مرغ مقلد شمالی
مرغ مقلد شمالی (Mimus polyglottos) تنها مرغ مقلدی است که به‌طور معمول در آمریکای شمالی یافت می‌شود. این پرنده عمدتاً اقامت دائمی دارد، اما ممکن است با فرارسیدن فصل سرما و پدید آمدن شرایط غیرقابل تحمل، به مناطق جنوبی‌تر که هوای گرم‌تری دارد پرواز کند. در اروپا گونه نادری به‌شمار می‌رود. این گونه نخستین بار در سال ۱۷۵۸ توسط کارل لینه در کتاب سامانه طبیعت با عنوان Turdus polyglottos معرفی شد. این عنوان به معنی «طُرقه چند زبانه» می‌باشد که گویای توانایی بالای این پرنده در تقلید و تولید اصوات مختلف است. مرغ مقلد شمالی دارای پرهای خاکستری مایل به قهوه‌ای و شکمی کمی سفید است. دم و بالهای آن دارای لکه‌های سفید رنگ است که در هنگام پرواز قابل مشاهده است.
| مرغ مقلد شمالی | |
|---|---|
| یک مرغ مقلد بالغ در نیوهمپشایر | |
| وضعیت حفاظت | |
رده‌بندی علمی 
| |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| راسته: | گنجشک‌سانان |
| تیره: | مقلدمرغان |
| سرده: | Mimus |
| گونه: | M. polyglottos |
| نام دوبخشی | |
| Mimus polyglottos | |
| محدوده زندگی مرغ مقلد شمالی محدوده زادآوری محدوده دوره سالانه | |
| مترادف | |
|
Turdus polyglottos Linnaeus, 1758 | |
مرغ مقلد شمالی یک موجود همه‌چیزخوار است و منابع تغذیه‌ای او عمدتاً هم حشرات و هم میوه در محیطهای باز و حاشیه جنگلها است، اما در مراتع علوفه نیز می‌خورد. نژادهای مرغ مقلد شمالی در جنوب شرقی کانادا، ایالات متحده، شمال مکزیک، باهاما، جزایر کیمن و آنتیل بزرگ وجود دارد. در عرضهای جغرافیایی پایینتر جمعیت مرغ مقلد شمالی با نزدیکترین گونه به خود یعنی مرغ مقلد گرمسیری جایگزین می‌شود. مطابق گزارش اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، مرغ مقلد شمالی با عنوان کمترین نگرانی فهرست شده‌است.
مرغ مقلد شمالی به هوشمندی معروف است. یک مطالعه در سال ۲۰۰۹ نشان داد این پرنده قادر به شناسایی مشخص انسان است، به ویژه کسانی که که قبلاً متجاوز یا تهدیدکننده بوده‌اند. همچنین این پرندگان مناطق تولیدمثلی خود را تشخیص داده و به جاهایی بازمی‌گردند که در سالهای گذشته بیشترین موفقیت را داشته‌اند؛ رفتاری که از پرندگان شهری سر می‌زند.
طبقه‌بندی
کارل لینه اولین بار این گونه را در کتاب خود سامانه طبیعت، در سال ۱۷۵۸ با عنوان Turdus polyglottos معرفی کرد. اسم جنس کنونی آن، Mimus به زبان لاتین به معنی «مقلد» و polyglottos از ریشه یونانی poluglottos به معنی «هماهنگ» و همچنین polus به معنی «بسیار» و glossa به معنی «زبان» است. که بیان کننده توانایی برجسته این پرنده در تقلید صداهای مختلف است. مرغ مقلد شمالی هم خانواده با مرغ مقلد گرمسیری (Mimus gilvus) نظر گرفته می‌شود.
زیرگونه‌ها
سه زیر گونه شناخته شده برای مرغ مقلد شمالی وجود دارد. نژادهایی از باهاما و هائیتی در زیرگونه orpheus نیز پیشنهاد شده‌اند.
- M. p. polyglottos (لینه، ۱۷۵۸) در بخش شرقی آمریکای شمالی یافت می‌شود، از نوا اسکوشیا تا نبراسکا، تا جنوب تگزاس و فلوریدا.
- M. p. leucopterus «مرغ مقلد غربی» (ویگورس، ۱۸۳۹): در بخش غربی آمریکای شمالی یافت می‌شود، از شمال غربی نبراسکا و غرب تگزاس تا ساحل اقیانوس آرام، و از جنوب به مکزیک و جزیره سوکورو. این نزاد بزرگتر از M. p. polyglottos و دارای دمی کمی کوتاه‌تر است.
- M. p. orpheus (لینه، ۱۷۵۸) از باهاما تا آنتیل بزرگ، همچنین جزایر کیمن و ویرجین. مشابه با M. m. polyglottos است به جز لکه‌ای کوچکتر و سایه مانند خاکستری در قسمت پشتش.
آواز و صداها
اگرچه بسیاری از گونه‌های مرغ مقلد صدای سایر پرندگان را تقلید می‌کنند، اما مرغ مقلد شمالی بهترین آنها به‌شمار می‌رود. از گونه‌هایی که مرغ مقلد شمالی آوازشان را تقلید می‌کند می‌توان به رن کارولینای، کاردینال شمالی، چرخریسک پرزی، آدمگریز شرقی، گنجشک خانگی، برفک چوب و کبود مرغ شرقی اشاره کرد، اصوات دارکوب طلایی شمالی و مرغ‌مگس کاکل‌دار و جیجاق آبی و سینه‌سرخ آمریکایی نیز از دیگر صداهایی است که این گونه تقلید می‌کند. این پرنده نه تنها آواز و اصوات پرندگان بلکه صداهای حیوانات دیگر مانند گربه، سگ، قورباغه و جیرجیرک و صداهای وسایل مصنوعی مانند صدای چرخدنده‌های روغنکاری نشده و حتی صدای دزدگیر اتومبیل را نیز تقلید می‌کند. به همان اندازه که این تقلیدها ممکن است برای انسان گمراه کننده باشد، آنها اغلب نمی‌توانند پرندگان دیگر مانند جیجاق خاشاک فلوریدا را گول بزنند.
تقلید مرغ مقلد شمالی به احتمال زیاد به عنوان نوعی انتخاب جنسی نیز عمل می‌کند که از طریق رقابت بین جمعیت نر برای انتخاب شدن توسط ماده‌ها با اندازه شباهت اصوات تقلید شده به منبع اصلی آن است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ سعی در تعیین مدل برای تقلیدهای صوتی کرد و داده‌ها نشان داد که تقلید در مرغ مقلد ناشی از این است که پرنده از نظر ژنتیکی مستعد یادگیری اصوات بر اساس الگوهای شنوایی توسعه یافته باشد.
هر دو زن نوع نر و ماده مرغ مقلد آواز می‌خوانند. شروع آواز نوع نر از اواخر ژانویه تا فوریه است و تا تابستان و استقرار قلمرو در پاییز ادامه می‌یابد. فرکانس در آوازهای زنانه پراکنده‌تر است و در تابستان و پاییز کمتر آواز می‌خوانند و تنها وقتی که مرد از قلمرو دور است آواز می‌خواند. مرغ مقلد همچنین دارای یک آوار بزرگ آهنگ است که از ۴۳ تا ۲۰۳ نوع آهنگ متفاوت را شامل می‌شود و طول آن بسته به منطقه متفاوت است. یک پژوهش در تگزاس آمریکا اندازه این آوازها را بین ۱۴ تا ۱۵۰ آواز در تگزاس و دو تحقیق در فلوریدا تعداد آنها را ۱۳۴ و ۲۰۰ تخمین زده‌اند. این به نظر می‌رسد که مرغ مقلد به‌طور مستمر تعداد آواهای خود را در طی عمر خود گسترش می‌دهد. هر چند به‌طور کلی در مقایسه با غله پاک قهوه ای محدودتر هستند.
فارغ از آوازهای مرغ مقلد شمالی، چهار صوت تماسی نیز برای برقراری ارتباط با دیگر اعضای جمعیت شناخته شده‌اند: صوت تسکین دهنده لانه، صوت بریده، صوت مشاجره و گپ‌وگفت و صوت درخواست. تماس بریده عمدتاً توسط هر دو جنس برای توجه دادن در مورد شکارچیان احتمالی لانه، تعقیب درون گونه ای و تعامل‌های مختلف بین جفتهای مختلف استفاده می‌شود. تفاوت بین گپ‌وگفت‌ها و مشاجرات فراوانی در استفاده است، زیرا گپ‌وگفت‌ها در تمام طول سال هستند و مشاجرات در پاییز رخ می‌دهند. تفاوت دیگر این است که به نظر می‌رسد مشاجرات در پاییز در دفاع از قلمرو مورد استفاده قرار می‌گیرند و گپ‌وگفت توسط هر دو جنس در هنگام آزار دیدن استفاده می‌شود. اصوات تسکین و درخواست فقط توسط نرها استفاده می‌شوند.
منابع
- ↑ BirdLife International (2017). Mimus polyglottos (amended version of 2016 assessment). The IUCN Red List of Threatened Species 2017. doi:10.2305/IUCN.UK.2017-1.RLTS.T22711026A111233524.en
- ↑ "Northern Mockingbird". All About Birds.
- ↑ Linnaeus, C (1758). Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata (به لاتین). Holmiae. (Laurentii Salvii). p. 169.
T. obscure cinereus, subtus pallide cinereus, macula alarum albida
- ↑ Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. pp. 255, 313. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ↑ Tveten, J. (2004). Our Life with Birds: A Nature Trails Book (1st ed.). College Station: Texas A & M University Press. p. 234. ISBN 978-1-58544-380-2.
- ↑ Check-list of North American Birds. American Ornithologists' Union. 1998.
- ↑ Brewer, D. (2001). Wrens, Dippers and Thrashers. London: Christopher Helm. pp. 231–232. ISBN 978-1-873403-95-2.
- ↑ "Northern Mockingbird (Mimus polyglottos)". Handbook of the Birds of the World. Internet Bird Collection. Retrieved 3 December 2012.
- ↑ Gammon, David E. (2013). "How is model selection determined in a vocal mimic?: Tests of five hypotheses". Behaviour. 150 (12): 1375–1397. doi:10.1163/1568539X-00003101.
- ↑ Gammon, David E.; Altizer, Carly E. (2011). "Northern Mockingbirds produce syntactical patterns of vocal mimicry that reflect taxonomy of imitated species". Journal of Field Ornithology. 82 (2): 158–164. doi:10.1111/j.1557-9263.2011.00318.x. JSTOR 23011224.
- ↑ Owen-Ashley, N. T.; Schoech, S. J.; Mumme, R. L. (2002). "Context-specific response of Florida scrub-jay pairs to Northern Mockingbird vocal mimicry". The Condor. 104 (4): 858–865. doi:10.1650/0010-5422(2002)104[0858:CSROFS]2.0.CO;2. JSTOR 1370710.
- ↑ Derrickson, K.C.; Breitwisch, R. (1992). "Northern Mockingbird" (PDF). The Birds of North America. 7: 1–26. doi:10.2173/bna.7.
- ↑ Eastman, John (2015). Birds Nearby: Getting to Know 45 Common Species of Eastern North America. Stackpole Books. p. 35. ISBN 978-0-8117-1484-6.
پیوند به بیرون
- Northern Mockingbird Species Account – Cornell Lab of Ornithology
- Northern Mockingbird videos, photos, and sounds در وبگاه the Internet Bird Collection
- Northern Mockingbird – Mimus polyglottos – USGS Patuxent Bird Identification InfoCenter
- Learn Bird Songs: Songs of the Northern Mockingbird from the Lang Elliott website Learnbirdsongs.com
- Northern Mockingbird Bird Sound at Florida Museum of Natural History
- Northern Mockingbird photo gallery در وبگاه VIREO (Drexel University)