هایکه کامرلینگ اونس
فیزیک‌دان هلندی
هایکه کامرلینگ اونس (به هلندی: Heike Kamerlingh Onnes) (زاده ۲۱ سپتامبر ۱۸۵۳ - درگذشته ۲۱ فوریه ۱۹۲۶), فیزیک‌دان هلندی بود. او را مبدع ابررسانایی می‌دانند. او در سال ۱۹۱۳ به خاطر پژوهش دربارهٔ فیزیک دماهای پایین و تولید هلیم مایع موفق به دریافت جایزه فیزیک نوبل گردید.
| هایکه کامرلینگ اونس | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۱ سپتامبر ۱۸۵۳ خرونینگن، هلند |
| درگذشت | ۲۱ فوریهٔ ۱۹۲۶ (۷۲ سال) لیدن، هلند |
| ملیت | هلندی |
| محل تحصیل | دانشگاه هایدلبرگ دانشگاه خرونینگن |
| شناخته‌شده برای | هلیم مایع ابررسانایی معادله حالت آنتالپی پژوهش دربارهٔ فیزیک دماهای پایین |
| جایزه(ها) | نشان رامفورد (۱۹۱۲) جایزه فیزیک نوبل (۱۹۱۳) مدال فرانکلین (۱۹۱۵) مدال ماتئوچی (۱۹۱۰) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه لیدن دانشگاه فناوری دلفت |
| راهنمایان دانشگاهی | روبرت بونزن گوستاو کیرشهف |
| دانشجویان دکتری | واندر یوهانس د هاس پیتر زیمان |
| تأثیر گرفته از | یوهان دیدریک وان در والس |
| تأثیر گذار بر | ویلم هندریک کیزوم فوق سردشناسی |
ابررسانایی
او در سال ۱۹۱۱ ابررسانایی را مطرح کرد. وی دمای یک میله منجمد جیوه‌ای را تا دمای نقطه جوش هلیم مایع (۴٫۲ درجه کلوین) پایین آورد و مشاهده نمود که مقاومت آن ناگهان به صفر رسید. پس از آن یک حلقه سربی را دمای ۷ درجه کلوین ابررسانا کرد و قانون فارادی را بر روی آن آزمود و فهمید حلقهٔ سربی دیگر مانند رساناها عمل نمی‌کند؛ یعنی پس از قطع میدان تا زمانی که ابررسانایی ادامه دارد جریان الکتریکی حفظ می‌شود.
منابع
- «ابررساناها». وبگاه عالم.