محمدکریم خان کرمانی
حاج محمدکریم خان کرمانی سومین بزرگ سلسله شیخیه که بعد از سید کاظم رشتی پیشوایی این مکتب را بر عهده گرفت؛ بنابراین او سومین بزرگ شیخیه محسوب می‌شود. محمد کریم خان کرمانی فرزند ابراهیم خان ظهیرالدوله پسر عم و داماد فتحعلی‌شاه است که حاکم کرمان بود. محمد کریمخان بعد از فوت پدر به کربلا رفت و در سلک شاگردان شیخ احمد احسائی درآمد و به سبب استعداد در علوم ائمه اطهار در زمان سید کاظم رشتی و پس از او بالغ بر دویست و شصت و پنج جلد کتاب تصنیف نمود.
محمد کریم خان کرمانی علاوه بر کتب اعتقادی و حکمت، کتب متعددی در زمینه‌های طب، کیمیا، هندسه، نجوم و هیئت و سایر علوم به رشته تحریر درآورده.
او در سال ۱۲۲۵ هجری قمری متولد شد و در سال ۱۲۸۸ قمری هنگام سفر به عتبات عالیات در سه منزلی کرمان در قریه ته رود درگذشت و درکربلا دفن گردید.
آثار
شماره کتب موجود محمد کریم خان کرمانی بیش از دویست و شصت مجلد است.
- ارشاد العوام
- الفطرة السلیمة
- رسالة فی التسدید
- الزام النواصب
- رساله رکن رابع
- رسالة الجامع فی الاحکام
- تیر شهاب در رد باب
- تبصرة المبتدی
- رجوم الشیاطین
- سی فصل
- رسالة فی اسرار الصلاة
- یاقوة حمراء
- دیوان شعر
- هدایه العوام
- مناسک حج
- ناصریه
- حجه القاطعه
- رساله بینه
- مرآت الحکمه
- در جواب شیخ محمد بحرانی
کتب عربی و ریاضیه:
- ضیاءالبصائر
- رساله در علم دوربین
- مرآه المنیر
- در علم ماسه
- وجیزه در علم حساب
- مواقع النجوم
- رساله دذ علم حصیات
- رساله در طول و عرض بلاد
- اسرار النقاط در علم رمل
کتب ریاضیه فارسیه:
- رساله تقویم که همه ساله بکار می‌آید
- رساله حلقه کریمیه
- رساله عزیز خان سردار در باب حقیقت رؤیا
کتب عربیه در علوم متفرقه:
- شهاب الثاقب در رجم النواصب
- ازهاق الباطل در رد باب مرتاب
- جواب سؤال ملا محمود نظان العلما در حقیقت رکن رابع
مری اقدام نمی‌فرمودند مگر اینکه حدیثی در آن باب ببینند.
منابع
- ↑ Khodaverdi Tajabadi، Mohammad (مارس ۲۰۱۱). «SHAYKHIYYA AND KIRMAN`S SOCIO-POLITICAL CHANGES IN THE QAJAR PERIO» ((pdf)). INTERNATIONAL JOURNAL Of ACADEMIC RESEARCH. Vol٫ ۳ (۳): ۱۲۶۷. دریافت‌شده در ۲۵ آذر ۲۰۱۱.
- ↑ منصف (۲۰۰۰-۰۱-۰۱). «از زبان هانری کوربن». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۷.
- ↑ منصف (۲۰۰۰-۰۱-۰۱). «زندگی‌نامه مرحوم محمد کریم خان کرمانی (اع) قسمت دوم». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۷.
- ↑ «مکتب شیخی - شیخیه». Ketab al Abrar. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۶.