نفی تالی

در منطق کلاسیک، قاعدهٔ نفی تالی (به لاتین: Modus tollendo tollens) (که معمولاً Modus tollens خوانده می‌شود)، یکی از اَشکال استدلال صوری است.

قاعدهٔ نفی تالی به این صورت بیان می‌شود:

اگر بدانیم که ${\displaystyle P}$

سپس ${\displaystyle Q}$

،

و بدانیم که غیر ${\displaystyle Q}$

،

در نتیجه غیر ${\displaystyle P}$

.

به عنوان مثال:

اگر پوسایدون آدم باشد، پس پوسایدون فانی است.

پوسایدون فانی نیست.

در نتیجه پوسایدون آدم نیست.

به‌صورت صوری: ${\displaystyle \models (\mathrm{\neg }B\wedge (A\to B))\to \mathrm{\neg }A}$