ایالت سند

گفته شده منشأ واژه سند از اصطلاح سِندهو (به معنی رود) در زبان سانسکریت است که اشاره ای به رود سند دارد.

فرانکلین ساوت ورث پیشنهاد کرده که که اصطلاح سندهو به نوبه خود از واژه سنتو گرفته شده که در زبان‌های دراویدی به معنی درخت خرما است. این درخت در ایالت سند فراوان است.

یاقوت حموی می‌گوید: ایشان پنج قوم هستند: کارامان، مکران، توران، سند، و مولتان. بالا آمدگی زمین در جلو کوه یا درهٔ «سند» نامیده می‌شود. و جمع آن اسناد گویند. بیشترین ساکنان این ایالت بلوچها هستند که به گفته مورخان قرنها و هزاره هاست در این سرزمین ساکن هستند.

در قصبه سند شهری به نام منصوره وجود دارد که علما وشعراء معروفی در دوران گذشته از این دیار بودند،

همچنین از شهرهای آن: شهر دیبل که در کرانه‌های دریای هند والیز قرار دارد، و همچنین سند در ساحل دریا قرار دارد.

شهر سند در ایام خلافت عبدالملک بن مروان به لشکر حجاج ابن یوسف الثقفی و به فرمانداری محمد بن قاسم ثقفی گشوده شد.

مردمش مسلمان و از پیروان مذهب حنفی هستند.

فقیهی معروف بود در آن دوران در سند به نام ابی العباس و قاضی منصوره از اهل سند بودند، همچنین ابن معشر نجیج به سند منتسب می‌شود.

جمعیت‌شناسی

سند در میان ایالات پاکستان رتبه دوم شاخص توسعه انسانی را دارد. در سال ۲۰۱۷ جمعیت این ایالت ۴۷٫۹ میلیون بوده‌است.

اگرچه سندی‌ها گروه قومی غالب در ایالت سند هستند ولی درصد قابل توجه از این ایالت را اقوام دیگر تشکیل می‌دهند. از آن‌ها سندی‌هایی که ریشه بلوچی دارند ۳۰ درصد (اگرچه آن‌ها زبان مادری آن‌ها سندی و سراییکی است)، مهاجرین متکلم به زبان اردو ۱۹ درصد، پنجابی‌ها ۱۰ درصد و پشتون‌ها ۷ درصد از جمعیت این ایالت را تشکیل می‌دهند. در اوت ۱۹۴۷، پیش از تجزیه هند جمعیت این ایالت ۳۸۸۷۰۷۰ نفر بود که این تعداد را ۲۸۳۲۰۰۰ نفر مسلمان و ۱۰۱۵۰۰۰ نفر هندو تشکیل می‌دادند.

زبان‌ها

بر طبق سرشماری ۲۰۱۷ سندی با درصد ۶۸٪ پر گویش ورترین زبان ایالت سند را تشکیل می‌دهد. زبان‌های دیگر اردو (۱۸٪)، پشتو (۵٫۵٪)، پنجابی (۵٫۳٪)، سراییکی (۲٫۲٪) و بلوچی (۲٪) هستند.

پس از زبان‌های بالا زبان‌هایی که جمعیت قابل توجهی دارند کچی وگجراتی هستند. زبان‌های جزئی تر آئر، باگری، براهویی، دهاتکی، قرا، گوئاریا، گورگولا، جدگالی، ژانداروآ، جوگی، سانسی، کچی کولی، پارکری کولی، وادیارا کولی، لوآرکی، مارواری هستند.

بر اساس سرشماری ۱۹۹۸، ۷٫۳ درصد از جمعیت کراچی را سندی زبانان تشکیل می‌دادند. هرچند به علت مهاجرت سالانه سندی‌ها از مناطق روستایی به کراچی در دهه‌های اخیر، جمعیت آنها به شدت افزایش یافته‌است. ۴۰ درصد از جمعیت کراچی را مهاجران اردو زبان تشکیل می‌دهند. دیگر جوامع مهاجر پشتون‌های خیبر، پنجابی‌های پنجاب و گروه‌های قومی مختلف از مناطق مختلف پاکستان هستند.

• الحموی، یاقوت، ابوعبدالله، (معجم البلدان) ، دارالکتب العلمیة، بیروت، لبنان، جلد سوم، چاپ سال ۱۹۹۰ میلادی به عربی.