ناصر داوود خلیلی
سر ناصر داوود خلیلی (زاده ۱۳۲۴ خورشیدی/۱۹۴۵ میلادی، اصفهان) یک یهودی ایرانی‌تبار ساکن انگلستان است. او طبق فهرست ساندی تایمز در سال ۲۰۰۷ پنجمین فرد ثروتمند ایرانی در بریتانیا شناخته شده است. داوود خلیلی به خاطر داشتن مجموعه‌ای از آثار هنری اشتهار یافته است. بخش عمده دارایی او را مجموعه‌ای از آثار هنری ایرانی و اسلامی تشکیل می‌دهد که بالغ بر۳۵۰۰۰ شیء هنری و عتیقه را شامل می‌شود.
| سر ناصر داوود خلیلی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۲۴ خورشیدی۱۸ دسامبر ۱۹۴۵ (۷۷ سال) اصفهان، ایران |
| محل زندگی | لندن، انگلستان |
| پیشه | محقق، کلکسیونر هنری، بشردوست |
| شناخته‌شده برای | پنجمین فرد ثروتمند ایرانی در بریتانیا |
| دین | یهودیت |
| همسر(ها) | Marion Easton |
| فرزندان | دنیل، رافائل، بنیامین |
| وبگاه | |
زندگی‌نامه
ناصر خلیلی در سال ۱۹۴۵ میلادی (۱۳۲۴ خورشیدی) در خانواده‌ای یهودی در اصفهان به دنیا آمد. او تحصیلات متوسطه و خدمت سربازی خود را در ایران سپری کرد و در سال ۱۹۶۷ برای ادامهٔ تحصیل ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد و از سال ۱۹۷۸ در انگلستان ساکن شد. او بعدها استاد، پژوهشگر و عضو افتخاری دانشگاه لندن شد و کرسی «هنرهای تزئینی اسلام» و «هنر اسلامی و باستان‌شناسی» را در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن را پایه‌گذاری کرد.
خلیلی فعالیت کسب و کاری خود را با دادوستد اشیای هنری شروع کرد و سپس به توسعه املاک و کالاها جهتگیری کرد. خلیلی از سال ۱۹۷۰ گردآوری هشت مجموعه از کاملترین و زیباترین آثار هنری جهان را در نیویورک آغاز کرد و بهترین قطعات را برای مجموعه شخصیش نگه داشت. در میانه دهه ۱۹۷۰ به لندن نقل مکان کرد و در محل‌های حراج‌های آن شهر به کرات حضور می‌یافت، و گالری خود را بین سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۸۰ تأسیس کرد. خلیلی در ابتدا ظروف طلاکاری ایرانی را دادوستد می‌کرد، او بعداً پایان‌نامه دکترای خود را نیز با این موضوع نگارش کرد. در سال۱۹۷۸, قیمت آثار هنری اسلامی به طرز قابل توجهی سقوط کرد. انقلاب ۱۳۵۷ باعث شد خانواده‌های ثروتمند آثار هنری خود را بفروشند چرا که در آستانه جنگ ایران و عراق علاقه اندکی به جمع‌آوری هنر در منطقه وجود داشت و این اشیای بیشتری را وارد بازار کرد. خلیلی از این فرصت برای گسترش مجموعه اش استفاده کرد، و آثاری را جمع‌آوری کرد که ارزش شان با رشد علاقه بین‌المللی به هنر اسلامی در سال‌های بعد بالا رفت.
آنها که به خلیلی نزدیکند گفته‌اند او عاقلانه و غالباً محتاطانه سرمایه‌گذاری می‌کرد، اشیایی را می‌خرید که بعدها ارزش شان نسبت به آنچه او پرداخته بود صد برابر بیشتر می‌شد. مرکز دادوستند خلیلی در خیابان کلیفورد میفر در دهه ۱۹۸۰ بود. خلیلی در پاسخ به این که ثروت خود در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ را چگونه جمع‌آوری کرده گفته از داد و ستد شکر و قهوه، اختیار معامله، سرمایه‌گذاری در املاک و آثار هنری بوده. خلیلی در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۰ گفته آنچه در میانه دهه ۱۹۸۰ جمع‌آوری کرده با معاملاتش در سرمایه‌گذاری خطرپذیر تأمین مالی شده، و از سهام او در شرکتی منتفع شده که فناوری ای برای درمان تومورها توسعه داده، و او از فروش شرکتی که قرص‌های هاضمه تولید می‌کرده در سال ۱۹۸۷ ۱۵ میلیون دلار پول درآورده است. در سال ۱۹۹۲ او ثروت خود را ناشی از «دادوستند در هنر، کالاها، و املاک» توصیف کرده‌است.
آثار گردآوری شده توسط او در بیش از ۴۰ موزهٔ بزرگ جهان و بسیاری نمایشگاه بین‌المللی به نمایش درآمده‌اند. کلکسیون آثار خلیلی دربرگیرندهٔ بیش از ۲۵ هزار قطعه است و بزرگترین کلکسیون شخصی آثار هنری در جهان به‌شمار می‌رود.
در سال ۲۰۱۴، خلیلی به خاطر تلاش‌هایش برای انسان‌دوستی و ترغیب گفتگوی میان فرهنگ‌ها و دین‌های اسلام، مسیحیت و یهودیت برندهٔ جایزه «گفتگوی فرهنگ‌ها» از سوی وزارت فرهنگ فرانسه شد.
دستاوردها
- همکار افتخاری ، دانشکده مطالعات شرق شناسی و آفریقایی ، دانشگاه لندن (1991)
- متولی شهر اورشلیم (1996)
- نشان شوالیه (2003)
- دکترای افتخاری از دانشگاه بوستون (2003)
- دکترای افتخاری دانشگاه هنر ، لندن (2005)
جستارهای وابسته
- مجموعه منسوجات سوئدی خلیلی
- مجموعه هنر ژاپنی خلیلی
- مجموعه اسناد آرامی خلیلی.
- مجموعه آثار فلزکاری های اسپانیایی خلیلی
- مجموعه کیمونو خلیلی
- مجموعه آثار هنرهای اسلامی خلیلی
- مجموعه آثار مینا کاری های جهان خلیلی
پانویس
- ↑ Sunday Times Rich List 2007 Khalili Profile
- ↑ «ثروتمندان بریتانیا و ایرانیان ثروتمندتر از ملکه». وبگاه بی‌بی‌سی.
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑ Shah, Tahir (December 1994). "The Khalili Collection of Islamic Art". Saudi Aramco World. ISSN 2376-1075.
- ↑
- ↑
- ↑ ناصر اعتمادی (۱۳ ژوئن ۲۰۱۴). «پروفسور ناصر خلیلی برندهٔ نخستین جایزهٔ «گفتگوی فرهنگ‌ها»». رادیو فرانسه.
- ↑ "SOAS Honorary Fellows: Nasser D. Khalili". www.soas.ac.uk (به انگلیسی). Retrieved 2021-02-01.
- ↑ «Nasser David Khalili | Trustee of the City of Jerusalem...». Nasser David Khalili (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۱.
- ↑ «Today's International Recognition of the Order». Sacred Military Constantinian Order of St. George (به انگلیسی). ۲۰۱۲-۱۰-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۱.
- ↑ «B.U. Bridge: Boston University community's weekly newspaper». www.bu.edu. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۱.
- ↑ «Nasser David Khalili | Honorary Doctor of the University of the Arts, London». Nasser David Khalili (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۱.
پیوند به بیرون
- Khalili collections website
- Biographical profile at khalili.org
- Forbes magazine profile بایگانی‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
- Tahir Shah, The Khalili Collection, Saudi Aramco World, November 1994