مردم‌سالاری مشورتی
مردم‌سالاری مشورتی یا مردم‌سالاری گفتگویی، نوعی از دموکراسی است که استدلال و گفتگو در مرکزیت تصمیم‌سازی آن قرار دارد. این نوع از دموکراسی از تصمیم‌گیری بر اساس اجماع و رای اکثریت بهره می‌گیرد. تفاوت اصلی میان دموکراسی مشورتی و انواع سنتی دموکراسی این است که در دموکراسی مشورتی گفتگو و مشورت و نه صرف رای دادن مرجع مشروعیت برای قوانین است.
اگرچه معمولا دموکراسی مشورتی را ترکیبی از دموکراسی نیابتی و دموکراسی مستقیم می‌دانند، ارتباط میان این مفاهیم همچنان مورد بحث است. اصطلاح دموکراسی مشورتی توسط جوزف بزت در کتابی با عنوان «دموکراسی مشارکتی: اصل اکثریت در حکومت جمهوری» ابداع شد. ریشه‌های دموکراسی مشورتی به ارسطو و درک او از سیاست برمی‌گردد؛ با این حال آثار فیلسوف آلمانی یورگن هابرماس در مورد منطق ارتباطی و فضای عمومی از جمله آثار اصلی در این حوزه به شمار می‌رود.
کتاب‌شناسی
- دموکراسی گفتگویی، امکانات دموکراتیک اندیشه‌های میخائیل باختین و یورگن هابرماس، دکتر منصور انصاری، نشر مرکز
منابع
- ↑ Landemore, HÉLÈNE (2017). "Deliberative Democracy as Open, Not ( Just) Representative Democracy". Dædalus, the Journal of the American Academy of Arts & Sciences.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۳ اكتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در 2022-07-15.
- ↑ For a brief overview of the roots and different streams of deliberative democracy, see Ercan, S.A. (2014) 'Deliberative democracy', in: D. Phillips (ed.), Encyclopedia of educational theory and philosophy. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, pp.214-216 http://www.sagepub.com/books/Book238016