مکدانل داگلاس امدی-۸۰
مکدانل داگلاس امدی-۸۰ McDonnell Douglas MD-80 یک هواپیمای مسافربری دو موتوره ساخته شرکت مکدانل داگلاس آمریکا است. نخستین پرواز امدی-۸۰ در ۱۸ اکتبر ۱۹۷۹ صورت گرفت. مکدانل داگلاس امدی-۸۰ نسل جدیدی از هواپیمای قدیمی تر این شرکت، مکدانل داگلاس دیسی-۹ به حساب میآید. این هواپیماها تشابه زیادی با خانواده مکدانل داگلاس امدی-۹۰ دارند. به همین علت به آنها دیسی-۹ سوپر ۸۰ هم گفته میشود.
مکدانل داگلاس امدی-۸۰ | |
---|---|
یک فروند امدی۸۸ هواپیمایی ایبریا در سال ۲۰۰۲ | |
کاربری | Narrow-body جت مسافربری |
تولیدکننده | مکدانل داگلاس هواپیماهای تجاری بوئینگ (از اوت ۱۹۹۷) |
نخستین پرواز | ۱۸ اکتبر ۱۹۷۹ |
معرفی | ۱۹۸۰ با Swissair و آستریا ایر |
وضعیت | فعال |
کاربر اصلی | ایران ایر، تابان ایر، کیش ایر، آتا ایر، ایران ایر تور و زاگرس ایر و الیجینت ایر و هواپیمایی چابهار |
ساختهشده | ۱۹۷۹–۱۹۹۹ |
تعداد ساختهشده | ۱٬۱۹۱ |
هزینه هر فروند | ۴۱٫۵–۴۸٫۵ میلیون دلار آمریکا |
توسعهیافته از | مکدانل داگلاس دیسی-۹ |
گونهها | مکدانل داگلاس امدی-۹۰ |
توسعهیافته به | بوئینگ ۷۱۷ |
در حالی که شرکت بوئینگ در سال 1997 امتیاز شرکت MD را خریداری کرد. و کلیه هواپیماهای ام دی سری 80 تا 83 در اختیار بوئینگ قرار گرفت.هواپیماهای قدیمی MD از سری 80 که تا نوع 83 آن هم بیشتر در کشور ما نیست با ترفندی تبلیغاتی با نام بوئینگ امدی در اذهان آورده شوند. اما سؤال اینجاست که آیا واقعا میتوان نام 2شرکت را در پسوند اسم یک محصول به میان آورد؟ گفتن لغات بوئینگ امدی برابری میکند با اینکه بگوییم اتومبیل « ایران خودروی سایپای 206». [۱]
مشخصات
مکدانل داگلاس امدی-۸۰ دارای دو موتور توربوفن پرت اند ویتنی جیتی۸دی است. دو موتور در انتهای بدنه و در دو سوی بدنه قرار گرفتهاند.
- فاصله نوک دو بال: ۳۲٬۸ متر
- طول: ۴۵ متر
- ارتفاع: ۹ متر
- ظرفیت مسافر: ۱۷۲ نفر
- بیشینه سرعت: ۰٫۸۷ ماخ (۹۲۵ کیلومتر بر ساعت)
- محدوده پرواز: ۳۴۷۶ کیلومتر
- تعداد سقوط: ۱۸
مدلها
- MD-81 مدل استاندارد مسافربری.
- MD-82 دارای موتور بهینهسازی شده.
- MD-83 ظرفیت حمل سوخت بیشتر، ترابری.
- MD-87 بدنه کوتاهتر.
- MD-88 مدل پیشرفته تر.
پانویس
- ↑ Endres, G. & Gething M.J. Aircraft Recognition Guide. New York: Collins, 2005
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «McDonnell Douglas MD-80/MD-90». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ فوریه ۲۰۰۸.
منابع
- Endres, G. & Gething M.J. Aircraft Recognition Guide. New York: Collins, 2005