ولسوالی شغنان

مساحت ولسوالی شغنان ٣٥۴٥ کیلومترمربع است و دارای تابستان های کوتاه نسبتاً گرم و خشک و زمستان سرد و دراز مدت است. این ولسوالی بنابر داشتن کوه‌های بلند بسیار دشوار گذر است، به ویژه در زمستان با ریزش برف تقریباً همه راه‌های مواصلاتی این ولسوالی بند می‌باشند که دشواری‌های زیادی را متوجه مردم آن می‌سازد.

صنعت دست‌باف این مردم شهرت خوبی داشته، که‌تان چکمن، جاکت وجراب شغنان شهرت خاص دارد. به این دیار از دو مسیر خیابان ابتدایی وصل گردیده مشلات‌شان تا اندازه از خیابان مرفوع گردیده است. این ولسوالی متصل است از شرق با آمودریا مرز شهر خاروغ که مرکز ولایت مختار بدخشان جمهوری تاجکستان است، غرب ولسوالی ارغنج‌خواه و درواز بالا، شمال ولسوالی درواز بالا و آمودریا و جنوب ولسوالی‌های اشکاشم و شهدا.

باشندگان این شهرستان را پامیریان تشکیل می‌دهند که به زبان شغنی حرف می‌زنند و بیشتر مردم شهرستان شغنان به زبان فارسی آشنایی دارند. مردم این شهرستان اسماعیلیه مذهب هستند. شماری اندکی از باشندگان شهرستان شغنان شیعیان دوازده امامی می‌باشند.

درمارخت، غارجوین، پستیو، ده مرغان، بهشار، ویر، سرچشمه، ده شار، شدوج، نوادک، چاسنود بالا، رباط سر، رباط بین، رباط پایان، پاجور، چاوید، یارخ، شیخا، چاسنود پایان.