هسته سلول
در زیستشناسی سلولی، هسته جزئی از سلول است که در بیشتر سلولهای یوکاریوتی وجود دارد و حاوی اکثر اطلاعات ژنتیکی است. این بخش از سلول که قطر آن بین ۱۰ تا ۲۰ میکرون است بزرگترین بخش درون سلول به حساب میآید. هسته بهطور کلی دو وظیفه دارد: ۱. کنترل واکنشهای شیمیایی درون سیتوپلاسم ۲. نگاهداشتن اطلاعات لازم برای تقسیم سلولی.
هسته سلولی شامل کلیه ژنوم سلول، به جز بخش کوچکی از DNA میتوکندری، به عنوان مولکولهای مولکولی DNA چند خطی طولانی در یک مجموعه با انواع زیادی از پروتئینها، مانند هیستونها، برای تشکیل کروموزومها سازمان یافتهاست. ژنهای موجود در این کروموزومها به گونه ای برای ارتقاء عملکرد سلول ساخته میشوند. این هسته یکپارچگی ژنها را حفظ میکند و فعالیت سلول را با تنظیم بیان ژن کنترل میکند - بنابراین هسته مرکزی مرکز کنترل سلول است. ساختارهای اصلی تشکیل دهنده هسته شامل پاکت هسته ای است، یک غشای مضاعف که کل اندامک را محصور میکند و محتویات آن را از سیتوپلاسم سلولی جدا میکند، و ماتریس هسته ای، شبکه ای در هسته است که میافزاید که دقیقاً مانند سیتوسکلت از کل سلول پشتیبانی میکند.
پوشش هسته
هسته با دو غشاء از سیتوپلاسم جدا میشود که به آن پوشش هسته گفته میشود. در میان این دو غشاء، منافذی وجود دارد که تبادل دوطرفهٔ مواد را میان سیتوپلاسم و هسته امکانپذیر میکنند. امتداد غشای بیرونی هسته را شبکه آندوپلاسمی زبرتشکیل میدهد. روی شبکه آندئپلاسمی زبر (RER)، ریبوزومها قرار دارند.
درون هسته
درون هسته یک یا دو هستک وجود دارند که اطراف آنها را نوکلئوپلاسم احاطه کردهاست. نوکلئوپلاسم مایعی ژلاتینی است که مواد بسیاری را از جمله آنزیم، نوکلئوتید تریفسفات، پروتئین و… در خود حل میکند. اطلاعات ژنتیکی نیز در هسته و بهصورت کروماتین وجود دارد. درون کروماتین رشتههای کوچکی به نام دی ان ای (DNA) وجود دارد که مانند رمزوارهٔ سلول میماند. در داخل هسته مولکولهای RNA از روی مولکولهای (DNA (DEOXIRIBO NUCLEIC ACIDساخته میشوند.
جستارهای وابسته
- اندامک
- سلول