حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 8 دقیقه
لینک کوتاه

لورازپام

لورازپام که با نام تجاری اتیوان به فروش می‌رسد، یک دارو از گروه داروهای بنزودیازپین است. این دارو برای درمان اختلالات اضطرابی، بی خوابی، تشنج فعال از جمله صرع، ترک الکل و تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی استفاده می‌شود. همچنین در طول عمل جراحی برای ایجاد اختلال در حافظه و اثر آرام بخشی برای مصرف کسانی که با تنفس مکانیکی نفس میکشند، داده می شود . درحالی که می‌توان از لورازپام برای درمان بیقراری شدید هم استفاده کرد اما معمولاً در این مورد میدازولام ترجیح داده می‌شود. مصرف دارو به شکل خوراکی یا به صورت تزریق به عضله یا رگ صورت می‌گیرد. در شیوه‌ی مصرف تزریقی، مدت شروع اثر دارو بین یک تا سی دقیقه است و تاثیرات آن تا یک روز ادامه دارد.

لورازپام
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریAtivan, Tavor, Temesta, others
نام‌های دیگرO-Chloroxazepam, L-Lorazepam Acetate
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa682053
رده‌بندی داروهایبارداری
  • AU: C
میزان وابستگیLow to moderate
روش مصرف داروBy mouth, intramuscular, intravenous, under the tongue, and transdermal
کد ATC
  • N05BA06
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • AU: فقط با نسخه (اس۴)
  • CA: رده چهار
  • UK: داروی کنترل‌شده (Benz) POM
  • US: رده چهار
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی85% when taken by mouth
متابولیسمLiver glucuronidation
اثر دارو1–5 min (IV), 15–30 min (IM)
نیمه‌عمر حذف10–20 hours
مدت زمان اثر12–24 hours
دفعKidney
شناسه‌ها
نام آیوپاک
  • 7-Chloro-5-(2-chlorophenyl)-3-hydroxy-1,3-dihydro-1,4-benzodiazepin-2-one
شمارهٔ CAS
  • ۸۴۶-۴۹-۱
پاب‌کم CID
  • ۳۹۵۸
دراگ‌بنک
  • DB00186
کم‌اسپایدر
  • ۳۸۲۱
UNII
  • O26FZP769L
KEGG
  • D00365
ChEMBL
  • ChEMBL۵۸۰
CompTox Dashboard (EPA)
  • DTXSID7023225
ECHA InfoCard100.011.534
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۱۵H۱۰Cl۲N۲O۲
جرم مولی321.2 g/mol g·mol
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Interactive image
SMILES
  • ClC1=CC=CC=C1C2=NC(C(NC3=C2C=C(C=C3)Cl)=O)O
InChI
  • InChI=1S/C15H10Cl2N2O2/c16-8-5-6-12-10(7-8)13(19-15(21)14(20)18-12)9-3-1-2-4-11(9)17/h1-7,15,21H,(H,۱۸٬۲۰)
  • Key:DIWRORZWFLOCLC-UHFFFAOYSA-N
  (verify)

عوارض جانبی رایج شامل ضعف، خواب آلودگی، فشار خون پایین و کاهش تنفس است. در صورت تزریق وریدی، فرد باید از نزدیک زیرنظر باشد. در میان کسانی که افسردگی دارند، احتمال افزایش احتمال اقدام به خودکشی وجود دارد. در استفاده طولانی مدت، ممکن است دوزهای بالاتری برای اثرگذاری دارو لازم باشد. وابستگی جسمی و وابستگی روانی نیز ممکن است در طول مصرف این دارو رخ دهد. اگر مصرف پس از استفاده طولانی مدت به‌طور ناگهانی متوقف شود، ممکن است سندرم ترک بنزودیازپین رخ دهد. بیشتر اوقات این افراد مسن هستند که در معرض عوارض جانبی قرار میگیرند. در این گروه سنی، لورازپام می‌تواند با شکستگی لگن همراه شود. به دلیل این نگرانی‌ها، مصرف لورازپام معمولاً فقط تا دو تا چهار هفته توصیه می‌شود.

فهرست

  • ۱ کاربردهای پزشکی
    • ۱.۱ اضطراب
    • ۱.۲ آرام بخش
    • ۱.۳ تحریک
  • ۲ عوارض جانبی
    • ۲.۱ موارد منع مصرف
    • ۲.۲ فعل و انفعالات
  • ۳ خصوصیات بدنی و فرمولها
  • ۴ منابع

کاربردهای پزشکی

اضطراب

لورازپام دارای اثرات کاهش دهنده اضطراب است و شناخته شده‌ترین کاربرد آن، مدیریت کوتاه مدت اضطراب شدید است. سازمان غذا و دارو ایالات متحده مصرف بیش از چهار هفته بنزودیازپین‌ها از جمله لورازپام را توصیه نمی‌کند. سرعت عمل دارو بالا است و برای درمان سریع اضطراب و وحشت مفید است.

لورازپام به‌طور مؤثری می‌تواند باعث کاهش آشفتگی و افزایش خواب‌آلودگی شود و مدت زمان اثرات یک دوز آن، می تواند انتخابی مناسب برای درمان کوتاه مدت بی خوابی مخصوصاً در صورت اضطراب شدید یا وحشت شبانه باشد. دارو به مدت زمان نسبتاً کوتاهی برای اثرگذاری نیاز دارد.

علائم بازگشتی، از جمله برگشتن بی خوابی و اضطراب، ممکن است پس از هفت روز استفاده از لورازپام بروز کند.

آرام بخش

لورازپام گاهی اوقات برای افرادی که با تنفس مکانیکی نفس می‌کشند استفاده می‌شود. با این حال، در بیماران با شرایط حساس، پروپوفول از نظر کارایی و هزینه کلی نسبت به لورازپام برتری دارد. در نتیجه، استفاده از پروپوفول در حال حاضر تشویق شده در حالی که مصرف از لورازپام توصیه نمی‌گردد.

اثربخشی نسبی آن در جلوگیری از شکل‌گیری در حافظه برای خاطرات جدید، در کنار توانایی آن در کاهش اضطراب و استرس، باعث می‌شود که لورازپام به عنوان یک پیش درمان مفید باشد. دارو قبل از بیهوشی عمومی مصرف می‌شود تا میزان داروی بیهوشی مورد نیاز کاهش یابد، یا قبل از انجام روش‌های ناخوشایند پزشکی مانند دندانپزشکی یا آندوسکوپی، که نیاز به بیهوشی ندارند با هدف کاهش اضطراب، افزایش انطباق و القاء فراموشی مصرف می‌شود. لورازپام از طریق دهان ۹۰ تا ۱۲۰ دقیقه قبل از عمل و لورازپام وریدی تا ۱۰ دقیقه قبل از عمل تجویز می‌شود. لورازپام گاهی به عنوان جایگزین برای میدازولام در آرام بخش با خاصیت مسکن استفاده می‌شود. در بخش‌های مراقبت ویژه گاهی از لورازپام برای توقف اضطراب، هیپنوتیزم و فراموشی استفاده می‌شود.

تحریک

لورازپام گاهی به عنوان جایگزینی برای هالوپریدول در صورت نیاز به آرام بخشی سریع در افراد خشمگین یا آشفته مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما هالوپریدول به همراه پرومتازین به دلیل اثربخشی بهتر و همینطور به دلیل نداشتن اثرات منفی لورازپام بر عملکرد تنفسی، ترجیح داده می‌شود. با این حال، بروز اثرات نامطلوبی مانند انجام رفتارهای جسورانه ممکن است بنزودیازپین‌ها را برای برخی از افراد که دارای اختلال روانی هستند، نامناسب کند. هذیان حاد گاهی با لورازپام درمان می‌شود، اما از آنجا که می‌تواند اثرات متناقضی ایجاد کند، ترجیحاً همراه با هالوپریدول تجویز می‌شود. در صورت مصرف عضلانی، لورازپام نسبتاً آرام جذب می‌شود، تزریق دارو در صورت وجود محدودیت بلع میتواند شیوه‌ی مصرفی کارآمدی باشد.

عوارض جانبی

بسیاری از اثرات مفید لورازپام (به عنوان مثال، آرام بخش، شل کننده عضلات، ضد اضطراب و اثر بر فراموشی) ممکن است عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کنند. عوارض جانبی می‌تواند شامل آرام بخشی و کاهش فشار خون باشد. اثرات لورازپام در ترکیب با سایر داروهای ضد افسردگی سی ان اس افزایش می‌یابد. از دیگر عوارض جانبی آن می‌توان به سردرگمی، آتاکسی، جلوگیری از شکل‌گیری خاطرات جدید و اثرات خماری اشاره کرد. مشخص نیست که درصورت استفاده از بنزودیازپین ها به صورت طولانی مدت، آیا اختلالات شناختی پس از قطع مصرف لورازپام به‌طور کامل به حالت عادی برمی گردد یا خیر. نقص‌های شناختی حداقل شش ماه پس از توقف مصرف باقی می‌ماند، اما بهبود عملکرد شناختی ممکن است بیش از شش ماه طول بکشد. به نظر می‌رسد که لورازپام نسبت به سایر بنزودیازپین‌ها اثرات منفی عمیقی بر حافظه دارد. این دارو هم حافظه آشکار و هم حافظه ناآشکار را مختل می‌کند. در افراد مسن، زمین‌خوردن در نتیجه مصرف بنزودیازپین‌ها محتمل است. عوارض جانبی در افراد مسن شایع تر است و در دوزهای پایین‌تری نسبت به افراد جوان ظاهر می‌شود. بنزودیازپین‌ها می‌توانند باعث افسردگی یا بدتر شدن آن شوند. اثرات متناقض نیز شایع است، مانند بدتر شدن تشنج یا هیجان پارادوکسیکال. هیجان پارادوکسیک بیشتر در افراد مسن، کودکان، افراد دارای سوء مصرف الکل و افرادی که سابقه پرخاشگری یا مشکلات عصبی دارند اتفاق می‌افتد. اثرات لورازپام وابسته به دوز آن است، یعنی هرچه دوز بیشتر شود، اثرات (و عوارض جانبی) قوی تر خواهد بود. استفاده از کمترین دوز برای رسیدن به اثرات مورد نیاز، خطر عوارض جانبی را کاهش می‌دهد. داروهای آرام بخش و قرص‌های خواب‌آور، از جمله لورازپام، با افزایش خطر مرگ همراه است.

آرام بخشی عارضه جانبی‌ای است که افراد مصرف‌کننده لورازپام اغلب گزارش می‌کنند. در گروهی متشکل از حدود ۳۵۰۰ نفر که بابت اضطراب تحت درمان قرار گرفتند، شایع‌ترین عوارض جانبی شکایت از لورازپام؛ آرام بخشی (۹/۱۵٪)، سرگیجه (۹/۶٪)، ضعف (۴/۴٪) و بی‌ثباتی (۳٫۴٪) بود. عوارض جانبی مانند آرام بخشی و بی‌حسی با افزایش سن بیشتر میشود. اختلال شناختی، اختلال در رفتار و اختلال تنفسی و همچنین اختلال در فشار خون نیز ممکن است رخ دهد.

  • اثرات متناقض: در بعضی موارد، اثرات متناقض با بنزودیازپین‌ها شایع است. از جمله افزایش عصبانیت، پرخاشگری، طغیان عصبی و تحریک روانی. این اثرات نسبت به سایر بنزودیازپین‌ها، بیشتر با لورازپام مشاهده می‌شود. اثرات متناقض در افراد با سابقه اختلالات شخصیتی و افراد مبتلا به بیماری روانی عموماً در دوزهای بالاتر بروز می‌کند. از آنجا که به نظر می‌رسد اثرات متناقض وابسته به دوز است، اثرات معمولاً با کاهش دوز یا قطع مصرف کامل لورازپام فروکش می‌کنند.
  • خودکشی: افرادی که به‌طور مداوم از بنزودیازپین‌ها استفاده میکنند با ریسک افزایش میل به خودکشی همراه هستند، علت آن احتمالاً به دلیل ایجاد کمرویی توسط دارو ارزیابی شده است. به نظر می‌رسد دوزهای بالاتر خطر بیشتری را به همراه دارند.
  • اثرات ابتلا به فراموشی: در بین بنزودیازپین‌ها، لورازپام اثرات نسبتاً قوی‌ای در ابتلا به فراموشی را ایفا می‌کند، اما مقاومت افراد در برابز این عارضه با مصرف مداوم، فزونی میابد. برای جلوگیری از بروز فراموشی (یا آرام بخشی اضافی)، مقدار کل روزانه لورازپام روزانه نباید بیش از ۲ میلی‌گرم باشد. این مسئله همچنین در مورد استفاده برای آرام بخشی شبانه نیز صدق می‌کند. به پنج شرکت کننده در یک مطالعه پیرامون خواب آنها، لورازپام ۴ میلی‌گرم تجویز شد و در عصر روز بعد، سه داوطلب به‌طور غیرمنتظره ای دچار شکاف در حافظه گشتند، تأثیری که بعد از دو تا سه روز استفاده کاملاً فروکش کرد. اثرات فراموشی را نمی‌توان از درجه آرام بخشی موجود تخمین زد، زیرا این دو اثر نامربوط هستند.

لورازپام با دوز بالا یا درصورت مصرف طولانی مدت گاهی با مسمومیت پروپیلن گلیکول همراه است.

موارد منع مصرف

  • حساسیت
  • نارسایی تنفسی
  • مسمومیت حاد
  • آتاکسی
  • گلوکوم
  • وقفه تنفسی در خواب
  • میاستنی گراویس - این بیماری با ضعف عضلانی مشخص می‌شود، بنابراین یک شل کننده عضلانی مانند لورازپام ممکن است علائم را تشدید کند.
  • بارداری و شیردهی

فعل و انفعالات

لورازپام معمولاً در صورت مصرف بیش از حد کشنده نیست، اما در صورتی که اینکار به همراه مصرف الکل باشد ممکن است باعث مشکلات تنفسی شود. همچنین ترکیب مصرف این دو باعث افزایش بیشتر مهارگسیختگی و فراموشی شدید به همراه احتمال انجام اقدامات شرم‌آور یا جنایی میشود. برخی از متخصصان توصیه می‌کنند که افراد در هنگام مصرف لورازپام در مورد نوشیدن الکل هوشیار باشند اما چنین هشدارهایی فراگیر نیست.

در موارد مصرف بیش از حد لورازپام، مشخص کردن این مسئله که آیا فرد به‌طور مرتب لورازپام یا سایر بنزودیازپین‌ها را استفاده می‌کند مهم است زیرا استفاده مداوم باعث ایجاد مقاومت دارویی می‌شود.

خصوصیات بدنی و فرمولها
قرص ۵/۰ میلی‌گرم از برند آتوروین لورازپام

لورازپام خالص یک پودر تقریباً سفید است که تقریباً در آب و روغن نامحلول است. از نظر دارویی، به‌طور عمده به صورت قرص یا محلول برای تزریق در دسترس است، اما در بعضی موارد نیز به صورت مصرف روی پوستی، محلول خوراکی یا قرص زیر زبانی مصرف می‌شود.

منابع

  1. ↑ "LORAZEPAM". The Druge Gene Interaction Database. Archived from the original on 2016-08-05. Retrieved 2016-05-18.
  2. ↑ Legal and Ethical Issues for Health Professions E-Book (به انگلیسی). Elsevier Health Sciences. 2018. p. 90. ISBN 978-0-323-55033-8.
  3. ↑ "Lorazepam". drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. June 29, 2016. Archived from the original on 5 June 2016. Retrieved 15 July 2016.
  4. ↑ Greenblatt DJ, Shader RI, Franke K, Maclaughlin DS, Harmatz JS, Allen MD, Werner A, Woo E (1991). "Pharmacokinetics and bioavailability of intravenous, intramuscular, and oral lorazepam in humans". Journal of Pharmaceutical Sciences. 68 (1): 57–63. doi:10.1002/jps.2600680119. PMID 31453.
  5. ↑ Greenblatt DJ, von Moltke LL, Ehrenberg BL, Harmatz JS, Corbett KE, Wallace DW, Shader RI (2000). "Kinetics and dynamics of lorazepam during and after continuous intravenous infusion". Critical Care Medicine. 28 (8): 2750–2757. doi:10.1097/00003246-200008000-00011. PMID 10966246.
  6. ↑ Papini O, da Cunha SP, da Silva Mathes Ado C, Bertucci C, Moisés EC, de Barros Duarte L, de Carvalho Cavalli R, Lanchote VL (2006). "Kinetic disposition of lorazepam with a focus on the glucuronidation capacity, transplacental transfer in parturients and racemization in biological samples". Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis. 40 (2): 397–403. doi:10.1016/j.jpba.2005.07.021. PMID 16143486.
  7. ↑ "Lorazepam: MedlinePlus Drug Information". medlineplus.gov. 1 October 2010. Archived from the original on 19 August 2016. Retrieved 16 July 2016.
  8. ↑ Dodds, Tyler J. (2017-03-02). "Prescribed Benzodiazepines and Suicide Risk: A Review of the Literature". The Primary Care Companion for CNS Disorders. 19 (2). doi:10.4088/PCC.16r02037. ISSN 2155-7780. PMID 28257172.
  9. ↑ Riss J, Cloyd J, Gates J, Collins S (2008). "Benzodiazepines in epilepsy: pharmacology and pharmacokinetics". Acta Neurologica Scandinavica. 118 (2): 69–86. doi:10.1111/j.1600-0404.2008.01004.x. PMID 18384456.
  10. ↑ Mets MA, Volkerts ER, Olivier B, Verster JC (2010). "Effect of hypnotic drugs on body balance and standing steadiness". Sleep Medicine Reviews. 14 (4): 259–267. doi:10.1016/j.smrv.2009.10.008. PMID 20171127.
  11. ↑ "Ativan (lorazepam) Tablets Rx only" (PDF). Food and Drug Administration. March 2007. Archived from the original (PDF) on 2011-09-17. In general, benzodiazepines should be prescribed for short periods only (e.g. 2–4 weeks). Extension of the treatment period should not take place without reevaluation of the need for continued therapy. Continuous long-term use of product is not recommended.
  12. ↑ Rabin RC (2009-08-25). "Disparities: Study Finds Risk in Off-Label Prescribing". The New York Times. p. D6. Archived from the original on 2017-02-19.
  13. ↑ Lader M (1984). "Short-term versus long-term benzodiazepine therapy". Current Medical Research and Opinion. 8 (Suppl 4): 120–126. doi:10.1185/03007998409109550. PMID 6144459.
  14. ↑ Aschenbrenner, Diane S.; Samantha J. Venable (2009). Drug Therapy in Nursing (3rd ed.). Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. p. 273. ISBN 978-0-7817-6587-9. OCLC 173659630. Archived from the original on 2016-04-19.
  15. ↑ Scharf MB, Kales A, Bixler EO, Jacoby JA, Schweitzer PK (1982). "Lorazepam-efficacy, side effects, and rebound phenomena". Clinical Pharmacology and Therapeutics. 31 (2): 175–179. doi:10.1038/clpt.1982.27. PMID 6120058.
  16. ↑ Cox CE, Reed SD, Govert JA, Rodgers JE, Campbell-Bright S, Kress JP, Carson SS (2008). "An Economic Evaluation of Propofol and Lorazepam for Critically Ill Patients Undergoing Mechanical Ventilation". Critical Care Medicine. 36 (3): 706–714. doi:10.1097/CCM.0B013E3181544248. PMC 2763279. PMID 18176312.
  17. ↑ Hindmarch I (January 30, 1997). "Benzodiazepines and their effects". benzo.org.uk. Retrieved 2007-05-13.
  18. ↑ Maltais F, Laberge F, Laviolette M (1996). "A randomized, double-blind, placebo-controlled study of lorazepam as premedication for bronchoscopy" (PDF). Chest. 109 (5): 1195–1198. doi:10.1378/chest.109.5.1195. PMID 8625666. Archived from the original (PDF) on 2008-04-07.
  19. ↑ Heisterkamp DV, Cohen PJ (1975). "The effect of intravenous premedication with lorazepam (Ativan), pentobarbital or diazepam on recall". British Journal of Anaesthesiology. 47 (1): 79–81. doi:10.1093/bja/47.1.79. PMID 238548.
  20. ↑ Tsui BC, Wagner A, Finucane B (2004). "Regional anaesthesia in the elderly: a clinical guide". Drugs Aging. 21 (14): 895–910. doi:10.2165/00002512-200421140-00001. PMID 15554749.
  21. ↑ Verhagen EH, Hesselmann GM, Besse TC, de Graeff A (2005). "(title in Dutch)" [Palliative sedation]. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (به هلندی). 149 (9): 458–461. PMID 15771339.
  22. ↑ Arcangeli A, Antonelli M, Mignani V, Sandroni C (2005). "Sedation in PACU: the role of benzodiazepines". Current Drug Targets. 6 (7): 745–748. doi:10.2174/138945005774574416. PMID 16305452.
  23. ↑ Battaglia J (2005). "Pharmacological management of acute agitation". Drugs. 65 (9): 1207–1222. doi:10.2165/00003495-200565090-00003. PMID 15916448.
  24. ↑ Zoupanos, BN; Bryois, C (2005). "(title in French)" [Treatment of agitation in the emergency room]. Revue Médicale Suisse (به فرانسوی). 1 (27): 1810–1813. PMID 16119296.
  25. ↑ Huf G, Alexander J, Allen MH (2005). "Haloperidol plus promethazine for psychosis induced aggression". Cochrane Database of Systematic Reviews. 2005 (1): CD005146. doi:10.1002/14651858.CD005146. PMID 15654706.
  26. ↑ Gillies D, Beck A, McCloud A, Rathbone J (2005). "Benzodiazepines alone or in combination with antipsychotic drugs for acute psychosis". Cochrane Database of Systematic Reviews. 2005 (4): CD003079. doi:10.1002/14651858.CD003079.pub2. PMID 16235313.
  27. ↑ Bieniek SA, Ownby RL, Penalver A, Dominguez RA (1998). "A double-blind study of lorazepam versus the combination of haloperidol and lorazepam in managing agitation". Pharmacotherapy. 18 (1): 57–62. doi:10.1002/j.1875-9114.1998.tb03827.x (inactive 2019-08-19). PMID 9469682.
  28. ↑ Walker M (2005). "Status epilepticus: an evidence based guide". BMJ. 331 (7518): 673–677. doi:10.1136/bmj.331.7518.673. PMC 1226249. PMID 16179702.
  29. ↑ Bishop, KI; Curran, HV (December 1998). "An investigation of the effects of benzodiazepine receptor ligands and of scopolamine on conceptual priming". Psychopharmacology. 140 (3): 345–53. doi:10.1007/s002130050775. PMID 9877014.
  30. ↑ Bishop, KI; Curran, HV (September 1995). "Psychopharmacological analysis of implicit and explicit memory: a study with lorazepam and the benzodiazepine antagonist flumazenil". Psychopharmacology. 121 (2): 267–78. doi:10.1007/bf02245638. PMID 8545533.
  31. ↑ Kripke, DF (February 2016). "Mortality Risk of Hypnotics: Strengths and Limits of Evidence" (PDF). Drug Safety. 39 (2): 93–107. doi:10.1007/s40264-015-0362-0. PMID 26563222.
  32. ↑ "Ativan side effects". RxList. 2007. Archived from the original on 2007-08-21. Retrieved 2007-08-10.
  33. ↑ Sorel L, Mechler L, Harmant J (1981). "Comparative trial of intravenous lorazepam and clonazepam im status epilepticus". Clinical Therapeutics. 4 (4): 326–336. PMID 6120763.
  34. ↑ Bond A, Lader M (1988). "Differential effects of oxazepam and lorazepam on aggressive responding". Psychopharmacology. 95 (3): 369–373. doi:10.1007/BF00181949. PMID 3137624.
  35. ↑ Pietras CJ, Lieving LM, Cherek DR, Lane SD, Tcheremissine OV, Nouvion S (2005). "Acute effects of lorazepam on laboratory measures of aggressive and escape responses of adult male parolees". Behavioural Pharmacology. 16 (4): 243–251. doi:10.1097/01.fbp.0000170910.53415.77. PMID 15961964.
  36. ↑ Kalachnik JE, Hanzel TE, Sevenich R, Harder SR (2002). "Benzodiazepine behavioral side effects: review and implications for individuals with mental retardation". American Journal of Mental Retardation. 107 (5): 376–410. doi:10.1352/0895-8017(2002)107<0376:BBSERA>2.0.CO;2. PMID 12186578.
  37. ↑ Michel L, Lang JP (2003). "(title in French)" [Benzodiazepines and forensic aspects]. L'Encéphale (به فرانسوی). 29 (6): 479–485. PMID 15029082.
  38. ↑ Mancuso CE, Tanzi MG, Gabay M (2004). "Paradoxical reactions to benzodiazepines: literature review and treatment options". Pharmacotherapy. 24 (9): 1177–1185. doi:10.1592/phco.24.13.1177.38089. PMID 15460178. Archived from the original on 2012-12-13.
  39. ↑ Goldney RD (1977). "Paradoxical reaction to a new minor tranquilizer". Medical Journal of Australia. 1 (5): 139–140. PMID 15198.
  40. ↑ Izaute M, Bacon E (2005). "Specific effects of an amnesic drug: effect of lorazepam on study time allocation and on judgment of learning". Neuropsychopharmacology. 30 (1): 196–204. doi:10.1038/sj.npp.1300564. PMID 15483562.
  41. ↑ Scharf MB, Kales A, Bixler EO, Jacoby JA, Schweitzer PK (1982). "Lorazepam-efficacy, side-effects, and rebound phenomena". Clinical Pharmacology and Therapeutics. 31 (2): 175–179. doi:10.1038/clpt.1982.27. PMID 6120058.
  42. ↑ Riker RR, Fraser GL (2005). "Adverse events associated with sedatives, analgesics, and other drugs that provide patient comfort in the intensive care unit". Pharmacotherapy. 25 (5 Pt 2): 8S–18S. doi:10.1592/phco.2005.25.5_Part_2.8S. PMID 15899744.
  43. ↑ Guilleminault, C. (1990-03-02). "Benzodiazepines, breathing, and sleep". The American Journal of Medicine. 88 (3A): 25S–28S. doi:10.1016/0002-9343(90)90282-I. ISSN 0002-9343. PMID 1968716.
  44. ↑ Kanto JH (1982). "Use of benzodiazepines during pregnancy, labour and lactation, with particular reference to pharmacokinetic considerations". Drugs. 23 (5): 354–380. doi:10.2165/00003495-198223050-00002. PMID 6124415.
  45. ↑ McElhatton PR (1994). "The effects of benzodiazepine use during pregnancy and lactation". Reproductive Toxicology. 8 (6): 461–475. doi:10.1016/0890-6238(94)90029-9. PMID 7881198.
  46. ↑ "Lorazepam: Patient Information Leaflet, UK, 1998". Genus Pharmaceuticals. January 21, 1998. Retrieved 2007-05-14.
  47. ↑ "Lorazepam". Patient UK. October 25, 2006. Archived from the original on September 27, 2007. Retrieved 2007-05-14.
آخرین نظرات
  • صرع
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.