میرزا ابوالقاسم تهرانی

میرزا ابوالقاسم تهرانی (زاده ۱۲۱۵ در اصفهان – درگذشته ۱۲۷۲ در تهران) امام جمعه تهران در عصر فتحعلی‌شاه، محمدشاه و ناصرالدین‌شاه بود.

پدرش میرزا محمد صدرالعلماء اصفهانی و از خاندان خاتون آبادی بود. جدش، میرمحمدصالح خاتون آبادی، در عهد صفویه منصب امام جمعه اصفهان را داشت و داماد محمدباقر مجلسی بود. میرزا ابوالقاسم، پس از درگذشت عمو و پدرزنش، آقا محمدمهدی امام جمعه (نخستین امام‌جمعه تهران) به دستور فتحعلی‌شاه به امامت‌جمعه تهران و تولیت مسجد شاه گمارده شد. او از روحانیون بانفوذ عصر خود بود و پس از آن‌که امیرکبیر قدرت روحانیون را محدود ساخت، به صف مخالفان امیر پیوست. او در تهران درگذشت. آرامگاه او به سر قبر آقا معروف است. او از جمله روحانوین بلند مرتبه‌ای بود که پس از دریافت رشوه از سفارت انگلستان مردم را بر ضد امیرکبیر شوراند.

پس از درگذشت میرزا ابوالقاسم چون فرزندش میرزا زین العابدین خردسال بود، سیدمرتضی برادر میرزا ابوالقاسم، کفالت امور امام جمعه را برعهده گرفت.