نودژ

براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهر نودژ برابر با ۵٬۵۶۲ نفر بوده‌است.

فاصله نودژ تا بندرعباس ۱۱۰ کیلومتر است. نودژ دارای تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و خشک می‌باشد و با میانگین بارندگی ۱۷۰ میلی‌متر در سال یکی از مناطق کم‌آب به‌شمار می‌آید.

یشینه سکونت در نودژ به پیش از اسلام بر می‌گردد. وجود دژی به اسم قلعه کافران و نیز گورستان غیر مسلمانان گواه بر این مدعا است. از مهم‌ترین مکان‌های مذهبی آن امامزاده سیف‌الدین است. از دیگر زیارتگاه‌های این شهر می‌توان زیارت حضرت بی بی طیبه (س) را نام برد که سالانه میزبان زائران زیادی است.

یکی از محصولات مهم کشاورزی نودژ پرتقال معروف آن است. نودژ همچنین دارای نخلستان‌های فراوانی می‌باشد که طی چند سال اخیر به علت خشکسالی‌های پی در پی به یک سوم مقدار اولیه کاهش یافته‌است. سرمای سوزان نیز باعث خشک شدن شمار زیادی از باغ‌های لیموترش و پرتغال آن منطقه شده‌است. یکی از قنات‌های معروف و قدیمی این شهر که قدمت دیرینه‌ای دارد. قنات دهنه ناییز است که طی سالهای اخیر به علت خشکسالی و احداث چاه‌های غیرقانونی اطراف آن به‌طور کامل خشک شده‌است. نودژ همچنین دارای یک معدن عظیم فروآلیاژ کروم می‌باشد که سنگ معدن آن پس استخراج به پالایشگاهی به نام آبادان که در جنوب نودژ واقع است انتقال داده می‌شود. رودخانه کندر یکی از مکان‌های بسیار زیبا برای گردشگران می‌باشد.

گویش مردم نودژ ترکیبی از گویش‌های بندری و منوجانی و فارسی می‌باشد. از لحاظ جمعیتی بزرگترین و معروف‌ترین طوایف ساکن در این دیار: دوراندیش، محمودی، صالحی، شجاعی ، عزیزی، سالاری، محبی، ظهیری، حاجب، خودستان، اخلاقی پور رهروان، راهبر، مرشدی، سراجی، صمیمی می‌باشد.

از تیم‌های فوتبال معروف این شهر می‌توان از تیم‌های پتروک، انقلاب، اتحاد، پرسپولیس، وحدت، رخسار و عقاب و نخل و خیبر و امید لاریان نام برد.

• پیش‌شماره از ریسمون.
• مختصات و ارتفاع