مرکز پژوهشی یولیش

پژوهش در این مؤسسه به چهار بخش اصلی تقسیم شده است: بهداشت، اطلاعات، محیط زیست و انرژی. ساختار مؤسسه به صورت زیر می‌باشد:

• مؤسسه شبیه‌سازی پیشرفته (IAS)
• مؤسسه علوم زیستی و زمین‌شناسی (IBG)
• مؤسسه سامانه‌های پیچیده (ICS)
• مؤسسه انرژی و تحقیقات اقلیمی (IEK)
• مؤسسه علوم اعصاب و پزشکی (INM)
• مرکز دانش نوترون یولیش (JCNS)
• مؤسسه فیزیک هسته‌ای (IKP)
• مؤسسه پیتر گرونبرگ (PGI)

در این مرکز حدود ۶۴۰۰ نفر مشغول کارند. از این تعداد، حدود ۲۴۷۰ نفر پژوهشگر هستند (شامل حدود ۵۰۰ دانشجوی دکتری و ۱۵۰ دانشجوی کارشناسی ارشد از ۵۹ کشور). (آمار سال ۲۰۲۱ در پرتال سازمان)

حدود ۷۰۰ پژوهشگر مهمان هر ساله از حدود ۵۰ کشور جهان به این مرکز می‌آیند.

• سینکروترون COSY
• رآکتور پژوهشی FRJ-2
• ابررایانه‌ها
• JUGENE، این ابررایانه که از فوریهٔ ۲۰۰۸ رسماً آغاز به کار کرده‌است، در هنگام راه‌اندازی سریع‌ترین ابررایانهٔ اروپا و سومین ابررایانهٔ سریع جهان بود.
• توکامک TEXTOR

• جایزهٔ نوبل فیزیک در سال ۲۰۰۷ مشترکاً به پتر گرونبرگ (از مؤسسهٔ پژوهشی یولیش) و آلبر فر برای کشف مقاومت مغناطیسی بزرگ داده شد.

• وب‌گاه مؤسسهٔ پژوهشی یولیش