هاون
هاون یا هَوَنگ ابزاری متشکل از یک ظرف غالباً مسی یا سنگی با دستهای از همان جنس که توسط آن ادویه یا تخم گیاهان را میکوبند و نرم میکنند.
هاوَن یا هَوَنگ ، ناوَن یا جوغَن به گودی حفر شده در دل چوب یا سنگ یا ظرفی سنگی یا فلزی (غالباً برنجی) گفته می شود که در آن ادویه و تخمهای گیاهان و غیره را با دستهای میکوبند و یا میسایند.
یک هاون آشپزخانه به همراه دسته اش. اسم اصلی ان هاونگ | |
| نام های دیگر | هونگ |
|---|---|
| کاربردها | کوبیدن ساییدن |
| ابزارهای مرتبط | دستگاه آسیاب |
ریشهشناسی
هاو به معنی فشردن است و پسوند َن در پایان این واژه همان است که در پایان واژگان سوزن، نهنبن، انجمن، روزن، میهن، پرویزن، چمن و واژگان نوساخته تاون و پوشن نیز دیده میشود و پسوندی است که با آن اسم و به ویژه اسم ابزار میسازند، در زبان کوردی به آن «هاون دسه ون» گفته میشود که به معنی «هاون و دسته آن» است.
نگارخانه
منابع
- ↑ hâv, from Av. hau- "to press, squeeze out;" cf. Mid.Pers. hunîdan "to express, extract (juice)," hâwan "mortar;" akin to Skt. sav- "to press, press out;
- ↑ http://ensani.ir/fa/article/175900/بابی-در-ریشه-شناسی-واژگان-زبان-فارسی
- ↑ «تاوَن» [عمومی] همارزِ «oven, four (fr.)»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ تاوَن)
- ↑ «پوشَن» [عمومی] همارزِ «cover»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ پوشَن)
- علیاکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «هاون»، لغتنامهٔ دهخدا (بازیابی در ۱۸ دی ۱۳۹۰ خورشیدی).