱۹۶۶ داشت. بازیکنانی مانند گارینشا، نیلتون سانتوس، والدیر پریرا، جالما سانتوس و گیلمار قبلا بازنشسته شده بودند. با این حال، تیم برزیل در جام جهانی ۱۹۷۰، که شامل بازیکنانی مانند پله، ریولینو، جرزینیو، ژرسون، کارلوس آلبرتو تورس، توستائو و کلودالدو بود، اغلب به عنوان بزرگترین تیم فوتبال در تاریخ در نظر گرفته می‌شود.

پنج نفر جلویی جرزینیو، پله، ژرسون، توستائو و ریولینو با هم یک حرکت تهاجمی ایجاد کردند و پله نقشی مرکزی در راه برزیل به فینال داشت. تمام بازی های برزیل در این مسابقات (به جز فینال) در گوادالاخارا برگزار شد و در اولین بازی مقابل چکسلواکی، پله با کنترل پاس بلند ژرسون با سینه و سپس گلزنی، برزیل را ۲-۱ جلو انداخت. برزیل در بازی با چکسلواکی با نتیجه ۴-۱ پیروز شد. در نیمه اول بازی مقابل انگلیس، پله با ضربه سر نزدیک بود به گل برسد که گوردون بنکس دروازه‌بان انگلیس توپ را دفع کرد. پله به یاد می‌آورد که وقتی توپ را با ضربه سر می‌زد، فریاد می‌زد "گل". اغلب از آن به عنوان "نجات قرن" یاد می شد. در نهایت این بازی با تک گل جرزینیو به نفع برزیل به پایان رسید.

در مقابل رومانی، پله دو گل به ثمر رساند که شامل یک ضربه ایستگاهی ۲۰ قدمی بود و برزیل۲–۱ پیروز شد. در مرحله یک چهارم نهایی مقابل پرو، برزیل ۴–۲ پیروز شد و پله به توستائو برای گل سوم برزیل پاس‌گل داد. در نیمه نهایی، برزیل برای اولین بار از بازی دور نهایی جام جهانی ۱۹۵۰ به مصاف اروگوئه رفت. جرزینیو برزیل را ۲–۱ جلو انداخت و پله به ریولینو کمک کرد تا بازی را ۳–۱ کند. در آن مسابقه پله یکی از بهترین عملکردهای خود را انجام داد. توستائو توپی را برای پله پاس داد تا توپ را جمع کند که لادیسلائو مازورکیویچ دروازه‌بان اروگوئه متوجه شد و از خط خود فرار کرد تا توپ را قبل از پله بدست آورد. با این حال، پله ابتدا به آنجا رسید و مازورکیویچ را با لمس نکردن توپ با یک ظاهرسازی فریب داد و باعث شد توپ به سمت چپ دروازه بان بغلتد، در حالی که پله به سمت راست دروازه بان رفت. پله دور دروازه‌بان دوید تا توپ را پس بگیرد و در حالی که به سمت دروازه می چرخید یک شوت زد، اما هنگام شوت او بیش از حد چرخید و توپ با فاصله کمی از تیرک به بیرون رفت.

برزیل در فینال در ورزشگاه آزتکا در مکزیکوسیتی به مصاف ایتالیا رفت. پله پس از پرش تارسیزیو بورگنیچ مدافع ایتالیایی، گل ابتدایی را با ضربه سر به ثمر رساند. صدمین گل برزیل در جام جهانی، پرش شادی پله در آغوش هم تیمی جرزینیو در جشن گرفتن این گل به عنوان یکی از نمادین ترین لحظات تاریخ جام جهانی تلقی می شود. او سپس برای گل سوم برزیل که توسط جرزینیو به ثمر رسید و گل چهارم توسط کارلوس آلبرتو به پایان رسید، پاس‌گل داد. گل آخر بازی اغلب به عنوان بهترین گل تیمی در تمام دوران در نظر گرفته می‌شود، زیرا همه بازیکنان تیم به جز دو نفر از بازیکنان بیرونی تیم در آن حضور داشتند. بازی پس از پاس کور پله که به مسیر دویدن کارلوس آلبرتو رفت، به اوج خود رسید. او از پشت می دوید و ضربه‌ای به توپ زد تا گل بزند. برزیل در این مسابقه ۴–۱ پیروز شد و جام جهانی را برای همیشه حفظ کرد و پله توپ طلا را به عنوان بازیکن مسابقات دریافت کرد. به نقل از بورگنیچ، که عکسی از پله را در فینال نشان داد، گفت: "قبل از بازی به خودم گفتم، او هم مانند بقیه از پوست و استخوان ساخته شده است - اما اشتباه کردم." پله از نظر گل‌ها و پاس‌گل‌های خود در جام جهانی ۱۹۷۰، مستقیماً مسئول ۵۳ درصد گل‌های برزیل در طول مسابقات بود.

آخرین بازی بین المللی پله در ۱۸ ژوئیه ۱۹۷۱ برابر یوگسلاوی در ریودوژانیرو بود. با حضور پله در زمین، عملکرد تیم برزیل ۶۷ برد، ۱۴ تساوی و ۱۱ باخت بود. برزیل در حالی که همزمان پله و گارینشا را به میدان می‌فرستد، هرگز در مسابقه‌ای شکست نخورد.

پله در تاریخ ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲ (برابر با ۸ دی ۱۴۰۱) در سن ۸۲ سالگی درگذشت. او از سال ۲۰۲۱ تحت معالجه سرطان روده بزرگ قرار داشت.

• پله در Olympedia (انگلیسی)
• پله در فیفا (انگلیسی)
• پله در یوفا (انگلیسی)
• پله در FootballDatabase.eu (انگلیسی)
• پله در لکیپ (فرانسوی)
• پله در National-Football-Teams.com (انگلیسی)
• پله در Soccerbase.com (player) (انگلیسی)
• پله در ساکِروِی (انگلیسی)
• پله در TheFinalBall.com (انگلیسی)
• پله در ترنسفرمارکت (player) (انگلیسی)