گفتوگو
گفتوگو نوعی برهمکنش بین دو یا چند نفر و ارتباطی بداهه بین دو یا چند نفر از مردم در راستای رسوم است. تحلیل گفتوگو شاخهای از جامعهشناسی است که به مطالعۀ بافت و ساختار رفتارهای انسانی با نگاهی عمیقتر به رفتارهای گفتوگو میپردازد. یکی از اولین متفکرانی که بر گفتوگو برای یافتن حقیقت تأکید میکرد، سقراط بود. او معتقد بود آفرینشِ معنا در پرتو گفتوگو حاصل میشود. بدون مکالمه نمیتوان انتظار شنیدن و همرأیی داشت. هیچیک از مکالمات سقراطی برای قانع ساختن یا مخالفت ورزیدن نبود. او شالودهٔ این مکالمات را فهم و تفهم میدانست. اساساً گفتوگو راهی برای فهمیدن است، راهی که خود نیز بخشی از این دانایی را شکل داده و تنها ابزار دست یافتن به فهم صحیح نیست.
جستارهای وابسته
منبع
- ↑ علیزاده طوسی. ««گفتوگو» بنویسیم یا «گفتگو» ؟». بیبیسی فارسی. بایگانیشده از اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۸.
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Conversation». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸/۹/۲۰۱۱.
- ↑ «گفتگو راهی برای فهمیدن است/ عناصر اصلی گفتگو». بایگانیشده از اصلی در ۶ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲.