نامه به رومیان

پولُس برآن بود که از کلیسای شهر روم دیدار کند، ولی پیش از آن می‌بایست به معرفی خود و اعتقاداتش می‌پرداخت. نگارش این نامه راه را برای سفر پولُس به روم هموار می‌کرد. قصد پولُس آن بود که مدتی در خدمت مسیحیان آن شهر باشد و سپس با کمک و پشتیبانی آنان رهسپار اسپانیا شود. او در این نامه به تشریح درک خود از ایمان مسیحی و چگونگی کاربرد این ایمان در زندگی عملی و روزمره می‌پردازد. این کتاب پیام پولُس را به جامع‌ترین شکل عرضه می‌دارد.

موضوع اصلی این نامه، نقشه نجات خدا و چگونگی پارسا شمرده شدن انسان‌ها است، خواه یهودیان و خواه اقوام غیریهود (۱:۱۷). برای تشریح این موضوع، پولُس به بحث درباره نکات مهمی نظیر گناه، فیض، ایمان، تقدّس، امنیت مومنان، و رابطه یهودیان و غیریهودیان در نقشه نجات خدا می‌پردازد. این نامه، نظام‌مندترین اثر پولُس است زیرا بیشتر به رساله‌ای الهیاتی و دقیق شباهت دارد تا نامه. در آن، پولُس بیش از سایر نامه‌های خود از کتاب عهد عتیق نقل قول کرده‌است (بخصوص در فصل‌های ۹ تا ۱۱). همچنین در این نامه‌است که پولُس دیدگاه مسیحی را دربارهٔ وضعیت کنونی قوم اسرائیل و رستگاری آنان تشریح می‌کند.

۱ - مقدمه (۱:۱-۱۵) ۲ - طرح موضوع رساله (۱:۱۶ و ۱۷) ۳ - نیاز تمامی بشر به نجات (۱:۱۸ تا ۳:۲۰) ۴ - طریق خدا برای نجات بشر (۳:۲۱ تا ۴:۲۵) ۵ - زندگی و حیات تازه در مسیح (۵:۱ تا ۸:۳۹) ۶ - قوم اسرائیل در نقشه خدا (۹:۱ تا ۱۱:۳۶) ۷ - مَنِش و رفتار مسیحی (۱۲:۱ تا ۱۵:۱۳) ۸ - بخش پایانی و سلام‌های شخصی (۱۵:۱۴ تا ۱۶:۲۷)

• وب‌سایت کلمه/ ترجمهٔ هزارهٔ نو: رومیان