یاخته شوان

طبقات مختلف از یاخته‌های شوان بیان نشانگر مشخصه پادگن است که می‌تواند با پادتن هدف قرار گیرد. یاخته‌های شوان میلین‌دار را می‌توان با روش ایمونوهیستوشیمی با استفاده از پادتنی علیه پروتئین S - ۱۰۰، پروتئین اسیدی رشته‌ای گلیال (GFAP)، پروتئین میلین صفر (فسفر صفر) و پروتئین میلین پایه (MBP) ترسیم کرد. یاخته‌های شوان فاقد میلین مانند آنهایی که به صورت بسته علامتی و یاخته‌های شوان پایانه‌ای هستند، برای S - ۱۰۰ و GFAP مثبت می‌باشند.

نرولما یا غلاف شوان، یک لایه نازک از سلول‌های پهن است (سلول‌های شوان نه غشای سلول شوان) که به صورت تنگاتنگ اعصاب محیطی را در بر می‌گیرند. (هم میلین دار و هم بدون میلین). نرولما برای تولید مجدد رشته‌های عصبی ضروری است. نرولما در مغز و نخاع وجود ندارد، بنابراین هنگامی که رشته‌های عصبی موجود در CNS آسیب ببینند نمی‌توانند دوباره ساخته شوند و برای همیشه بدون کار باقی می‌مانند.

• آرتور گایتون، جان ادوارد هال (۱۳۸۶)، «فیزیولوژی عصبی»، فیزیولوژی پزشکی گایتون، ترجمهٔ احمدرضا نیاورانی، سماط، شابک ۹۶۴-۵۷۸۹-۹۸-۲
• ویکی‌پدیای انگلیسی