پاکده
پاکده (به تاتی: پایده) روستایی کهن در استان گیلان، در نیمه شرقی شهرستان رودبار ،۳۰کیلومتری جهت شرقی شهر لوشان، مرکزبخش عمارلو، شهرجیرنده، است. پاکده از توابع بخش عمارلو از شهرستان رودبار در استان گیلان واقع در ۳۰ کیلومتری لوشان میباشد. این روستا در جنوب غربی جیرنده جای گرفتهاست.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | گیلان |
شهرستان | رودبار |
بخش | بخش عمارلو |
نام محلی | پایده |
سال بنیاد | دارای قدمت |
۳۶°۴۴′۱۲″شمالی ۴۹°۵۲′۱۶″شرقی / ۳۶٫۷۳۶۶۸۳°شمالی ۴۹٫۸۷۱۱۷۲°شرقی | |
مردم | |
جمعیت | ۵۹۰ نفر (سرشماری ۹۵) |
رشد جمعیت | ندارد |
تراکم جمعیت | ۲۵ نفر بر کیلومتر مربع |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | دارای وسعت زیاد زمینهای کشاورزی و فاقد کشت |
ارتفاع از سطح دریا | ۱۷۱۰ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۱۰–۲۵ |
بارش سالانه | کم باران |
روزهای یخبندان سالانه | ۵۰ |
اطلاعات روستایی | |
کد آماری | ۰۰۹۵۴۶ |
رهآورد | گردو، فندق، آلبالو، زردآلو، نان کماچ، لبنیات محلی، زیتون |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۱۳۳۴۶۱ |
بافت سنتی و تاریخی روستای پاکده در اثر زلزله مهیب ۳۱ خرداد سال ۱۳۶۹ به کل ویران گشت و تعداد زیادی از مردم نیز جانشان را از دست دادند.
زبان مردم پاکده تاتی است. مردمان این روستا شامل اقوامهای مختلف ایرانی است که در اثر مهاجرت به این روستا ماندگار شدند و هر یک از این اقوام با نام خاصی در این روستا از دیگر قومیتها متمایز میشوند برای مثال:نجار،غلام،کیان، قزوینیها، کردها، سیدها، چاقریها، جافریها، شیخ ها ،بلنگها و ترکها، البته تعداد قومیتها کم نیست و موارد فوق بخشی از تمام موارد است.
شهرک و تاسیسات معدن زغالسنگ البرز غربی در زمین های این روستا قرار دارد .
بر اساس کتاب تاریخ گیلان و دیلمستان میر ظهیرالدین مرعشی در بخشی از این کتاب که ایشان از سفر خویش یاد میکنند از روستای پاکده که دقیقاً با همین اسم از آن یاد شدهاست دوبار نام میبرند، تاریخ تألیف این کتاب به قرن نهم هجری قمری بر میگردد و این بدان معناست که نام روستای پاکده حداقل دارای قدمتی ۶۰۰ ساله است.
منابع
- ↑ «رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران( آبادیها) ، جلد 2، ص 31». بایگانیشده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۱۹. دریافتشده در ۴ آوریل ۲۰۱۹.
- ↑ دکتر جهاندوست سبزعلیپور، مقاله «گویش تاتی رودبار» (تاتی رودبار: مرکز بخش عمارلو، جیرنده است و علاوه بر آن روستاهای انبوه، کلیشم، یکنم، نوده فاراب، لایه، ناوه، ویه، خرمکوه، پارودبار، بیورزین، داماش، پاکده، آینه ده به تاتی تکلم میکنند.)، فصلنامه گیلان ما- شماره ۳۷، ۱۳۸۹