حساب کاربری
​
تغیر مسیر یافته از - هاسیوم
زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
لینک کوتاه

هاسیم

هاسیم که با نمادhs در جدول تناوبی عناصر دارای عدد اتمی 108 است یک عنصر آزمایشگاهی است و در طبیعت وجود ندارد.

هاسیم یک عنصر شیمیایی با نماد Hs و عدد اتمی ۱۰۸ است. نام این عنصر از نام ایالت هسه در آلمان گرفته شده‌است. این عنصر، مصنوعی و رادیواکتیو است. پایدارترین ایزوتوپ شناخته شده هاسیم، Hs 269

با نیمه عمری حدود ۹٫۷ ثانیه است، اگر چه به صورت تأیید نشده، ممکن است دارای ایزوتوپ Hs 277
با نیمه عمری حدود ۱۱ دقیقه باشد. بیش از ۱۰۰ اتم هاسیم تا به امروز سنتز شده‌است.

هاسیم، 108Hs
هاسیم
تلفظ‎گوش دهید‎/ˈhæsiəm/‎ ​(HASS-ee-əm)
ظاهرنامعلوم, probably silvery, white or metallic gray
عدد جرمی269 (پایدارترین ایزوتوپ)
هاسیم در جدول تناوبی
Element 73: تانتال (Ta), Transition metal
Element 76: اوسمیم (Os), Transition metal
Os
↑
Hs
↓
(Upo)
بوریم ← هاسیم → مایتنریم
عدد اتمی (Z)108
گروهگروه ۸
دورهدوره 7
بلوکبلوک-d
دسته Transition metal
آرایش الکترونی[Rn] 5f 6d 7s
لایه الکترونی
2, 8, 18, 32, 32, 14, 2
(predicted)
ویژگی‌های فیزیکی
فاز در STPunknown phase presumably
ویژگی‌های اتمی
عدد اکسایش(+2), (+3), (+4), (+6), +8 (: prediction)
شعاع کووالانسی pm
دیگر ویژگی ها
ساختار بلوری ​نامعلوم
پرونده:نامعلوم
شماره ثبت سی‌ای‌اس54037-57-9
ایزوتوپ‌های هاسیم
ایزوتوپ فراوانی نیمه‌عمر (t۱/۲) حالت فروپاشی محصول
Hs syn 2 s SF
Hs ? syn 16.5 min SF
Hs syn 0.15 s α 9.30 Sg
Hs syn 0.24 s α 9.59 Sg
Hs syn 40# s α 9.27,9.13 Sg
Hs syn 3.6 s α 9.02,8.88 Sg
Hs syn 9.7 s α 9.21,9.10,8.97 Sg
Hs syn 0.36 s α 9.48 Sg
Hs syn 0.8 s α 9.83 Sg
Hs syn 52 ms α 9.99,9.87 Sg
Hs syn 2.3 ms α 10.18 Sg
Hs syn 0.75 ms α Sg
Hs syn 2.0 ms α Sg
Hs syn ~0.8 ms .5 α 10.43 Sg
.5 SF
Hs syn 0.74 ms α 10.89,10.72,10.57 Sg
| منابع
لایه‌های الکترونی هاسیم

این عنصر جزو بلوک D است و در دوره ۷ و گروه ۸ جدول تناوبی عناصر قرار دارد. آزمایش‌ها تأیید کرده‌اند که رفتار هاسیم همانند عنصر اسمیم می‌باشد. خواص شیمیایی کمی از هاسیم شناخته شده‌است، اما می‌توان آن را به خوبی با دیگر عناصر گروه ۸ مقایسه کرد. در مقادیر انبوه، ار هاسیم انتظار می‌رود که یک فلز نقره‌ای رنگ باشد که به راحتی با اکسیژن هوا واکنش نشان می‌دهد و یک تترو اکسید فرار را تشکیل می‌دهد.

خواص شیمیایی و فیزیکی

عناصر بالاتر گروه ۸ نقطه ذوب نسبتاً بالایی (آهن: ۱۵۳۸ ° C، روتنیم: ۲۳۳۴ ° C، اسمیم: ۳۰۳۳ ° C) دارند. چون هاسیم بسیار شبیه به آن‌ها پیش‌بینی شده‌است، پس در دمای اتاق جامد است، اگر چه نقطه ذوب هاسیم دقیقاً محاسبه نشده‌است. هاسیم باید در یک ساختار بلوری بسته شده شش ضلعی متبلور شود که بسیار شبیه به ساختار بلوری اسمیم است. محاسبه شده‌است که ضریب کشسانی حجمی هاسیم فلزی خالص قابل مقایسه با الماس باشد (۴۴۲ گیگاپاسکال). انتظار می‌رود که چگالی هاسیم ۴۰٫۷ g c m 3

باشد، که بالاترین چگالی در ۱۱۸ عناصر شناخته شده‌است و تقریباً دو برابر چگالی اسمیم می‌باشد. چگالی چگال‌ترین عنصر موجود در طبیعت (اسمیم) ۲۲/۵۹ g c m 3
است.

منابع

  1. ↑ "Hassium". The Periodic Table of Videos. The University of Nottingham. Retrieved 2012-10-19.
  2. ↑ Hoffman 2006, p. 1672.
  3. ↑ Hoffman 2006, p. 1691.
  4. ↑ Fricke, B. (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. Structure and Bonding. 21: 116. doi:10.1007/BFb0116498. ISBN 978-3-540-07109-9. Retrieved 4 October 2013.
  5. ↑ Düllmann, C. E. (2008). "Investigation of group 8 metallocenes @ TASCA" (PDF). 7th Workshop on Recoil Separator for Superheavy Element Chemistry TASCA 08. Gesellschaft für Schwerionenforschung. Archived from the original (PDF) on 30 April 2014.
  6. ↑ Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New ed.). New York, NY: Oxford University Press. p. 215–7. ISBN 978-0-19-960563-7
  7. ↑ Östlin, A. ; Vitos, L. (2011). "First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals". Physical Review B 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104
  8. ↑ Grossman, Jeffery C. ; Mizel, Ari; Côté, Michel; Cohen, Marvin L. ; Louie, Steven G. (1999). "Transition metals and their carbides and nitrides: Trends in electronic and structural properties". Phys. Rev. B (American Physical Society) 60 (9): 6343–7. Bibcode:1999PhRvB..60.6343G. doi:10.1103/PhysRevB.60.6343. Retrieved 2013-08-06
  9. ↑ Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M. ; Fuger, Jean. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1
  10. ↑ J.A. Dean (ed), Lange's Handbook of Chemistry (15th Edition), McGraw-Hill, 1999; Section 3; Table 3.2 Physical Constants of Inorganic Compounds

پیوند به بیرون

آخرین نظرات
  • آلمان
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.