نبرد نیو اورلئانز

نبرد نیو اولئانز
	بخشی از جنگ ۱۸۱۲
	; نبرد نیو اورلئانز از هنری بریان هال پس از ویلیام مومبرگر
تاریخ	۸–۱۸ ژانویه ۱۸۱۵
موقعیت	در حدود ۵ مایل (۸ کیلومتر) شرق و جنوب شرقی نیو اورلئانز و بر روی زمین‌های چالمت، لوئیزیانا
نتایج	پیروزی قاطع آمریکایی‌ها نیروهای بریتانیا به شکل کامل از لوئیزیانا عقب نشستند.;
طرف‌های درگیر
ایالات متحده آمریکا	پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند
فرماندهان و رهبران
اندرو جکسون; ویلیام کارول; جان کافی; والتر. اچ اورتون; دانیل پترسون; دیوید. بی مورگان; جین لافیت	ادوارد پکنهام †; الکساندر کوچران; ساموئل گیبز †; جان کین (مجروح); جان لمبرت; ویلیام تورنتون (مجروح); ت.ماس مولینس
واحدهای درگیر
زمینی:; نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا; نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا; ملوانان نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا; جنگجویان چاکتاو; Baratarian pirates; داوطلبان غیرنظامی; State Militia; Privateer; ۱۶ توپخانه; دریایی:; ۱ شوونر; ۱ اسلوپ جنگی; ۱ کشتی بخار	زمینی:; نیروی زمینی بریتانیا; تفنگداران دریایی سلطنتی; ملوانان نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا; دریایی:; ۶۰ کشتی نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا
قوا
۴٬۷۳۲	۱۴٬۴۵۰
تلفات و ضایعات
۱۳ کشته; ۳۰ مجروح; ۱۹ گمشده; مجموع: ۶۲	۲۸۵ کشته; ۱۲۶۵ مجروح; ۴۸۴ اسیر; مجموع: ۲٬۰۳۴

نبرد نیو اورلئانز (انگلیسی: Battle of New Orleans) یک نبرد تعاملی است که بین ۸ تا ۱۸ ژانویه ۱۸۱۵ شکل گرفت این جنگ بخشی از جنگ نهایی مجموعه جنگ‌های ۱۸۱۲ می‌باشد که در حقیقت یک جنگ یک طرفه بود، جنگجویان آمریکایی، به رهبری سرلشکر اندرو جکسون توانستند مانع پیشروی و اشغال نیو اورلئان و بخش وسیعی از سرزمین‌های ایالات متحده به واسطهٔ خرید قلمرو گسترده لوئیزیانا به توسط ارتش بریتانیا تحت رهبری دریاسالار الکساندر کوچران و ژنرال ادوارد پکنهام بشوند که در پایان به انهزام آنها انجامید.

منابع

↑ The American Revolutionary War and the War of 1812: People, Politics, and Power, Britannica Educational Publishing. p. 209.
↑ Gleig, George Robert (1827), pp. 184–192.
↑ Smith, Zachary F. , pp. 126–132.
↑ Smith, Zachary F. , pp.1-2.
Smith described in detail the British expedition as "a fleet of sixty great ships", "Nearly one half of these vessels were formidable warships, the best of the English navy," that had transported "not fewer than eighteen thousand men [including 14,450 soldiers and sailors], veterans in the service of their country in the lines of their respective callings, to complete the equipment of this powerful armada.".
↑ "The Battle of New Orleans". CMH News and Features. Archived from the original on 29 January 2017. Retrieved April 13, 2016.
↑ U.S. Army Center of Military History. "The Battle of New Orleans". Archived from the original on 29 January 2017. Retrieved 27 September 2016.

پیوند به بیرون

[1] The American Revolutionary War and the War of 1812: People, Politics, and Power, Britannica Educational Publishing. p. 209.

[Gleig,_George_Robert_1827_pp._184-192-2] Gleig, George Robert (1827), pp. 184–192.

[3] Smith, Zachary F. , pp. 126–132.

[Smith,_Zachary_F._,_pp.1-2.-4] Smith, Zachary F. , pp.1-2.
Smith described in detail the British expedition as "a fleet of sixty great ships", "Nearly one half of these vessels were formidable warships, the best of the English navy," that had transported "not fewer than eighteen thousand men [including 14,450 soldiers and sailors], veterans in the service of their country in the lines of their respective callings, to complete the equipment of this powerful armada.".

[5] "The Battle of New Orleans". CMH News and Features. Archived from the original on 29 January 2017. Retrieved April 13, 2016.

[6] U.S. Army Center of Military History. "The Battle of New Orleans". Archived from the original on 29 January 2017. Retrieved 27 September 2016.