پرسلان

پرسلان یا بارْفَتَن طبق تعریف انجمن آزمون و مواد آمریکا به فراورده‌های سرامیکی شیشه‌ای و سفید اعم از لعابدار و بدون لعاب که برای مصارف فنی بکار می‌رود، گفته می‌شود. معمولاً جذب اب قطعات پرسلانی نزدیک به صفر می‌باشد. ماده چینی سابقه طولانی‌تری نسبت به پرسلان دارد و اولین نمونه آن در طول سلسله تانگ بین سال‌های ۶۱۱ تا ۹۰۷ قبل از میلاد ساخته شد. اما پرسلان ساخته‌ای مدرن‌تر بوده و در طول سلسله یوان بین سال‌های ۱۲۷۹ تا ۱۳۶۸ ساخته شد. چینی‌ها در ابتدا ماده چینی را از کائولن (خاک رس چینی) و پگماتیت، نوعی گرانیت دانه درشت، می‌ساختند و آن ر به کشورهای اروپایی صادر می‌کنند. اروپایی‌ها که خود سفالگران ماهری بودند بارها تلاش کردند که چینی را بازسازی کنند و آن را از انحصار کشور چین خارج کنند اما نمی‌توانستند به این هنر دست یابند. به دلیل زیبایی خاص و همچنین قیمت بالای چینی، در سال ۱۷۰۷ دو دانشمند آلمانی به نام‌های Ehrenfried Walter von Tschimhaus و Johann Friedrich Bottger موفق شدند که با ترکیب خاک رس با فلدسپات زمینی به ترکیبی همانند چینی دست یابند که کیفیت بسیار خوبی داشت و درعین‌حال وزن کمتری از چینی داشت.

در سالیان بعد، انگلیسی‌ها با استفاده از خاکستر از استخوان‌های گاو به خاک رس، فلدسپات و کوارتز به یک ترکیب جدید دست یافتند که از چینی بسیار محکم‌تر بود و به چینی استخوانی معروف شد. اگرچه این نوع پرسلان در دمای کمتری نسبت به پرسلان واقعی تولید می‌شد، اما خاکستر استخوان باعث می‌شد که ساختار آن به صورت شفاف باقی بماند. امروزه انواع مختلفی از پرسلان در سرتاسر دنیا تولید می‌شود که پرسلان استخوانی به دلیل شفافیت خاص خود محبوبیت بالایی دارد و بیشترین استفاده را در کشورهای ایالات متحده و بریتانیا دارد.