نیروی دریایی آلمان
نیروی دریایی آلمان (به آلمانی: Deutsche Marine) نیروی دریایی کشور آلمان و بخشی از بوندس‌وهر (نیروهای مسلح آلمان) است. مهم‌ترین مأموریت نیروی دریایی آلمان، حفاظت از آب‌های سرزمینی، منافع ملی و مرزهای آبی جمهوری فدرال آلمان و کشورهای هم‌پیمان آن است. این نیرو همچنین در انجام عملیات‌های حفظ و برقراری صلح، مبارزه با دزدی دریایی و مأموریت‌های بشردوستانه در هنگام وقوع فجایع و بلایای طبیعی فعالیت می‌کند.
| نیروی دریایی | |
|---|---|
| Marine | |
| بنیان‌گذاری | ۲ ژانویه ۱۹۵۶ |
| کشور |  آلمان |
| گونه | نیروی دریایی |
| اندازه | ۱۶٬۳۹۰ پرسنل (مارس ۲۰۲۱) ۶۵ شناور ۵۶ هواگرد |
| بخشی از | بوندس‌وهر |
| مقر اصلی | روستوک (ستاد فرماندهی نیروی دریایی) |
| شعار(ها) | Wir. Dienen. Deutschland (ما خدمت‌گزار آلمان هستیم) |
| رژه | "Gruß an Kiel" |
| سالگردها | ۱۴ ژوئن |
| نبردها | |
| وبگاه | |
| فرماندهان | |
| بازرس نیروی دریایی | دریاسالار Jan Christian Kaack |
| معاون بازرسی نیروی دریایی | دریاسالار Rainer Brinkmann |
| رئیس ستاد | دریاسالار Frank Martin Lenski |
| فرماندهان برجسته |
|
| نشان | |
| نشان | |
تاریخچه
تاریخچه نیروی دریایی آلمان به ناوگان امپراطوری (Reichsflotte) در طی انقلاب ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۲ بر می‌گردد. اما به‌طور دقیق تر می‌توان ریشه آن را در ناوگان دریایی پروس که بعدها به ناوگان فدرال آلمان شمالی (Norddeutsche Bundesmarine) (۱۸۶۶ تا ۱۸۷۱) تبدیل شد جستجو کرد که این ناوگان نیز در طی سال‌های ۱۸۷۲ تا ۱۹۱۸ به ناوگان امپراتوری (نیروی دریایی امپراتوری آلمان) تغییر یافت. نام این نیرو در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۵، به رایشس‌مارینه و پس از آن و طی سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۵ به کریگسمارینه تغییر یافت.
در سال ۱۹۵۶ با الحاق آلمان غربی به ناتو، نیروی دریایی جدیدی شکل گرفت که به نیروی دریایی فدرال (بوندس‌مارین) شهرت یافت. با اتحاد دو آلمان در سال ۱۹۹۰، تصمیم گرفته شد که به جای نام بوندس مارین از نام "Deutsche Marine" (نیروی دریایی آلمان) استفاده شود.
ماموریت‌های کنونی
ناوهای جنگی آلمان در هر چهار «گروه دریایی ناتو» شرکت دارند. همچنین نیروی دریایی آلمان در عملیات‌های بین‌المللی ضدتروریستی مانند عملیات آزادی بلندمدت و عملیات تلاش فعال ناتو شرکت فعال دارد.
نیروی دریایی آلمان به عنوان بخشی از نیروهای مسلح آلمان وظیفهٔ ارتقاء توانایی‌های دریایی ارتش آلمان را بر عهده دارد؛ بنابراین این نیرو در حال آزمایش تجهیزات و تأسیسات موجود برای افزایش توانایی‌های داخلی و بین‌المللی خود است. در حال حاضر مهم‌ترین مأموریت نیروی دریایی آلمان حضور در عملیات حفاظت از صلح سازمان ملل در لبنان (یونیفل) است. نیروی دریایی آلمان در این مأموریت از دو ناوچه، چهار شناور تندرو تهاجمی و دو کشتی کمکی استفاده می‌کند. فرماندهی نیروهای دریایی یونیفل بر عهدهٔ آلمان است.
ساختار
نیروی دریایی آلمان، تا آوریل ۲۰۲۱ دارای ۱۶٬۷۰۴ پرسنل زن و مرد است. دریادارهای ارشد نیروی دریایی در «فرماندهی ناوگان» در گلوکسبورگ در نزدیکی فلنسبورگ و در «دفتر ناوگان دریایی» در روستوک مستقر هستند. ناوگان، توسط فرمانده کل نیروهای دریایی آلمان اداره می‌شود و شامل انواع کشتی‌های جنگی، هواپیما، هلیکوپتر و دیگر تجهیزات است. مقرهای نیروی دریای، مدارس و مراکز آزمایش تجهیزات، تحت امر دفتر ناوگان دریایی هستند.
دفاتر نیروی دریایی
- "دفتر نیروی دریایی " ("Marineamy)، روستوک
- مرکز پیشرفت‌های نیروی دریایی، برمر هاون
- "مدارس نیروی دریایی" (آموزش افسران نیروی دریایی)
- آکادمی نیروی دریایی (Marineschule Mürwik) فلنسبورگ – مورویک
- مدرسه افسران نیروی دریایی (Marineunteroffiziersschule) پلون
- مدرسه مهندسی (Marinetechnikschule) پارو و در نزدیکی اشترالسوند
- مرکز آموزش کنترل خرابی‌ها (Ausbildungszentrum für Schiffssicherung) نوشتات در هولشتین
- مدرسه عملیات (Marineoperationsschule) برمر هاورن
- "تاسیسات پشتیبانی" (لجستیک نیروی دریایی)
- مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando)، ویلهم شاون
- مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando) اکرن فورده
- مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando) کیل
- مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando) وارنر مونده
- مرکز فرماندهی آزمایش‌های نیروی دریایی (Kommando Truppenversuche der Marine) اکرن فورده
- مرکز فرماندهی سیستم‌های کنترلی و فرماندهی نیروی دریایی (Kommando Marineführungssysteme) ویلهم شاون
تجهیزات
نیروی دریای آلمان تا مارس ۲۰۲۲ دارای ۱۱ ناوچه، ۵ ناوچه سبک، ۲ کشتی مین‌روب، ۱۰ کشتی مین‌یاب، ۶ زیردریایی و مجموعاً ۳۱ کشتی کمکی و سوخت‌رسان است.
- ناوچهها
- ۴ ناوچه کلاس براندنبورگ
- ۳ ناوچه کلاس زاکسن (در برخی دسته‌بندی‌ها به‌عنوان ناوشکن در نظر گرفته می‌شوند)
- ۴ ناوچه کلاس اف۱۲۵
- ناوچه‌های سبک
- ۵ ناوچه کلاس براونشوایگ، ۵ فروند دیگر نیز تا سال ۲۰۲۵ تحویل خواهند شد.
- زیردریایی‌ها
- ۵ زیردریایی تهاجمی تیپ ۲۱۲، برای افزودن ۲ فروند دیگر تا سال ۲۰۳۴ نیز، برنامه‌ریزی شده‌است.
- کشتی‌های مین‌روب و مین‌یاب
- ۲ کشتی مین‌روب از نوع اندارفکلاس
- ۱۰ کشتی مین‌یاب کلاس فرانکنتهال
سایر شناورها
- کشتی‌های کمکی و سوخت‌رسان
- ۳ کشتی سوخت‌رسان (مدل ۷۰۲) کلاس برلین
- ۲ کشتی سوخت‌رسان (مدل ۷۰۴) کلاس رون
- ۶ کشتی کمکی کلاس البه (مدل ۴۰۴)
- ۱ کشتی تحقیقاتی (مدل ۷۵۱) کلاس Planet
- ۲ کشتی کنترل آلودگی (مدل ۷۳۸) کلاس بوتسلند
- ۲ کشتی آزمایشی کلاس Schwedeneck
- ۱ یدک‌کش نجات (مدل ۷۲۰) کلاس هلگولند
- ۳ کشتی جاسوسی الکترونیکی (مدل ۴۲۳) کلاس اوسته
- دو یدک‌کش نجات اقیانوس‌پیمای کلاس Wangerooge
- ۱ کشتی آموزش ملوانی (مدل ۴۴۱) کلاس Gorch Fock
- ۶ یدک‌کش کلاس Nordstrand
- ۱ یدک‌کش کلاس Warnow
هواگردها
بخش هوانوردی نیروی دریایی آلمان موسوم به "Marinefliegerkommando" در مجموع دارای ۵۶ هواگرد فعال، شامل هواپیما، بالگرد و پهپاد است. در مه ۲۰۲۱ گزارش شد که این نیرو قصد دارد که هواپیماهای گشت دریایی پی-۳ اوریون خود را با هواپیماهای پی-۸ پوسایدون جایگزین کند.
| نوع | کشور سازنده | کلاس | نقش | معرفی | در خدمت |
|---|---|---|---|---|---|
| بوئینگ پی-۸ پوسایدون | ایالات متحده | هواگرد گشت دریایی | |||
| لاکهید پی-۳ اوریون | ایالات متحده | هواگرد گشت دریایی | ۲۰۰۶ | ۴ | |
| دورنیه دو ۲۲۸ | آلمان | کنترل آلودگی | ۱۹۹۶ | ۲ | |
| ان‌اچ‌اینداستریز ان‌اچ۹۰ | آلمان | بالگرد | امداد و نجات/ترابری | ۲۰۱۸ | ۱۲ |
| ان‌اچ‌اینداستریز ان‌اچ۹۰ | آلمان | بالگرد | ضدزیردریایی | ۲۰۲۵ | |
| Westland Lynx Mk.88 | بریتانیا | بالگرد | ضدزیردریایی | ۱۹۸۱ | ۲۱ |
| Westland Sea King Mk.41 | بریتانیا | بالگرد | امداد و نجات/ترابری | ۱۹۷۵ | ۱۹ |
| Sea Falcon | سوئد | پهپاد | ISR | ۲ | |
| Puma AE II | ایالات متحده | پهپاد | ISR | ۲۰۰۹ | ۶ |
| DJI Phantom 4 | چین | پهپاد میکرو | ISR | ۲۰۱۷ | ۵ |
تجهیزات مخابراتی و رادیویی
واحد ارزیابی استراتژیک
نیروی دریایی آلمان سه فروند «شناور جاسوسی» در اختیار دارد که وظیفهٔ دریافت و دسته‌بندی مکالمات تلفنی و بی‌سیم را بر عهده دارند. «برقراری ارتباطات رادیویی از راه دور» و «ارزیابی ارتباطات الکترونیکی دوربرد» از جمله مأموریت‌هایی هستند که برای این شناورها تعریف شده‌اند. این شناورها تحت امر واحد ویژه‌ای به نام «ارزیابی استراتژیک» هستند.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ [Personalzahlen der Bundeswehr [Current personnel numbers of the Federal Defence] Personalzahlen der Bundeswehr [Current personnel numbers of the Federal Defence]]. Retrieved 7 May 2021. ;
- ↑ "Marine". Archived from the original on 31 March 2017. Retrieved 30 March 2017.
- ↑ «Bilanz und Ausblick». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۱-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۵.
- ↑ "Personalzahlen". www.bundeswehr.de (به آلمانی). Retrieved 2022-03-05.
- ↑ "F 124 Sachsen class Guided-Missile Destroyer". Helis.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-05.
- ↑ Zeitung, Süddeutsche. "Neue Fregatte "Rheinland-Pfalz" in 2021 beginnen". Süddeutsche.de (به آلمانی). Retrieved 2022-03-05.
- ↑ «TKMS To Build Six Type 212CD Submarines For German And Norwegian Navies». Naval News (به انگلیسی). ۲۰۲۱-۰۷-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۵.
- ↑ Reuters (2021-06-23). "Germany backs 1.4 bln euro purchase of Boeing maritime patrol aircraft - source" (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-05.
- ↑ راز کشتی جاسوسی آلمان در سواحل سوریه، دویچه وله فارسی
Wikipedia contributors, "German Navy," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=German_Navy&oldid=199339458