ولسوالی پغمان
ولسوالی پغمان (در قدیم پمقان) یکی از ولسوالی‌های ولایت کابل در افغانستان است. فاصلۀ پغمان از مرکز شهر یعنی چاراهی فواره آب ۲۵ کیلومتر است. در ولایت کابل واقع شده و دارای دو درۀ تفریحی و مشهور به نام‌های درۀ پغمان و درۀ پشه‌ای (دره‌های بسیار سرسبز و تفریحی)و یک تپۀ بسیار زیبا و باشکوه پغمان که جوار قلعۀ شیخ میر موقعیت دارد، می‌باشد. در آخر هفته باشنده‌های شهر کابل به پغمان بخاطر سپری روز خود در هوای سرد و مناسب می‌آیند.
پغمان
پمقان | |
|---|---|
موقعیت ولسوالی پغمان در کابل | |
| مختصات: | |
| کشور |  افغانستان |
| ولایت | ولایت کابل |
| روستاها | قلعۀ شیخ میر، کاریزک، قلعۀ ملک، قریه‌های درۀ زرگر، زر شاخ، نادر خیل، پراچی، چندل بایی، دشت معبد، آله بله، عیسی خیل، خواجۀ مسافر، ارغندۀ بالا، ارغندۀ پایین و قلعۀ حکیم. |
| مرکز | شهر پغمان |
| مساحت | |
| • کل | ۶۰۰ کیلومتر مربع (۲۰۰ مایل مربع) |
| جمعیت (٢۰١٩) | |
| • کل | ٢۰۰.۰۰۰ |
| • تراکم | ۰٫۳۳/کیلومتر مربع (۰٫۸۶/مایل مربع) |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی +۴:۳۰ (وقت استاندارد افغانستان) |
| زبان های اصلی | دری پشتو |
جغرافیا
درۀ پغمان در میان خود دو درۀ کوچک دارد. نام یکی از آن‌ها درۀ راست و دیگری درۀ چپ است. دریای کابل از همین درۀ پغمان سر چشمه می‌گیرد که در کتاب‌ها بنام درۀ اونی پغمان ذکر شده‌است.
در مرکز پغمان به فاصلۀ ۳ کیلومتر دورتر، جوار قلعۀ شیخ میر یک تپه قرار دارد که از آن تپه به نام تپۀ پغمان یاد می‌شود و یک جای زیبا و تفریگاه فامیلی برای افغان‌هاست که در سال ۱۳۹۲ قصر مرمرین بالای این تپه اعمار گردید تا جشن نوروز ۱۳۹۳ با اشتراک مهمانان زیادی از کشورهای حوزۀ نوروز درین محل تجلیل گردد اما متأسفانه نظر به دلایل امنیتی در ارگ ریاست جمهوری برگزار گردید. ناگفته نباید گذاشت که در فصل‌های بهار و تابستان خصوصاً جمعه‌ها مردم زیاد کابل و ولایات برای میله به این مناطق زیبا می‌روند. نکته‌ای که باید خاطر نشان کرد این است که اکثراً مردم کابل و ولایات برای میله(گردشگری) به درۀ پغمان می‌روند اما قریه‌هایی که در اطراف تپۀ پغمان موقعیت دارند به‌طور عمده ساحاتی می‌باشند که فقط گردشگران همراه با فامیل‌شان اجازۀ بازدید و سیاحت را به‌طور نادر دارند و هر شخصی در آن مناطق این اجازه را ندارند.
(پیش من کمتر بگو افسانه پاریس را *** زین جهان بی وفا گلگشت پغمانم بس است)
مردم
نفوس این ولسوالی به صورت تخمینی ۲۰۰٬۰۰۰ هزار نفر می‌باشد.
پغمان دارای ۱۱۷ قریۀ کوچک و بزرگ می‌باشد. همچنین ۳۰۰ باب کل مساجد این ولسوالی می‌باشد که مساجد جامع به ۷۰ باب می‌رسد و الباقی آن مساجد خرد را تشکیل می‌دهند و ۸ باب از این مساجد در دولت ثبت و راجستر شده‌است.
این ولسوالی دارای ۲۷ باب مکتب، ۱۱ باب لیسه، ۲ باب متوسطه و ۱۱ باب ابتداییه می‌باشد.
گردشگری
جاهای دیدنی و مشهور این ولسوالی عبارتند از:
- طاق ظفر – در سال ۱۹۱۹ و در زمان امان‌الله خان (استقلال افغانستان)
- هتل بهار – بسار تاریخی می‌باشد.
- خواجه مسافر ولی (شاه نعمت‌الله ولی)
- زیارت ۱۲ امام
- خواجه صاحب لگ بخش (قریۀ خواجه لکن)
- خواجه پطوسان ولی (قول سیدها)
- سلطان بایزید بستامی (قریه گل سرخ)
- پیر بلند صاحب (درۀ زرگر)
- چهل تن (قریۀ چهل تن)
ساختار اداری
همسایه‌های این ولسوالی عبارتند از:
- از شمال :ولسوالی شکر دره
- از جنوب: حوزۀ ۱۳ و قسمتی از ولایت میدان وردک
- از شرق: حوزۀ ۵
- از غرب: ولایت میدان وردک
ولسوالی پغمان به ۴ حوضه تقسیم شده‌است و دارای ۴ شورای ولسوالی می‌باشد.
- شورای مردمی
- شورای علما
- شورای زنان
- شورای صلح و خیر
هر هفته این شورا در مقر ولسوالی روزهای یکشنبه برگزار می‌شود.
منابع
- ↑ کاتب هزاره، فیض محمد (۲۰۱۳). علی امیری، ویراستار. تذکرالانقلاب. کلن، آلمان: انتشارات کاوه. ص. ۳۳۶.